Wat heeft avdk......

Kort gezegt: een veilige haven waar ik durfde te komen, ook als mijn koers anders is dan van de meeste. Soms liever net buiten de haven, zien en meekrijgen maar niet mee doen. Soms er in maar aan de rand. Soms middenin.

Waardevolle gesprekken. Andere meningen horen. Mezelf kunnen zijn. Tips krijgen. Positieve feedback.

Hier had ik het gevoel dat ik goed ben zoals ik ben.

Toch6 Wat goed zeg. Ik sluit me er eigenlijk wel bij aan. Het is fantastisch om een groep mensen te hebben waar je altijd terecht kunt en die allemaal weer anders zijn. Het heeft me vooral veel gezelligheid gebracht en soms ook nieuwe inzichten. We hebben interessante gesprekken gevoerd waardoor ik over mezelf ging nadenken en gelachen en genoten om elkaars verhalen. Het was heel leuk om hier jullie levens te volgen, er is zoveel gebeurd in de jaren dat dit forum bestond!

Em eigenlijk word ik ook best verdrietig dat we uit elkaar gaan vallen een deel zal ik nooit meer wat van horen.
Het einde van een bijzondere periode. Het maakt me verdrietig en doet me nadenken. Heb ik genoeg gezegt oo de juiste momenten, heb ik teveel gezegt? Heb ik goed verwoord wat ik denk? Met wie zal ik in contact blijven? Zal ik gemist worden?
De bijzondere dingen die ik gedeeld heb zoals de zwangerschap van C, dat de bevalling was begonnen. Daarin zijn jullie zo verweven.

Ik zal dit echt missen, avdk

Toch6

Toch6 Zal ik gemist worden?

Absoluut. Ik denk dat ik meerdere ga missen maar jou zeker ook. Omdat we op veel vlakken enorm verschillen en jij echt iemand uit mijn bubbel bent wat ik echt superwaardevol vind, maar we tegelijkertijd volgens mij behoorlijk op elkaar lijken. Maar misschien vinden we er nog wel wat op

Ik ga jullie allemaal missen. Dit forum is mijn safe space, een uitlaatklep. Kan hier heel hard lachen en op andere momenten weer heel stil worden van bepaalde verhalen. Het heeft me inzicht gebracht, in mezelf maar ook in anderen, en groei.

Ik voel me snel een buitenbeentje, maar hier heb ik dat nooit ervaren!

Hopelijk zal Discord de pijn wat kunnen verzachten na 1 januari. Het idee dat er een app groep is is op zich ook geruststellend. Ik zit er nog niet in, misschien komt dat nog.

Voor mij is het ook echt onderdeel van mijn leven geworden. De verschillende inzichten. De persoonlijke groei en ontwikkelingen van anderen mee maken, waarvan soms ook verdrietige. Tegen mezelf aan lopen soms, als ik m’n reacties niet goed onder woorden kreeg of op zoek moest naar de oorzaak van mijn eigen irritaties. Ik heb daar veel van geleerd.
Maar ook gewoon de gezelligheid. Het kletsen over vanalles en nog wat en ieders leven mee krijgen.

Ik hoop zelf gewoon dat iedereen gezellig mee komt naar de Discord.

Naast alle mooie dingen is het ook gewoon mijn favoriete tijdverdrijf voor even tussendoor. Als ik nog een paar minuten heb voor een volgend overleg, als ik in de trein zit, als de kinderen iemand te spelen hebben, tijdens het koken enzovoorts. Ik zit al meer dan de helft van m'n leven op fora, dus ongetwijfeld gaat dát niet ineens stoppen, maar dit was denk ik wel het leukste forum waar ik ooit op gezeten heb.

Vorig jaar was voor mij echt een shitjaar en mede dankzij jullie gaat het nu veel beter. Het voelt veilig en vertrouwd om hier mijn sores en leuke momenten te delen. Voel ik mij in het dagelijks leven vaak bezwaard om te vertellen dat het niet zo lekker gaat, heb ik dat hier veel minder zo ervaren. Daarvoor ben ik jullie echt ongelooflijk dankbaar. Voor alle luisterende ‘ogen’, lieve en opbeurende berichten en nieuwe inzichten. Jullie hebben mij echt weer op weg geholpen.

Verder vind ik het hier gewoon een hele fijne plek. Ik voel mij ook echt verbonden met jullie en ik heb veel van jullie geleerd. Ook vaak moeten lachen om alle grappige en ontroerende verhalen. Ook de ruimte die werd gegeven en genomen voor het delen van verdriet en zorgen, vond ik heel waardevol. Het is gewoon echt een hele bijzondere plek en ik ben jullie allemaal ontzettend dankbaar. Jullie zijn allemaal stuk voor stuk hartstikke tof en uniek .

(En ik ben echt een ontzettende emotionele muts, die nu stiekem een traantje wegpinkt )

Trees (En ik ben echt een ontzettende emotionele muts, die nu stiekem een traantje wegpinkt )

Ik skip al deze berichten want alleen om deze zin zit ik al met tranen in m'n ogen. Maarja, 33 weken zwanger, strontverkouden, dreumes ziek met koorts.. soort van ontoerekeningsvatbaar toch?

Zuremat jij hebt tenminste een goed excuus .

Ik vind alles wat hier geschreven word behoorlijk traanopwekkend. Op een positieve manier uiteraard.

Met toch wel een beetje de angst dat ik als heel theatraal ga overkomen ga ik t toch zeggen

Jullie zijn er geweest in de allermoeilijkste tijd van mijn leven, en op allerlei vlakken heeft het mij zo enorm geholpen. Vooral als ik het gevoel had niet (weer) met mijn ellende bij mensen aan te kunnen komen, zoals @Trees ook zegt, kon dat hier wel.
Met vlagen was het echt heel heftig, er zijn natuurlijk ook heftige dingen gebeurd, en mijn wens om er niet meer te zijn (ook al zou ik nooit naar handelen) was in periodes best sterk. En hier kon ik altijd naartoe, al was het alleen om te lezen voor afleiding.
Ik weet niet hoe ik de afgelopen jaren door was gekomen als ik dit forum niet had gehad. Ik denk dat ik minimaal wat heftigere trauma's had gehad en zo enorm eenzaam was geweest.

Daarnaast mijn hele zwangerschap kunnen delen, ondanks corona, en alle eindeloze tips voor allerlei praktische dingetjes groot en klein.

En ik ben echt gegroeid door alle wijsheid die hier is gedeeld, mijn zelfbeeld en wereldbeeld veranderd in positieve zin, en ontdekt dat ik niet de enige ben met allerlei rare gedachtenkronkels en onzekerheden

Pimpelmeesje En ik ben echt gegroeid door alle wijsheid die hier is gedeeld, mijn zelfbeeld en wereldbeeld veranderd in positieve zin, en ontdekt dat ik niet de enige ben met allerlei rare gedachtenkronkels en onzekerheden

Ja, dat is ook een goede! Op zp lijkt iedereen vaak alles zo ontzettend goed voor elkaar te hebben, en hier kwam ik erachter dat veel mensen toch inderdaad ook gewoon hun eigen menselijke gevoelens, angsten, onzekerheden en verdriet hebben. Wat ik altijd wel dacht, maar toch ook vaak vergat. En bij vlagen denk ik alsnog wel dat jullie over het algemeen het leven veel beter onder de knie hebben dan ik (toch in elk geval op bepaalde vlakken), maar toch. En ik vind het heel rot als mensen een burn-out kregen ( @Hopsatee bijvoorbeeld), maar het liet ook zien dat het inderdaad echt niet mogelijk is om alles voortdurend onder controle te hebben, wat mij dan weer hielp.

Och lieve meiden…. niet te sentimenteel worden want dan zit ik ook te snotteren.
Jullie zijn gewoon een soort grote beste vriendin met z’n allen. Waar je altijd terecht kunt, die altijd voor je klaar staat, je in je waarde laat, op beurt als dat nodig is en je een spiegel voor kan houden op z’n tijd. Die mee deelt en leeft op moeilijke momenten en bij mooie en blije dingen.
Gossie mijne het is te veel om op te noemen alle leed en liefde die er gedeeld is.