Wat vraag jij je af? 2
Toch6 ik zou niet zozeer naar het bedrag kijken maar meer naar iets wat je echt bij die vrienden vind passen en waarvan je weet dat ze dat leuk vinden. Dat hangt natuurlijk heel erg af van wat voor mensen het zijn 
hoe oud ze worden vind ik niet zo relevant, ik zou voor 40 niet meer geven dan voor 39 ofzo.
Toch6 Is er iets dat ze leuk vindt om te doen (evt met jou?) Ik vind zelf uitje/belevenis geven het leukst.
CrazyCatLady haha die staat er wel eens maar daar gaan ze dan niet in 
Honkeytonk Nou ja, die zeggen meer zo van ja zijn katten en die gaan op onderzoek. Ja weet ik ook wel en ik heb ook niet perse last van ze als ze zich gedragen in mijn tuin 
maar wel als ze mijn spullen slopen
Wat wel een keer gedaan omdat ik er eerst ook een had die steeds naar binnen kwam.
Maar ik zoek idd zoiets als planten of geuren…
Rietjesbeker goede tips, bedankt!
Nee, dat vind ik ook zielig. Dat wil ik niet…
Hopsatee je weet zeker dat het katten zijn???
Toch6 ligt er een beetje aan wie, maar bv een avondje/dagje oppassen op hun kinderen en ze uit eten laten gaan, of bioscoop oid. Of ik heb een vriendin laatst een dagje sauna gegeven en haar man een dagje quality time met de kinderen (met al geplande datum) (en ik ga met haar mee naar de sauna 
). (haar man werkt veel en vind een hele dag met de kinderen altijd ingewikkeld, is een altijd een leuke grap in de groep, dus hij kon het ook wel waarderen)
Ik ben opnieuw begonnen met de ASITT therapie bij de ergotherapeut (sensorische integratie therapie om overprikkeling te verminderen). Voor mij is overprikkeling koorts, duizelig, misselijk, overgeven etc. Heel fysiek, maar er zitten natuurlijk nog meerdere fases voor. Nu zag ze gisteren in de sessie de overprikkeling bij mij toenemen, terwijl ik bleef aangeven dat het prima ging. Zo voelde het ook. Ik herken de fases daarvoor gewoon niet, omdat ik eraan gewend ben. Ik herken wel de fase voor de fysieke klachten, namelijk dat alles te fel, te hard is en je weinig kan verdragen, maar niet de aanloop daarvoor.
Ik moet dit nu in kaart gaan brengen van haar. Ik heb geen flauw idee waar ik op moet letten. Ik kom niet verder dan continue boertjes laten en ik krijg rode wangen, maar ja rode wangen voel je weer niet. Er moet natuurlijk veel meer zijn. Wat zijn voor jullie heel concreet subtiele tekenen van naderende (zintuiglijke) overprikkeling. Hoe merken jullie het?
- Bijgewerkt
Trees zoals het voor mij werkt:
Stap 1: ik word gevoeliger voor sociale angsten. Van die stomme dingen als "ik zei iets stoms tegen de caissière", of "ik heb iets gepost op het forum wat ik beter niet had kunnen doen" (en dan heb ik het niet meteen over een heel land arrogant noemen, maar iets wat jullie waarschijnlijk niet eens op zal vallen 
).
Ga meer twijfelen aan mezelf, een soort dipje in zelfvertrouwen.
Ik word ook rustelozer, en kan juist níet stil zitten. Ga afleiding zoeken omdat ik perse vandaag nog een kandelaar wil hebben van een winkel aan de andere kant van de stad. Of reddit lezen tot 2 uur 's nachts in plaats van slapen. Vermijden, niet willen voelen.
Stap 2: ik word chagrijniger, dan snauw ik sneller. En ik ga me irriteren aan alle bejaarden in het winkelcentrum die niet doorlopen. Dan krijg ik ook meer last van mijn nek/schouders. Eten word lastiger, sneller vol (hyperventilatie, veel lucht in maag).
Ook intrusies soms. En ik ga enorm stressen over mijn agenda die ineens overvol lijkt. Huishouden blijft liggen. Vermoeidheid.
Stap 3: geluiden, lichten niet meer kunnen verdragen. Overgeven. Alles 'draait' in mijn hoofd, soort mist ook, gedachten rollen door elkaar heen, niet meer kunnen nadenken. In het ergste geval paniekaanval, maar gelukkig tegenwoordig zeldzaam.
Ik zit nu ergens tussen 1 en 2, dus ik ga een dutje doen 
Vulpen ik heb het ook al niet meer gevierd sinds mijn 30e. En 40 kunnen ze ook vergeten
Sevenof9 bij 39 was er geen feestje, nu hebben ze wel een echt feest gepland.
Noordeling en voor de man dan? Want die is ook 40 geworden. Zij en ik kunnen zat dagen weg vol maken, voor haar man/de mannen vind ik het lastiger.
Pas wel met zn 4e (+ N) wezen lunchen, dat was heel gezellig en kwam het wel ter sprake dat we vaker zoiets moeten doen. Dus misschien dan bon van lunchroom ofzo? (Lunch is makkelijker te plannen voor hen dan diner)
Sevenof9 is hier erg afhankelijk of ze het vieren. En dat is bij deze dus vaak niet
Honkeytonk gezien het aantal kinderen ga ik dag oppassen nog even niet aanbieden Gelukkig hebben ze wel zelf een fijne oppas dus een uitje is wel een optie.
Overigens vind ik uitstapjes wel goed idee om zelf ook te vragen als ik zelf jarig ben. En dan vooral in de vorm van "als vriendinnen wat doen dus een beetje van je tijd". Lunch ofzo zelf betalen vind ik geen probleem doordat alle vriendinnen ook (kleine) kinderen hebben en niet in hetzelfde dorp wonen zien we elkaar niet veel.
Toch6 Pas wel met zn 4e (+ N) wezen lunchen, dat was heel gezellig en kwam het wel ter sprake dat we vaker zoiets moeten doen. Dus misschien dan bon van lunchroom ofzo? (Lunch is makkelijker te plannen voor hen dan diner)
Uitstekend idee.
Toch6 Thuis word ik bijv kortaf, in een groep sluit ik me meer mentaal af
Ik vond het een moeilijk te beantwoorden vraag maar ik denk dat het bij mij ook zo werkt En hoofdpijn.
- Bijgewerkt
Trees Voor mij is dat geïrriteerd raken, onrustig, brain fog en het gevoel dat ik weg wil of mezelf wil afsluiten. Geen zin hebben om te praten met wie dan ook. Als mensen of m’n kinderen me iets vragen raak ik in de war op zo’n moment. En dan komt die irritatie opzetten van laat me met rust, ik weet het niet. Ook onmiddellijke irritatie als mensen me bellen of appen (dat, wat nou weer gevoel).