De biechtstoel 🔒

LilyMilie Ja kweenie.. ik zie ze nog te vaak op foto’s, ook op fotos van vroeger die dan gedeeld worden en dan geeft het me toch een nare smaak. Blanke mensen die zich schminken als zwarte mensen… Je kan ze paars maken maar het karakter blijft wie hij is. Ik kan dat niet on-zien zeg maar.

Het interessante is dat ik juist helemaal nooit die associatie heb gehad totdat ik daarop gewezen werd. Zo lang als ik mij kan herinneren zijn ze zwart van de roet, dat is altijd het verhaal voor mij geweest. Dat dat nergens op slaat omdat de rest van hun pakje dan ook zwart zou moeten zijn is voor mij nooit een issue geweest, er klopt zoveel niet aan het Sinterklaasfeest wat we als kinderen slikken als zoete koek.
Het is voor mij heel duidelijk dat zwarte piet niet kan, in het begin moest ik even wennen aan het idee, maar ik heb het gezeik van de mensen die zwarte piet wilden behouden nooit zo begrepen. Kinderen geloven dat een paard met een honderden jaren oude man over de daken loopt, het maakt gewoon niet uit wat voor figuur je daarnaast zet, ze accepteren het wel als je het verhaal maar vertelt. Maar ik kan er dus nog steeds geen vervelend karakter inzien. Omdat ik het altijd anders heb gezien en het zo in mijn herinneringen zit opgeslagen.

Voor mij is Sinterklaas wel echt iets wat moeten blijven bestaan trouwens. Wij zijn van huis uit katholiek en de discriminatie die daarbij hoort/hoorde hebben mijn ouders en schoonouders nog aan den lijve meegemaakt. Dat bijna heel Nederland dit katholieke kinderfeest viert en dat de halve wereld een afgeleide ervan viert (want dat is de kerstman) vind ik wel humor. Maar ik ga niet de oorspronkelijke versie afschaffen omdat een of andere racist er ooit een tot slaaf gemaakte bij heeft verzonnen. Er zijn allerlei versies van de hulp van Sinterklaas geweest en wat mij betreft mag er daarmee gedaan worden wat wenselijk/nodig is, maar Sinterklaas op zich is voor mij letterlijk en figuurlijk heilig.

Ik vind december altijd een hele dubbele maand, gevoelsmatig. Tot een paar jaar geleden was het een maand van keihard werken in onze oliebollenkraam. Dus ik associeer de feestdagen met de geur van sojaolie, gist en gasflessen. Kou, vet haar, blaren, rugpijn, maar ook een heel voldaan gevoel. Omdat deze dagen ons inkomen voor de maanden erna veilig stelden. Zeker oudjaarsdag was zo'n dag van: okee, we hebben het weer gered voor de rest van de winter. 31 december begonnen we om 4:00 in de ochtend te werken en kwamen we laat in de avond thuis, supermoe. Gingen we douchen en Chinees halen en dan ons best doen om wakker te blijven tot middernacht

De hele maand december draaide om die oliebollenkraam. De vloer van de kraam afplakken met karton zodat we niet uitgleden over de olie op linoleumvloer. Voldoende 'handel' inkopen: suiker, zout, bloem, olie, gas, appels. Soms was er niet genoeg, moesten we uitwijken naar bakkersgroothandels in andere provincies.

Dan al die appels schillen met de hand, dat deden we de dag na kerst. Dat waren rond de 20 kisten. Iedereen aan een lange tafel, een vuilniszak voor de schillen met een stuk ducttape aan het tafelblad voor je geplakt. Blaren op je vingers, geen gevoel meer in je vingertoppen van de koude appels die buiten gekoeld waren. Plakkerige vloer dweilen. Appelcider maken van de schillen.

Nu is oudjaarsdag de geboortedag van mijn zoon. Wat ook best wel dubbel is. Ik schreef daar vorig jaar nog een blog over.

Kerst vierden we lang geleden nog met de complete Chileense/Indonesische familie. Die deden dat ontzettend leuk en uitgebreid, op kerstavond. Alle ooms en tantes en neven en nichten bij elkaar, iedereen kookte. De ouders allemaal beschonken en lawaaierig einde van de avond. We kregen daar prachtige kleren voor, haren mooi gedaan. We keken de video die de Chileense familie speciaal voor de feestdagen vanuit Chili had opgestuurd met kerstboodschappen van de achterblijvers en terugkeerders. Was echt een feestje. Ik mis dat wel. Nu is het gourmetten met mijn ouders/broertje/zusje. Ook gezellig, maar niet hetzelfde als dat grote feest.

Sinterklaas vierden we alleen toen we heel klein waren, ik heb daar helemaal niks mee. We vieren het nu ook niet. En door het gedweep van rascistische groeperingen met Zwarte Piet heb ik er zelfs een afkeer van gekregen. Het voelt gewoon niet als mijn feest, alsof ik er niks mee te maken heb of wil hebben.

Trees ik zie het helemaal niet als verplichting, samen met familie kerst vieren. Ik vind het oprecht gewoon leuk. Kadootjes onder de boom, en zien hoe dafne en mn neefje en nichtje blij zijn met hun kadootjes. Dafne is ook echt een kerstmens, die geniet zo van de kerstboom met zn gezellige lichtjes en ze kan dan zo heerlijk kneuterig zijn. Net dr moeder, haha.
Moet wel zeggen dat onze beide families ook niet zo van het hele sjieke zijn, dus er zijn grote kerstdiners. Gewoon gourmetten bij sm en bij mn vader altijd uitgebreide kerstlunch. En niet opgedirkt aan een 4- gangendiner zitten.
Volgend weekend de kerstboom opzetten, nu al zin in! Dafne mag elk jaar een nieuwe bal of iets dergelijks uitkiezen. En er hangen erfstukjes in de boom en nog wat knutsels van dafne. Een boom met een verhaal, ik hou ervan!

Honkeytonk zelfs hier in het dorp zijn het niet meer zwarte pieten sinds vorig jaar. Roetveeg, en geen oorbellen meer in enzo. Ze liepen hier wat achter
Ik heb het niet geboycot, want kind snapt dat toxh niet en wil gewoon naar de intocht en zou niet willen dat iedereen gaat en zij niet, dat is gewoon sneu. Maar ben wel blij dat ze met de tijd mee gaan.

Honkeytonk met karakter bedoel ik personage. Sinterklaas is een witte oude man, zwarte Piet is een zwart hulpje.

@Femkes

Als kind wist ik ook niet dat het een Afrikaan was , behalve dat ik wel zag dat ze in verhalen van Sjors en Sjimmie eens naar Afrika gingen en de kannibalen daar leken op zwarte Piet Dat vond ik wel opmerkelijk.
Sinds voor mij duidelijk is dat het een karikatuur van een Afrikaan is kan ik dan niet niet-zien. Roze en dreadlocks vind ik een goede, want dan stap je volledig af van zwarte Piet. Maar ik zie nog overal die pakjes, roetvegen, kroeshaar en soms zelfs de gouden oorbellen weer. Voor mij is dat gewoon dezelfde maar schmink mag niet meer. Imo zou het hele personage veranderd moeten worden zodat je er niet meer in ziet dat het (ooit) een Afrikaan is (geweest).
Maar dat vind ik hoor, iemand mag anders vinden en dit wel genoeg verandering vinden.

LilyMilie ah zo, ik snap je! Maar gelukkig is dat wel echt aan het veranderen! Zwart, kroeshaar, oorbellen, je ziet ze echt steeds minder. Uitgezonderd bepaalde wijken/dorpen, maar ook dat wordt steeds minder. roetvegen zie je dan wel weer en soms.is dat wel op het randje hoeveel roetvegen vind ik ook.

Ze hebben nog wel pakjes aan maar die pakjes zijn niet Afrikaans, maar wel een karikatuur op oude Spaanse kostuums. Dat komt nog uit de 80jarige oorlog. Dus dat is ook twijfelachtig. (De oude Spaanse kostuums bestaan uit een kleurrijk pofbroek , shirt zonder pofmouwen en cape, daar hebben ze rond die tijd voor piet de cape afgehaald en pofmouwen toegevoegd).

De kragen zijn bijna overal weg (oke ik zag er nog 2 vanmorgen bij de rondgang had ik niet zien aankomen). Geen oorbellen/lippenstift etc. Die twee waren ook discutabel qua roetvegen. De rest was in mijn ogen goed, geen roetvegen of 1 of 2. En de feestpiet mer roze lange haren natuurlijk.

Maar ja dat beeld van zwarte piet moet eruit. En ben juist blij om te zien dat dat er steeds meer uit gaat en steeds minder van zwarte piet overblijft.

De verandering gaat langzaam. Maar het veranderd wel echt. Zwarte piet kennen de kinderen hier al niet meer, in liedjes is zwart vervangen door lieve. Al is dat voor ons ouders toch echt soms even struikelen. Dat zit zo in je hoofd geprent die liedjesteksten.

Ik weet trouwens nu niet hoe de versnderinf doorgaat naar bv Frankrijk. Als.jij daar nog overal die karikatuur ziet, blijkbaar nog niet echt. Ik vraag me dan af of de mensen die verhuist naar buitenland dan gewoon de discussies niet meer hebben meegekregen of gewoon star zijn. Beetje de Staphorst hooligans zeg maar.

Vulpen Hét verschil tussen de kerstperiode en andere weken is voor mij dat er veel meer ruimte is om vrede en dankbaarheid te voelen.

Dat heb ik juist altijd extreem in het voorjaar. Als de natuur weer tot leven komt. Ik kan dan zo genieten van de tuin en hoe alles elke dag verandert en tot leven komt. Op een of andere manier voel ik mij juist altijd heel zen en dankbaar als ik in mijn tuin zit te genieten. Ik heb het ook altijd tijdens kampeervakanties met het gezin. Niks hoeven en alles mogen. De relaxte sfeer van het kamperen. Nu ik dit type bedenk ik mij dit zon en warmte wel een faciliterende factor hierin is. Winter is voor mij denk ik gewoon te koud en te nat. Alles ziet er dood uit buiten brrr…

Wij hebben gelukkig.niks van de perfecte gezinnetjes ding met kerst. Mn schoonouders hadden dat wel een beetje, nou met de kleinkinderen was dat snel weg. Ze willen wel graag dat we blijven logeren met kerstavond, dat vind ik ook heel gezellig. Maar met onze super slechte slapers doen we dat al 2 jaar niet meer. Ik heb eerste kerstdag echt liever wat meer uitgeruste kinderen dan vermoeide draken. Dan heb ik zelf gewoon geen leuke dag. Als e wat groter zijn komt dat wel weer.

Ik doe ook altijd heel recalcitrant mezelf en de kinderen versieren met hoe meer kitch hoe beter . Ik heb voor mn oudste nu een gouden pak gezien, twijfel nog of ik dat ga kopen. (En hem überhaupt ga laten zien).

Bij mijn ouders is het altijd super relaxt, hapjes , drankje, eten op de bank/grond.

En meer past niet want de 24ste heb ik breikbaarheidsdienst en de 27ste moet ik gewoon werken .

En vanaf de 30ste vrij en gaan we naar de ardennen! Daar kijk ik altijd veel naar uit, onze gezamelijke vakantie. (Met de schoonfamilie).