Thuis bevallen: eigen keuze of onverantwoord?

Torretjeee ik ben het compleet met je oneens. Onder een bouwlamp? Schedel elektrodes? Nog nooit van gehoord.
Wat is er mis met oxytocine?

Torretjeee Het is allemaal om het de verloskundige of verpleging makkelijk te maken.

Ik weet niet of het echt zo is, maar dit idee heb ik ook een beetje bij een ziekenhuisbevalling.

Mijn derde bevalling deed ik staand, terwijl de verloskundige achter me zat, op haar knieën. Dat zie ik in een ziekenhuis toch minder snel gebeuren.

Terwijl de focus op mijn "comfort" (echt comfortabel is een bevalling niet ) wel geholpen heeft om de baby er vlotjes uit te krijgen.

Ik ben voor eigen keuze. Ik wil gewoon thuis bevallen, mits de verloskundige het verantwoord vind.

Tijdens mijn eerste bevalling moest ik halsoverkop nog naar het ziekenhuis toe. Daar baalde ik op dat moment wel van, maar dat was toen wel de beste keuze. Overigens die nacht dat we moesten blijven vond ik niet erg geweldig.
Bij de tweede ben ik thuis bevallen. Mijn verloskundige vond dit prima verantwoord. De derde hoop ik ook gewoon weer thuis te doen.

[verwijderd] inclusief de ravage na afloop.

Ik weet niet of jij je inboedel aan gort slaat tijdens een bevalling maar ik heb nooit ravage gehad hier hoor. Een paar vlekjes bloed op het laminaat, maar dat veegde de kraamzorg meteen weer weg. Je bed wordt verschoond, de was wordt gedaan. En alles wordt voor je opgeruimd.

fafa ik beviel in het ziekenhuis op handen en knieën, de verpleegkundige had het nog nooit eerder meegemaakt. Ze werkte er al 15 jaar. Staand is ook wel knap, ik heb nog een poging gedaan maar hield dat niet vol

iMoeder
Vier hoog zonder lift is volgens mij ook niet meer toegestaan. Ik bedoel meer dat wanneer de verloskundige geen bezwaren erin zien en denken dat een thuis bevalling veilig is, dit gewoon moet kunnen.

fafa Mijn derde bevalling deed ik staand, terwijl de verloskundige achter me zat, op haar knieën. Dat zie ik in een ziekenhuis toch minder snel gebeuren.

Dat gebeurd gewoon! Mijn kraamzorg en verloskundige van het ziekenhuis hielpen juist met het vinden van allerlei posities die het makkelijker maakte voor mij, bad, douche, baarkruk, staan, zitten , liggen, hand en voeten, alles was mogelijk.

Torretjeee Staand is ook wel knap, ik heb nog een poging gedaan maar hield dat niet vol

Wel met mn armen steunend tegen een muur hoor. En ik had maar twee persweeen nodig, dus dat was nog wel vol te houden

[verwijderd] schedelelektrode is normaal in het ziekenhuis. Dat doen ze om de de hartslag van de baby te monitoren. Dat is makkelijker dan steeds even met de dopper te luisteren. Het is een naaldje wat je baby in zijn hoofd krijgt. Die lamp krijg je op je gericht om alles goed te zien.

Manque ja al dat bloed veeg je niet zo even weg dan. En het tapijt, bedoel je dan het erfstuk tapijt? Dat was wel jammer geweest

Torretjeee Nee, toen woonden we nog ergens anders, met heel veel vloerbedekking Maar hoe dan ook ben ik blij dat ik niet thuis hoefde te bevallen.

Torretjeee zo normaal is het niet hoor, ik heb er namelijk nog nooit iemand over gehoord.

[verwijderd] Bij ons was dat ook zo. Eerst werd de hartslag bijgehouden met twee banden om te buik, later kreeg onze zoon zo'n naald in zijn schedel. Maar bij ons was het wel een vroeggeboorte, dus ik weet ook niet of het bij een 'gewone' bevalling zo gaat.

Die naald geeft trouwens maar gewoon een klein korstje, stelt niet zoveel voor hoor.

[verwijderd] toch gebeurt het heel vaak.

Manque bij ons ging dat naaldje er niet goed uit en heeft er nog lang een wondje gezeten. Het werd steeds bekeken om te zien of het niet zou ontsteken.
Dit gebeurd niet vaak denk ik.

Hier ook 2 zkh bevallingen, ingeleid wegens hoge bloeddruk. En ik heb toch inderdaad wel het gevoel gehad dat ik een nummer was, overgeleverd aan de protocollen.
Bevalling 1 was idd verplicht op mn rug met schedelelectrode en bouwlamp.. goede beschrijving. En het infuus werd even vol open gedraaid zodat “de baby er was voor het einde van de dienst”... wat vervolgens toch niet lukte en ik mn persweeen moest opvangen tijdens de overdracht.
Snachts werd ik wakker van een verpleegster die ongevraagd mijn kind de fles zat te geven, want ja hij was boven de 4kg dus dan moet hij bijgevoed...

Bij bevalling 2 heb ik enorm mijn best gedaan de regie te houden, maar het me wel wat overtuigingskracht gekost. En baby 2 woog 3990 gram, dus die hoefde natuurlijk niet bijgevoed

Ikvind het zo jammer dat het of-of is: met je vertouwde vk in je vertrouwde omgeving... of met een berg wildvreemden die totaal niet in jou geinteresseerd zijn in een heel akelige omgeving. Zo jammer dat er niks tussenin zit in veel ziekenhuizen. En dat er zoveel artsen en verpleegkundigen zijn met beperkte empatische vermogens.

Beetje off topic, maar ik ging met mijn doodzieke kat naar de dierenarts en die man was zo enorm vriendelijk, meelevend en warm... dat ik dacht “goh, ik zou willen dat u in ons ziekenhuis werkte!”

Thuis bevallen moet kunnen mits je niet een medische indicatie hebt en je binnen een aantal km bij het ziekenhuis woont.

De 1e keer ben ik in het ziekenhuis bevallen vanwege een medische indicatie, de 2e keer thuis bevallen. Heeft hier Thuis wel wat discussie opgeleverd met mijn man, hij had liever het ziekenhuis want stel dat er wat misging, en hij was bang voor troep en de muren (drama queen)

We wonen nog geen 10 minuten bij het ziekenhuis vandaan dus ik was er niet zo bang voor.

Ik vond het vooral fijn dat ik mijn eigen ding thuis kon doen, niet continu het geschreeuw van de andere barende vrouwen hoorde. Achteraf was mijn man ook blij dat ik thuis bevallen was, hij heeft een hekel aan het ziekenhuis en vond dit toch ook relaxter.

Nu moet ik wel zeggen dat ik relatief makkelijke bevallingen heb gehad, dat speelt ook mee.

Veel gehoord argument als de verloskundige het verantwoord vindt dan is thuis prima.
Maar niet elke verloskundige ziet dat toch het zelfde? De een durft wel een stuitbevalling thuis aan, en de ander adviseerd het ziekenhuis.
Wie bepaald dan wat wel en niet nog kan?