Trees ik heb heel lang weerzin /weerstand gevoeld tegen religie (of iig theïstische religies) en het wonen in een kleine gemeenschap. Nu realiseer ik mij dat dit niks met geloof te maken heeft, maar dat mensen het geloof gebruiken als excuus om zich als excuus als klootzakken te gedragen. Idem voor het wonen in een dorp. Ik hou helemaal niet van veel mensen en drukte om mij heen, maar als ik dit nooit van elkaar had kunnen loskoppelen, dan zou ik nu nog steeds in de stad wonen agv een stel bekrompen lui van vroeger. Het is een combinatie van cultuur, klootzakken en (gedeelde) geschiedenis waarom mensen zich toen zo gedroegen.
Ik zie dat niet zo heel erg los van elkaar om eerlijk te zijn.
Ik wil absoluut niet stellen dat elk religieus persoon een slecht persoon is en dorpen zijn van de duivel. (ik woon nu zelf ook in een dorp! wat!)
Maar religie (en dan hou ik het even bij het christendom want daar heb ik persoonlijke ervaring mee) onderwijst bepaald gedachtengoed. Dan is het aan de groep hoe dat op te vatten en toe te passen, maar hoeveel heeft een individu binnen zo'n groep daar precies controle over. Zoals elk kind opgroeit met bepaalde normen, waarden, en overtuigingen. (Kinderen in Nederland geloven in Sinterklaas want dat is ze aangeleerd. Ze zijn ervan overtuigd en ze hebben geen keuze. Maar een kind in Amerika gelooft in de kerstman en is heilig overtuigd van zijn bestaan, heeft daarin ook geen keuze. (hiermee trek ik geen vergelijking tussen Sinterklaas en God maar tussen wat is keuze en wat is aangeleerd en daarmee overtuiging)).
Soms lijkt iets scheef maar is de intentie dat niet persé. En soms dan is de actie niet persé goed maar is het gerechtvaardigd door een overkoepelende regel die zegt dat dit nou eenmaal het gevolg is van iets.
Voorbeeld: Het is niet mijn intentie om kinderen van gescheiden ouders te bannen. Kinderen zijn onschuldig, dat zegt God ook. Maar feit is dat scheiden een zonde is en de bijbel zegt duidelijk dat ik me niet moet mengen met zondaars. Ik wil niet dat mijn kinderen beïnvloed worden door de kinderen van zondaren. Het is door de zonde van de ouders dat hun kinderen worden afgewezen door anderen. (bijvoorbeeld).
Ben 'ik' dan een asshole?
Ik ken veel christenen die goede mensen zijn (niet beter of slechter dan ik) , toch zijn sommigen tegen het homohuwelijk, tegen IVF, tegen transgenders, tegen andere religies en culturen. Sommige van deze mensen geloven dat God van ze vraagt om daar niet over te oordelen, anderen geloven juist dat God van ze vraagt zich ertegen uit te spreken. (de Bijbel spreekt ook over beide. Zowel niet oordelen als een ander wijzen op fouten) Dan is de intentie misschien wel goed (gehoorzaamheid aan hun god) maar de uitwerkingen is alles behalve dat. In mijn ogen althans, zij zien dat uiteraard compleet anders.
Ik vraag mij af: stel deze mensen zouden in een andere religie en/of cultuur opgroeien; zouden zij dan dezelfde soort personen zijn? Of hoe zouden ze verschillen? Zouden ze dan net zo'n klootzak zijn, of zouden ze dan veel vredelievender zijn? Hebben velen van ons het vermogen om een klootzak te worden? Ik denk het wel. En dat kunnen we bijv worden door bepaald religieuze leer.
Sommige mensen zijn geboren klootszakken (of zo gevormd) en gebruiken religie als wapen. Maar ik denk dat veruit de meesten niet kiezen om hun religie te gebruiken als wapen (dit niet zo bedoelen), ook niet geboren zijn als klootzak maar gewoon zoals jij en ik zijn opgegroeid zijn met bepaalde normen en waarden die werken voor hun. Die goedkeuring heeft van de groep (de cultuur) en van hun god. Het rechtvaardigt bepaald gedrag voor hun, ze zien het niet als verkeerd gedrag. Zij ervaren hun religie niet als wapen om anderen aan te vallen maar wel om zichzelf en hun groep te verdedigen.
Religie beïnvloed cultuur welke de religie weer beïnvloed welke de cultuur weer beïnvloed, enz. Ik zie het zelf niet als meerdere losstaande mechanismen maar als 1 groot mechanisme welke invloed uitoefent op zichzelf. Een individu binnen zo'n mechanisme heef net zo'n zelfde mechanisme in zijn systeem gebouwd. Voor zichzelf zijn zij goed, voor een ander wellicht slecht. En zo kijkt elke groep naar andere groepen denk ik.
Ik ben het met je eens dat het een combinatie is, maar ik zie het denk ik meer verbonden met elkaar. Je kan kinderen assholes maken. Dat is heel makkelijk zelfs. Helaas. En of een kind dan daadwerkelijk een asshole is dat ligt dan weer aan het perspectief. En zo'n asshole kind groeit op tot een asshole volwassene denkende dat het een perfect normaal mens is want het functioneert enigszins prima in zijn omgeving.
Denk ik.. haha
