Wat vraag jij je af? 2
- Bijgewerkt
Trees zoals het voor mij werkt:
Stap 1: ik word gevoeliger voor sociale angsten. Van die stomme dingen als "ik zei iets stoms tegen de caissière", of "ik heb iets gepost op het forum wat ik beter niet had kunnen doen" (en dan heb ik het niet meteen over een heel land arrogant noemen, maar iets wat jullie waarschijnlijk niet eens op zal vallen 
).
Ga meer twijfelen aan mezelf, een soort dipje in zelfvertrouwen.
Ik word ook rustelozer, en kan juist níet stil zitten. Ga afleiding zoeken omdat ik perse vandaag nog een kandelaar wil hebben van een winkel aan de andere kant van de stad. Of reddit lezen tot 2 uur 's nachts in plaats van slapen. Vermijden, niet willen voelen.
Stap 2: ik word chagrijniger, dan snauw ik sneller. En ik ga me irriteren aan alle bejaarden in het winkelcentrum die niet doorlopen. Dan krijg ik ook meer last van mijn nek/schouders. Eten word lastiger, sneller vol (hyperventilatie, veel lucht in maag).
Ook intrusies soms. En ik ga enorm stressen over mijn agenda die ineens overvol lijkt. Huishouden blijft liggen. Vermoeidheid.
Stap 3: geluiden, lichten niet meer kunnen verdragen. Overgeven. Alles 'draait' in mijn hoofd, soort mist ook, gedachten rollen door elkaar heen, niet meer kunnen nadenken. In het ergste geval paniekaanval, maar gelukkig tegenwoordig zeldzaam.
Ik zit nu ergens tussen 1 en 2, dus ik ga een dutje doen 
Vulpen ik heb het ook al niet meer gevierd sinds mijn 30e. En 40 kunnen ze ook vergeten
Sevenof9 bij 39 was er geen feestje, nu hebben ze wel een echt feest gepland.
Noordeling en voor de man dan? Want die is ook 40 geworden. Zij en ik kunnen zat dagen weg vol maken, voor haar man/de mannen vind ik het lastiger.
Pas wel met zn 4e (+ N) wezen lunchen, dat was heel gezellig en kwam het wel ter sprake dat we vaker zoiets moeten doen. Dus misschien dan bon van lunchroom ofzo? (Lunch is makkelijker te plannen voor hen dan diner)
Sevenof9 is hier erg afhankelijk of ze het vieren. En dat is bij deze dus vaak niet
Honkeytonk gezien het aantal kinderen ga ik dag oppassen nog even niet aanbieden Gelukkig hebben ze wel zelf een fijne oppas dus een uitje is wel een optie.
Overigens vind ik uitstapjes wel goed idee om zelf ook te vragen als ik zelf jarig ben. En dan vooral in de vorm van "als vriendinnen wat doen dus een beetje van je tijd". Lunch ofzo zelf betalen vind ik geen probleem 
doordat alle vriendinnen ook (kleine) kinderen hebben en niet in hetzelfde dorp wonen zien we elkaar niet veel.
Toch6 Pas wel met zn 4e (+ N) wezen lunchen, dat was heel gezellig en kwam het wel ter sprake dat we vaker zoiets moeten doen. Dus misschien dan bon van lunchroom ofzo? (Lunch is makkelijker te plannen voor hen dan diner)
Uitstekend idee.
Toch6 Thuis word ik bijv kortaf, in een groep sluit ik me meer mentaal af
Ik vond het een moeilijk te beantwoorden vraag maar ik denk dat het bij mij ook zo werkt 
En hoofdpijn.
- Bijgewerkt
Trees Voor mij is dat geïrriteerd raken, onrustig, brain fog en het gevoel dat ik weg wil of mezelf wil afsluiten. Geen zin hebben om te praten met wie dan ook. Als mensen of m’n kinderen me iets vragen raak ik in de war op zo’n moment. En dan komt die irritatie opzetten van laat me met rust, ik weet het niet. Ook onmiddellijke irritatie als mensen me bellen of appen (dat, wat nou weer gevoel).
- Bijgewerkt
Bloem
CrazyCatLady
Toch6
Vulpen
iMoeder
Hier zitten zeker bruikbare dingen tussen! Ik heb de punten die jullie noemen aan mijn man voorgelezen en hij herkent er echt veel meer dan ik. Over sommigen twijfel ik nog, zoals hoofdpijn bijv. Ik denk echter dat deze wel logisch is (verhoogde basisspierspanning -> toverprikkeling -> meer spierspanning & meer spierspanning -> hoofdpijn).
Ik denk dat afsluiten ook een belangrijke is, maar deze heb ik zelf vaak niet door. Mijn man wel. Ik sla dan ook niks meer op en ben dan soms complete gebeurtenissen kwijt, dus op zich logisch dat ik het zelf niet door heb.
Mensen niet meer aankijken bedenk ik mij nog. Vind ik sowieso lastig, want ik moet het verhaal volgen en ondertussen beweegt dat gezicht en moet ik al die info daarvan ook nog verwerken en onthouden. Als ik wat overprikkeld begin te raken, is het vaak helemaal teveel info in 1 keer om te verwerken.
Ik bedacht zelf nog gapen. Is dat iets wat jullie herkennen of ben ik dan gewoon ook moe? Boertjes laten is voor mij wel een duidelijke. Al begrijp ik niet zo goed waarom (ga ik nog uitzoeken). Misschien door verkeerd ademhalen door de verhoogde basisspierspanning waardoor er meer lucht in je maag komt, wat er weer uit geboerd moet worden?
Ik vind het echt een lastige opdracht, maar wel waardevol. Ik heb eerder Assitt gehad, maar daar kan ik mij nauwelijks nog iets van herinneren (ik zal wel overprikkeld zijn geweest 
). Ik denk dat ik er nu echt veel meer uit kan halen. We gaan echt trainen dat ik de verschillende sensorische input weer wat beter kan integreren ipv enkel richten op compenseren. Er zit natuurlijk een max aan, wat haalbaar is in mijn situatie, maar ik denk dat ik het zeker nog wel kan verbeteren.
- Bijgewerkt
Trees Misschien door verkeerd ademhalen door de verhoogde basisspierspanning waardoor er meer lucht in je maag komt, wat er weer uit geboerd moet worden?
Dat is bij mij inderdaad het geval ja. Zowel het gapen als boeren. Als het te lang aanhoudt ook opgeblazen buik + pds.
Ik bedacht er eerder nog een paar, maar toen viel ik in slaap en nu ben ik ze vergeten 
Als het me te binnen schiet laat ik het weten.
Maar hopelijk kan je er inderdaad weer stappen mee zetten, dat zou fijn zijn!
Edit: kaakklemmen bij het in slaap vallen! Ook weer die spierspanning dus.
- Bijgewerkt
Trees Ik denk dat afsluiten ook een belangrijke is, maar deze heb ik zelf vaak niet door. Mijn man wel.
Mijn vriend ziet sommige dingen ook eerder aan mij dan dat ik zelf merk. Vooral de ‘adhd-freeze’, dan blokkeer ik even omdat ik overspoeld ben en het even niet meer weet. Maar juist doordat hij het dan benoemd, en ik het dan vervolgens herken. Ben ik beter geworden in het herkennen. Ook spanningen en afgeleid raken ziet hij eerder dan ik. Vooral spanningen merkte ik vroeger altijd pas als ik bijv spierpijn kreeg.
@Trees hier hoofdpijn, en soort staren. Ik heb het ondertussen wel door als ik weer wakker wordt, maar ik kan echt even stilstaan zeg maar. En steeds meer knipperen, of eigenlijk meer langer knipperen denk ik, of langzamer dus, dat je ogen dus langer dicht zijn. En gapen ook wel, maar dat is bij mij al wel laat in de overprikkeling. Zeg maar mijn eerste volgende reactie na gapen is teveel uitvallen dan naar iedereen om me heen.
Super bedankt! Ik ben al best ver. Tot zoverre heb ik aan de wat meer ‘subtielere’ symptomen:
- ogen tot 70% sluiten
- staren
- schokkerige oogbewegingen
- grove motoriek schokkerig en onhandig
- enkel antwoorden met ja/nee
- zinnen niet meer afmaken
- slechter lopen
- fijne motoriek rechts wordt minder
- boeren
- gapen (anders dan gewoon gapen? Op gaan letten)
- minder gevoel rechterkant/ meer cva tintelingen
- hoofdpijn
- vol watterig hoofd
- file effect bij het verwerken van info
- mensen niet/ minder aankijken
- meer oorsuizen of het valt meer op dan normaal?
- duizelig (rocking boat gevoel)
- rode wangen
- meer last van apraxie
- koud / gloeiend koorts gevoel bovenbenen
- weeïg gevoel maag /minder eetlust
- meer spasme bovenbeen + toename spasticiteit bovenbeen
- meer zenuwpijn bovenbeen
- plassen wordt moeilijker
Nu nog in de fases zetten.
- Bijgewerkt
Nescio en dan het gevoel weg te willen.
Ik lees dat bij meer. Ik denk dat mijn alternatief mij afsluiten is, maar dat dit uiteindelijk op hetzelfde neerkomt. Ik denk alleen dat weggaan beter is dan wat ik nu doe. Het is nu echt nog een automatisme. Mijn man ziet het aan mijn ogen, want die zijn bijna dicht, maar ik merk het zelf niet.
Edit: ik zit mijzelf nu te observeren, maar ik zit nu heel veel te knipperen. Misschien is dit de fase ervoor? Ik las dit ook bij een van jullie. Nooit bewust van geweest 
Ik vind jullie trouwens allemaal zo fijn! Ik zat dus al 24 uur na te denken over deze opdracht en er kwam gewoon niks uit. Met dank aan jullie input, is het voor mij in een paar uur tijd echt een stuk meer duidelijk geworden. Voor mij was overprikkeling echt het ziek zijn / niks meer kunnen, wat vaak heel plotseling voelde. Ik ben nu aan het oefenen met allerlei ‘dempingsoefeningen’, maar die hebben weinig zin als ik te ver heen ben. Dit is dus echt super helpend!
