Zou jij willen weten of je man is vreemdgegaan?

[verwijderd] Dat idee was in de generatie van mijn ouders nog wel meer een ding

Mijn ouders woonden natuurlijk op de bible belt en mijn ouders zijn gescheiden in 1984. Dat was echt nog een groot schandaal. Je ‘mocht’ in die tijd alleen maar scheiden van tafel en bed ipv voor de wet. Dat mijn ouders gescheiden zijn, was ongeveer het beste wat ze ooit hebben gedaan voor hun kinderen. Mijn vader heeft weleens gezegd dat als hij niet weg gegaan was, dat hij haar vermoord zou hebben. Ik denk oprecht dat dit had kunnen gebeuren. Mijn vader kan doorslaan en heeft in zijn woede weleens iets gedaan, waardoor hij veroordeeld is voor poging tot doodslag en mijn moeder haalt je echt het bloed onder je nagels vandaan. Was dus geen goede match.

Het dorp had hier een andere mening over. Mijn moeder mocht niet meer in de kerk komen. We kregen elke week een cassettebandje van de dienst, maar we waren nergens meer welkom. Kinderen mochten niet meer met mij en zus spelen en de voorspelling was dat ik en mijn zus voor galg en rad zouden opgroeien. Mijn zus is door een meester op school zelfs geslagen, omdat ze het kind van ‘zondaars’ was. Mijn moeder werd echt met de nek aangekeken door iedereen. Ik snap nog steeds niet waarom ze in dat dorp is blijven wonen.

[verwijderd] ik heb heel lang weerzin /weerstand gevoeld tegen religie (of iig theïstische religies) en het wonen in een kleine gemeenschap. Nu realiseer ik mij dat dit niks met geloof te maken heeft, maar dat mensen het geloof gebruiken als excuus om zich als excuus als klootzakken te gedragen. Idem voor het wonen in een dorp. Ik hou helemaal niet van veel mensen en drukte om mij heen, maar als ik dit nooit van elkaar had kunnen loskoppelen, dan zou ik nu nog steeds in de stad wonen agv een stel bekrompen lui van vroeger. Het is een combinatie van cultuur, klootzakken en (gedeelde) geschiedenis waarom mensen zich toen zo gedroegen.

Ze woont er nog steeds. Ik heb er allerlei theorieën over, maar ik denk vooral angst voor het onbekenden. Een bekende shitomgeving is naar haar idee altijd beter dan niet weten waar je terecht komt. Ik denk niet dat ze dit zelf zo bewust beseft overigens.

CrazyCatLady Want het is toch zo knap dat hij in zijn eentje voor de kinderen zorgt!!.

CrazyCatLady wanneer ga jij trouwen? Jouw kinderen hebben wel een rolmodel nodig hoor!

Hier kan ik dus echt braakneigingen van krijgen . Hier word ik woest van.

Toen de meiden echt klein waren, werkten wij beiden parttime. Iedereen vond het toch zo knap van mijn man dat hij twee dagen per week op de kinderen paste en zijn carrière tijdelijk stop zette (serieus oppassen ook?!?). Van mij vonden ze het uiteraard nooit knap. Alsof mannen halve imbecielen zijn die geen luier kunnen verschonen en een zeer groot offer brengen als ze meer betrokken /aanwezig zijn bij hun kinderen ipv op kantoor zitten. Hij was ook altijd zwaar beledigd als iemand hem hiermee complimenteerde. Mij maak je ook echt furieus als je gaat beweren dat vrouwen beter zijn in het verzorgen van kinderen en mannen in het brengen van brood op de plank. Dit soort beperkende visies op genderrollen vind ik echt zo schadelijk. Prima als dit in iemands persoonlijke situatie wel zo is, maar generaliseer dit niet naar de rest van de wereld.

Trees ik heb heel lang weerzin /weerstand gevoeld tegen religie (of iig theïstische religies) en het wonen in een kleine gemeenschap. Nu realiseer ik mij dat dit niks met geloof te maken heeft, maar dat mensen het geloof gebruiken als excuus om zich als excuus als klootzakken te gedragen. Idem voor het wonen in een dorp. Ik hou helemaal niet van veel mensen en drukte om mij heen, maar als ik dit nooit van elkaar had kunnen loskoppelen, dan zou ik nu nog steeds in de stad wonen agv een stel bekrompen lui van vroeger. Het is een combinatie van cultuur, klootzakken en (gedeelde) geschiedenis waarom mensen zich toen zo gedroegen.

Ik zie dat niet zo heel erg los van elkaar om eerlijk te zijn.
Ik wil absoluut niet stellen dat elk religieus persoon een slecht persoon is en dorpen zijn van de duivel. (ik woon nu zelf ook in een dorp! wat!)
Maar religie (en dan hou ik het even bij het christendom want daar heb ik persoonlijke ervaring mee) onderwijst bepaald gedachtengoed. Dan is het aan de groep hoe dat op te vatten en toe te passen, maar hoeveel heeft een individu binnen zo'n groep daar precies controle over. Zoals elk kind opgroeit met bepaalde normen, waarden, en overtuigingen. (Kinderen in Nederland geloven in Sinterklaas want dat is ze aangeleerd. Ze zijn ervan overtuigd en ze hebben geen keuze. Maar een kind in Amerika gelooft in de kerstman en is heilig overtuigd van zijn bestaan, heeft daarin ook geen keuze. (hiermee trek ik geen vergelijking tussen Sinterklaas en God maar tussen wat is keuze en wat is aangeleerd en daarmee overtuiging)).

Soms lijkt iets scheef maar is de intentie dat niet persé. En soms dan is de actie niet persé goed maar is het gerechtvaardigd door een overkoepelende regel die zegt dat dit nou eenmaal het gevolg is van iets.
Voorbeeld: Het is niet mijn intentie om kinderen van gescheiden ouders te bannen. Kinderen zijn onschuldig, dat zegt God ook. Maar feit is dat scheiden een zonde is en de bijbel zegt duidelijk dat ik me niet moet mengen met zondaars. Ik wil niet dat mijn kinderen beïnvloed worden door de kinderen van zondaren. Het is door de zonde van de ouders dat hun kinderen worden afgewezen door anderen. (bijvoorbeeld).
Ben 'ik' dan een asshole?

Ik ken veel christenen die goede mensen zijn (niet beter of slechter dan ik) , toch zijn sommigen tegen het homohuwelijk, tegen IVF, tegen transgenders, tegen andere religies en culturen. Sommige van deze mensen geloven dat God van ze vraagt om daar niet over te oordelen, anderen geloven juist dat God van ze vraagt zich ertegen uit te spreken. (de Bijbel spreekt ook over beide. Zowel niet oordelen als een ander wijzen op fouten) Dan is de intentie misschien wel goed (gehoorzaamheid aan hun god) maar de uitwerkingen is alles behalve dat. In mijn ogen althans, zij zien dat uiteraard compleet anders.

Ik vraag mij af: stel deze mensen zouden in een andere religie en/of cultuur opgroeien; zouden zij dan dezelfde soort personen zijn? Of hoe zouden ze verschillen? Zouden ze dan net zo'n klootzak zijn, of zouden ze dan veel vredelievender zijn? Hebben velen van ons het vermogen om een klootzak te worden? Ik denk het wel. En dat kunnen we bijv worden door bepaald religieuze leer.

Sommige mensen zijn geboren klootszakken (of zo gevormd) en gebruiken religie als wapen. Maar ik denk dat veruit de meesten niet kiezen om hun religie te gebruiken als wapen (dit niet zo bedoelen), ook niet geboren zijn als klootzak maar gewoon zoals jij en ik zijn opgegroeid zijn met bepaalde normen en waarden die werken voor hun. Die goedkeuring heeft van de groep (de cultuur) en van hun god. Het rechtvaardigt bepaald gedrag voor hun, ze zien het niet als verkeerd gedrag. Zij ervaren hun religie niet als wapen om anderen aan te vallen maar wel om zichzelf en hun groep te verdedigen.

Religie beïnvloed cultuur welke de religie weer beïnvloed welke de cultuur weer beïnvloed, enz. Ik zie het zelf niet als meerdere losstaande mechanismen maar als 1 groot mechanisme welke invloed uitoefent op zichzelf. Een individu binnen zo'n mechanisme heef net zo'n zelfde mechanisme in zijn systeem gebouwd. Voor zichzelf zijn zij goed, voor een ander wellicht slecht. En zo kijkt elke groep naar andere groepen denk ik.

Ik ben het met je eens dat het een combinatie is, maar ik zie het denk ik meer verbonden met elkaar. Je kan kinderen assholes maken. Dat is heel makkelijk zelfs. Helaas. En of een kind dan daadwerkelijk een asshole is dat ligt dan weer aan het perspectief. En zo'n asshole kind groeit op tot een asshole volwassene denkende dat het een perfect normaal mens is want het functioneert enigszins prima in zijn omgeving.

Denk ik.. haha

iMoeder Ik denk eigenlijk dat dat wel tegenvalt en dat er nog steeds veel mensen zijn die denken dat er dan iets mis is met je. Ik heb echt regelmatig vragen gehad in de trant van, waarom krijg je kinderen met zo’n iemand, kon je niet in therapie samen, waarom ben je dan niet eerder weg gegaan etc etc

Ik moet eerlijk toegeven dat ik ook wel eens dat soort vragen heb hoor! Zowel naar de man als de vrouw.
Niet de 'kan je niet in therapie' vraag hoor, maar wel de 'waarom heb je kinderen met zo'n figuur'. Maar ik snap ook (en nu ik ouder (en wijzer, lol) wordt) dat het leven niet zo makkelijk is en dat heel veel complex ligt. Zo heb ik met de jaren geleerd waarom (vaak) vrouwen niet eerder weggaan. Vroegah wist ik dat niet en vond ze al snel deurmatten.
Misschien dat veel ook te maken heeft met persoonlijke onwetendheid. Wat prima samenkan met oordelen en vooroordelen trouwens. Ik probeer daar zelf wel bewust van de zijn. Wanneer is het een vraag om meer te leren en wanneer is het een vraag om te kunnen (ver)oordelen.

De schande en schaamte zie ik meer liggen op cultureel niveau. De manier waarop we vrouwen zien, single moeders zien. Daar komt denk ik ook dat verschil tussen man en vrouw vandaan hierin. De vrouw had vroeger minder rechten en daarmee minder veiligheid welke een man met zich mee bracht. Misschien ook het idee dat als vrouw je je ondergeschikt maakt aan je man. Werkt je huwelijk niet dan - op een paar extreme na - is het vast de vrouw die zich niet goed heeft aangepast. Te egoïstisch is, teveel eist, niet voor zichzelf zorgt, of teveel voor zichzelf zorgt, teveel met de kinderen bezig is, te weinig met haar man of teveel met haar man (verstikkend) en te weinig met de kinderen.
Ik hoop - en zie dat persoonlijk wel - dat daar verandering in aan het komen is. De schuld wordt nog al te vaak bij de vrouw gelegd, maar ik zie ook wel signalen van meer gelijkheid hierin tussen man en vrouw. Een vrouw die kiest voor haar gelukt wordt steeds vaker geprezen. Er hoeft geen sprake meer te zijn van extreem huiselijk geweld voordat een scheiding in de ogen van de maatschappij wordt goedgekeurd.
Maar misschien ben ik wat optimistisch hoor!

iMoeder En dat moeder het allemaal alleen doet is heel normaal. Twee jaar geleden of zo werden er op school kerstpakketten uitgedeeld voor families die wel iets extra konden gebruiken. Kwam de directeur vragen of mijn ex er niet eentje kon gebruiken want die had het niet breed. Dus ik werk m’n kont er vanaf, meneer zit op de bank maar is zielig dus krijgt alle extra’s. Kan er eerlijk gezegd nog steeds boos over worden.

Hier kan ik ook zo kwaad om worden. Ik kan me nog zo goed een situatie van jaren geleden herinneren waarin in een Nederlands televisieprogramma een single vader met 5 kinderen (of zo) meedeed. Mensen vonden dat zo gaaf, zo mooi en voor hem werd er toen 40.000 euro opgehaald of zo. Iedereen was helemaal fan van hem want hij was zo'n goede vader. Ik wist niet wat ik zag.. echt hoor. Er zijn honderden en duizenden en honderduizenden vrouwen al jarenlang volledig in hun eentje aan het zorgen voor hun kinderen. En zij krijgen niets anders dan een trap na want ze kiezen er zelf voor. Er worden zelfs vragen gesteld of we misschien eens moeten kijken naar hoeveel uitkering single moeders krijgen. Maar een man, die er dan net zo goed voor kiest, daar halen ze zelfs geld voor op.

Oke... ik trek mijn optimisme wel een beetje in

Toch6 Weet je wel hoe goed mijn man is dat hij nu vaker thuis is nu de zwangerschap fysiek niet helemaal lekker gaat?

Haha hij verdient een lintje

iMoeder Dus ik werk m’n kont er vanaf, meneer zit op de bank maar is zielig dus krijgt alle extra’s. Kan er eerlijk gezegd nog steeds boos over worden.

Is het raar dat ik hier plaatsvervangend boos om kan worden .

iMoeder Ik heb echt regelmatig vragen gehad in de trant van, waarom krijg je kinderen met zo’n iemand, kon je niet in therapie samen, waarom ben je dan niet eerder weg gegaan etc etc

Beste stuurlui staan aan wal .

Ik heb ooit een vrouw in behandeling gehad, die mishandeld werd. Belandde uiteindelijk zwaargewond in het ziekenhuis en is bij hem weggegaan. Helaas ging ze daarna toch weer bij hem terug. Ergens begreep ik haar ook. Haar beeld van zichzelf en de wereld was zo verknipt door hem, dat het voor haar voelde alsof ze geen andere keus had. Daar had hij wel voor gezorgd. Ik vond dit zo triest en het is iets wat mij altijd is bijgebleven. Ik heb mij sindsdien heilig voorgenomen dat ik niet wil oordelen over vrouwen en mannen die in een ongezonde relatie blijven hangen. Het is vanaf de zijlijn nauwelijks mogelijk om hierover te oordelen.

Trees Joh ik ben ook allang off topic gegaan, haha

Ik denk dat het verschil tussen ons zit in het perspectief. Ik kijk meer naar het gedrag van mensen vanuit de evolutionaire psychologie dan vanuit het sss model. Ik ben het zeker niet met je oneens hoor, maar denk wel dat de mens minder flexibel is dan het standard social science model zegt dat het is.
Daarin verschillen we gewoon van mening in de details, denk ik. Ik zie het sss model niet als een goed of fout maar als gewoon een andere invalshoek. Kunnen we kort over zijn misschien, haha

Trees Als er geen geloof zou zijn, dan hadden veel mensen wel iets anders bedacht om hun macht en klootzakkengedrag op anderen uit te oefenen. Ik zie het geloof niet als schuldige, maar de mensen zelf. Voor mij is het heel helpend geweest door erop deze manier naar te kijken. Hierdoor ben ik los gekomen van mijn eigen ervaringen, die eigenlijk alleen maar negatief waren, waardoor ik alles wat te maken had met het christendom door een zwarte bril bekeek. Nu scheer ik niet alles meer over dezelfde negatieve kam, ben ik in staat om open te staan voor andere opties (ik ben zelf bijv wel geïnteresseerd in bepaalde non-theïstische religies), heb ik mensen ontmoet waar ik anders niet voor open stond en woon ik waar ik woon.

Dat sowieso.

Mij heeft het juist geholpen om religie als schuldige te zien ipv de religieuze mensen zelf, haha. En dan bedoel ik niet dat religie verboden moet worden en elke religieus persoon is slecht. Ik bedoel dat het doel van religie (christendom heb ik het dan over, de andere religies heb ik te weinig verstand van om uitspraken over te doen) onderdrukking en controle van groepen mensen is. Dat doet het dvm dreiging over eeuwig leven vs eeuwige hel. Vanuit daar komt er een heel gedachtengoed op gang wat cultuur beïnvloed en je kan doen wat je wil. Je kan heel veel goed doen (en ik geloof dat er christenen zijn die het goed bedoelen) en je kan heel veel slecht doen.
Je kan bijvoorbeeld verkondigen dat homofilie een grotere zonde is dan andere zondes (groter dan roddelen bijv. (ook al zegt de bijbel dat alle zondes gelijk zijn in de ogen van god., veel christenen handelen daar niet naar). En dan gaat iedereen geloven dat het verbannen van homo's goed is want god wil dat. Niemand stelt vragen want de hel is maar 1 zonde van je vandaan. Het is super effectief en het kan het brein van een mens perfect beïnvloeden en vormen.
Ik ben daar heel bewust van, maar nog steeds, al ben ik bijna langer geen christen meer dan wel komt er nog steeds wel eens indoctrinatie naar boven die me van slag kunnen maken of mijn keuzes beïnvloeden. (Niet over homofilie hoor) En ik denk ook dat mijn christelijke opvoeding op onderbewust niveau nog meespeelt. (Net zo goed dat andere invloeden vanuit mijn kindertijd meespelen natuurlijk.)

Ik denk dat als jij (een persoon, niet jij persoonlijk hoor) in je kern ergens van overtuigd bent; bijvoorbeeld dat homo's gelijke rechten hebben als hetero's, dat anders denken vrijwel onmogelijk is. Daar moet je heel veel moeite voor doen en dan nog komt je kern-overtuiging toch steeds maar weer naar voren. Je moreel kompas, of hoe je het noemen wil. Natuurlijk gezien voel je recht en onrecht over bepaalde zaken, en ik geloof dat deze heel erg bepaald worden door opvoeding en invloeden op jonge leeftijd (cultuur en religie bijv). Draai het om en je hebt precies een struggle waar veel christenen mee te maken hebben. In hun kern geloven ze dat homofilie een zonde is want god zegt dat. En je kan niet tegen god ingaan als je gelooft dat hij koning der koningen is. Al zou je anders willen denken, hoe kun je ingaan tegen de schepper van hemel en aarde, de ontwerper van natuurwetten. Is het dan een keuze? Of is het meer een bijna onvermijdelijk gevolg van opvoeding en ervaring. Zoals je kan beargumenteren in hoeverre een drugsverslaving een keuze is of een gevolg. Voor beide valt wat te zeggen.

En daarnaast, vele christenen zien het niet als een keuze. Je kan niet kiezen om homofilie goed te keuren want die macht heb je helemaal niet. God zegt en jij accepteert. Dat maakt zo'n christen geen rotte appel imo. Volgens diens normen en waarden leeft het een oprecht leven. Mijn normen en waarden zeggen misschien wat anders, maar dat is ook maar mijn mening uiteindelijk.

We gaan super off topic maar c'est la vie xD

[verwijderd] ben je bekend met het moderne of romantische satanisme? Even voor de duidelijkheid, zij geloven niet in het bestaan van de duivel, noch vereren zij deze en ze offeren al helemaal geen baby’s . Ze wijzen zelfs elke vorm van het bovennatuurlijke af, maar gaan uit van bepaalde ‘basiswaarden’ (dus geen geboden!) zoals compassie, empathie, kritisch denken, zelfbeschikking over je eigen lichaam, elk mens maakt fouten, maar je hebt de plicht om je fouten recht te zetten enz. Het is een non-theïstische religie net zoals het boeddhisme en taoisme.

Satan is voor hen enkel een symbool of metafoor van de eeuwige rebel, die zich tegen opgelegde regels en wetten vanuit geloof als deze willekeurig gekozen lijken te zijn. Satan heeft van oudsher in geschriften ook een hele andere rol dan deze de afgelopen eeuwen heeft gekregen. Zij zien hem dus niet als de vertegenwoordiger van het pure kwaad, maar meer in zijn oorspronkelijke rol of zoals deze beschreven wordt door John Milton in de 17e eeuw in zijn beroemde gedicht lost Paradise (een symphatieke rebel die vecht voor gerechtigheid, maar ook erkent fouten te maken en uitgaat van wetenschap, kritisch denken, emancipatie en individualisme). Dit gedicht heeft op mij ooit heel veel impact gemaakt en heeft best wel een bepalende invloed in mijn leven. Ik wil het binnenkort weer herlezen, maar deze keer in het Nederlands. Er is onlangs een hele goede vertaling uitgekomen.

Waar zij voor staan komt heel erg overeen met wat je schrijft (waar ik mij ook zeker in kan vinden). Er zijn verschillende stromingen. Cos (Church of satan) vind ik persoonlijk echt helemaal niks, sta ik niet achter en vind ik best wel vreemd, maar TST (the satanic temple) en de GOS (global order of satan) beschrijven o.a. wat jij hier ook zegt.

Ik weet dat dit nogal een controversieel onderwerp is, omdat het door buitenstaanders /onwetenden vaak verkeerd geïnterpreteerd wordt als blasfemie of duivelsverering. Hier heeft het echter niks mee te maken. Ze maken zich vooral heel sterk voor het recht op abortus, lgtbq gemeenschap, menstruatie armoede, daklozen, scheiding van staat en religie en ongelijke behandeling van minderheidsreligies tov bijv het christendom en doen dit vaak op een best wel ludieke en ontwapende manier.