- Bijgewerkt
Torretjeee Ik beviel gehurkt op de grond, lekker oer.
Ben blij dat ik dat niet thuis op het tapijt heb hoeven doen, die kraamkamer was een grote bloederige ravage (veel bloed verloren).
Thuis bevallen: eigen keuze of onverantwoord?
Torretjeee Staand is ook wel knap, ik heb nog een poging gedaan maar hield dat niet vol
Wel met mn armen steunend tegen een muur hoor. En ik had maar twee persweeen nodig, dus dat was nog wel vol te houden 
[verwijderd] schedelelektrode is normaal in het ziekenhuis. Dat doen ze om de de hartslag van de baby te monitoren. Dat is makkelijker dan steeds even met de dopper te luisteren. Het is een naaldje wat je baby in zijn hoofd krijgt. Die lamp krijg je op je gericht om alles goed te zien.
Manque ja al dat bloed veeg je niet zo even weg dan. En het tapijt, bedoel je dan het erfstuk tapijt? Dat was wel jammer geweest
Torretjeee Nee, toen woonden we nog ergens anders, met heel veel vloerbedekking 
Maar hoe dan ook ben ik blij dat ik niet thuis hoefde te bevallen.
[verwijderd]
Torretjeee zo normaal is het niet hoor, ik heb er namelijk nog nooit iemand over gehoord.
[verwijderd] Bij ons was dat ook zo. Eerst werd de hartslag bijgehouden met twee banden om te buik, later kreeg onze zoon zo'n naald in zijn schedel. Maar bij ons was het wel een vroeggeboorte, dus ik weet ook niet of het bij een 'gewone' bevalling zo gaat.
Die naald geeft trouwens maar gewoon een klein korstje, stelt niet zoveel voor hoor.
[verwijderd] toch gebeurt het heel vaak.
Manque bij ons ging dat naaldje er niet goed uit en heeft er nog lang een wondje gezeten. Het werd steeds bekeken om te zien of het niet zou ontsteken.
Dit gebeurd niet vaak denk ik.
Hier ook 2 zkh bevallingen, ingeleid wegens hoge bloeddruk. En ik heb toch inderdaad wel het gevoel gehad dat ik een nummer was, overgeleverd aan de protocollen.
Bevalling 1 was idd verplicht op mn rug met schedelelectrode en bouwlamp.. goede beschrijving. En het infuus werd even vol open gedraaid zodat “de baby er was voor het einde van de dienst”... wat vervolgens toch niet lukte en ik mn persweeen moest opvangen tijdens de overdracht.
Snachts werd ik wakker van een verpleegster die ongevraagd mijn kind de fles zat te geven, want ja hij was boven de 4kg dus dan moet hij bijgevoed...
Bij bevalling 2 heb ik enorm mijn best gedaan de regie te houden, maar het me wel wat overtuigingskracht gekost. En baby 2 woog 3990 gram, dus die hoefde natuurlijk niet bijgevoed
Ikvind het zo jammer dat het of-of is: met je vertouwde vk in je vertrouwde omgeving... of met een berg wildvreemden die totaal niet in jou geinteresseerd zijn in een heel akelige omgeving. Zo jammer dat er niks tussenin zit in veel ziekenhuizen. En dat er zoveel artsen en verpleegkundigen zijn met beperkte empatische vermogens.
Beetje off topic, maar ik ging met mijn doodzieke kat naar de dierenarts en die man was zo enorm vriendelijk, meelevend en warm... dat ik dacht “goh, ik zou willen dat u in ons ziekenhuis werkte!”
Thuis bevallen moet kunnen mits je niet een medische indicatie hebt en je binnen een aantal km bij het ziekenhuis woont.
De 1e keer ben ik in het ziekenhuis bevallen vanwege een medische indicatie, de 2e keer thuis bevallen. Heeft hier Thuis wel wat discussie opgeleverd met mijn man, hij had liever het ziekenhuis want stel dat er wat misging, en hij was bang voor troep en de muren
(drama queen)
We wonen nog geen 10 minuten bij het ziekenhuis vandaan dus ik was er niet zo bang voor.
Ik vond het vooral fijn dat ik mijn eigen ding thuis kon doen, niet continu het geschreeuw van de andere barende vrouwen hoorde. Achteraf was mijn man ook blij dat ik thuis bevallen was, hij heeft een hekel aan het ziekenhuis en vond dit toch ook relaxter.
Nu moet ik wel zeggen dat ik relatief makkelijke bevallingen heb gehad, dat speelt ook mee.
Veel gehoord argument als de verloskundige het verantwoord vindt dan is thuis prima.
Maar niet elke verloskundige ziet dat toch het zelfde? De een durft wel een stuitbevalling thuis aan, en de ander adviseerd het ziekenhuis.
Wie bepaald dan wat wel en niet nog kan?
- Bijgewerkt
Torretjeee De gynaecoloog zou dat altijd moeten bepalen. Zit toch behoorlijk meer medische kennis. Met name op het gebied van de gevolgen van complicaties en hoe zij moeten handelen als het uit de hand loopt.
Ik zou trouwens sowieso geen thuisbevalling willen doen met een verloskundige die geen vertrouwen erin heeft dat ze het aankan...
Torretjeee Dat hou je altijd natuurlijk, als je twijfelt kun je toch een second opinion vragen net zoals je dat bij een arts kan doen. Het blijft mensenwerk.
Adje en dan nu specifiek stuit of alle bevallingen? Want wanneer je net een te hoog bmi hebt ben je ook medisch. Met 3 kilo over de grens 'mag' je ineens niet meer thuis. Terwijl een andere verloskundige het wel thuis zo willen.
Sevenof9 of net zolang tot je een verloskundige vindt die het wil doen.
Torretjeee is dat nog zo? Mijn vk had een hele beslisboom vande beroepsvereniging wat ze zelf nog mocht doen en wanneer ze moest insturen. Bij mijn bloeddrukmetingen pakte ze steeds haar flowchart er bij omte kijken of ik nog bij haar kon blijven of niet. Zijn er dan vk’s die zich daar niks van aan trekken?
- Bijgewerkt
[verwijderd] hier bij beide kinderen hoofd elektrode gehad. Bij dochter was die eraf gevallen dus moest er een nieuwe op.
Ik heb overigens helemaal niet het gevoel gehad een nummer te zijn. Toen ik ingeleid werd bij mijn zoon was het wel van we brengen je even naar een andere kamer want nu houd je een bevalkamer bezet die we misschien nodig hebben, maar binnen het uur was ik al weer terug op dezelfde bevalkamer. Ik reageerde te heftig op de hormoonveter.
Torretjeee Ik heb al eerder gezegd dat ik vind dat dat altijd door een arts beoordeeld moet worden.