Weet ik niet goed. Ik identificeer mij nu vooral als atheïst. Het verschil met modern satanisme is dat dit vooral aangeeft wat ik niet ben en modern satanisme is gericht op wat je wel bent en belangrijk vindt.
Wat mij aanspreekt is dat het bewust geen regels heeft/ geen boek/ geen geboden etc. wat je vertelt wat je moet doen en hoe je moet leven. Er zijn 7 ‘tenets’ die je als richtlijn kunt gebruiken voor je leven (zijn dus geen moetjes) en die sluiten toevallig echt perfect aan met wat ik altijd al belangrijk vond. Daarbij sta ik achter bijna al hun acties in het verleden. Ik ben echter wel wat kritisch richting de hiërarchische structuur van bijv de TST en de subcultuur van veel leden spreekt mij absoluut niet aan (zwarte kleding, heavy metal). Nu is dat helemaal geen vereiste, maar dat maakt wel dat ik mij er minder mee kan identificeren.
Misschien ben ik ook wel van de cherry picking. Ik vind het lezen en nadenken erover vooral heel interessant. Ik denk mede ook vanuit mijn christelijke achtergrond, omdat vroeger er maar 1 juiste manier/ 1 manier van interpreteren was en ik het nu heel boeiend vind om het nu ook anders te mogen zien. Ik vind de bijbel bijv echt ongelooflijk vrouwonvriendelijk en smul dus echt van een meer feministische /positieve interpretatie van bepaalde verhalen.
Ik ben verder helemaal niet getraumatiseerd, maar het zit mij wel dwars dat ik gedoopt ben. Het is een beslissing die voor mij genomen is en waar ik zelf niks over te zeggen had als baby. Het idee dat je als baby schoongewassen moet worden van je zonden ivm ‘de schuld van de mensheid richting God’, staat echt zo haaks op alles waar ik voor sta. Als ik mij ooit ritueel zou kunnen ontdopen, dan zou ik dit doen.
