Zoon is van slag.
Door de corona heeft ie mijn ouders al een week niet gezien en hij vraagt met de dag meer naar ze.
Eergisteren zat hij met zijn vingertje ergens tussen en waar hij normaal een hele hoge pijngrens heeft, heeft hij nu een half uur echt tranen gehuild om opa en oma.
Hij loopt ineens weer met een knuffeltje.
Arm mannetje mist ze verschrikkelijk.
