iMoeder ik kan er wel 100 bedenken. Kan van alles zijn. Hoe ben je tot dit besluit gekomen? Heb je weleens getwijfeld of heb je eerder wel gelooft? Ben je gelovig of niet gelovig opgevoed? Hoe vinden gelovige familieleden dit? Wat zijn voor jou belangrijke waarden om naar te leven en waar komen deze vandaan? Leef je naar bepaalde regels? Hoe zie je het leven na de dood? Hoe kijk je als niet gelovigen naar het geloof? Wat is voor jou belangrijk? Hoe ga je om met onverklaarbare zaken in het leven? Hoe is het om nergens in te geloven? Is het eng? Zijn er ook nadelen? Wat levert het je op? Waar haal jij je steun en troost uit? Waar vind jij je gemeenschap/ gelijkgestemden of heb je daar geen behoefte aan? Bezoek je op vakantie ook kerken (geen idee waarom, maar daar zou ik dus nieuwsgierig naar zijn)? Ik zou als gelovige ook bepaalde opvattingen over atheïsten willen checken. Bijv eentje die ik weleens vaker gehoord heb, is hoe atheïsten het verschil tussen goed en kwaad kennen? Waar ze normen en waarden leren zonder een bijbel /geloof?
Ik kan nog wel even doorgaan met vragen bedenken 😅. Vragen die ik andersom ook zou stellen om iemand beter te begrijpen. Niet in zo spervuur achter elkaar natuurlijk, maar als je met elkaar in gesprek gaat en de eerste vraag stelt, komen de vragen vanzelf wel. Mijn ervaring is dat mensen graag over hun geloof vertellen, maar andersom het bijna nooit in ze opkomt om dezelfde vraag terug te stellen.
Ik bedenk mij nu een uitzondering. Ik heb ooit heel lang geleden in Egypte een gesprek gehad met iemand over het geloof en hij begreep eerst maar niet dat ik nergens in geloofde. Hij had zo iets kijk om je heen, hoe kan dit nu niet geschapen zijn door een God. Uiteindelijk werd het een super leuk en wederkerig gesprek. Het beeld wat we eerder van elkaar hadden, werd echt in positieve zin bijgesteld (ik beken dat ik best wel vooroordelen had). We begrepen elkaar beter en we hadden veel meer overeenkomsten dan we in eerste instantie dachten. Hij was moslim en ik atheïst, maar we hadden dezelfde soort twijfels en we vonden hetzelfde belangrijk in het leven. Ik vind dit soort gesprekken dus echt heel waardevol.
iMoeder en verder dus geen geloofsovertuiging/innerlijk geloofs leven hebben.
Maar atheïsten hebben wel overtuigingen en een innerlijk gevoelsleven. Alleen niet gebaseerd op een religie. Ik zou niet weten waarom daar geen belangstelling voor kan zijn.
