Ik heb voor elk kind een box en wat mappen en rapporten of belangrijke dingen bewaar ik. Rest gaat weg of maak ik foto van. Speelgoed ruim ik een keer per zoveel tijd op. Plastic zooi wat kapot is gooi ik weg rest gaat naar marktplaats of kringloop. Ik ben alleen wel het tegenovergestelde van jou: ik kan echt niet tegen al die troep dus ik gooi heel gemakkelijk weg.
Je geeft aan dat je het vooral lastig vindt dus ik denk dat het dan ook moeilijk is om zo alles weg te gooien toch?
@Nescio dit herken ik, wat voor mij goed werkt , ik heb 1 doos waarin ik tekeningen etc bewaar, hier gooi ik veel in. Maar als hij vol is, ga ik er, vaak samen met de kinderen voor zitten, want na een jaar a 2 jaar zijn die eerste 50 kris kras tekeningen toch minder van waarde en kies ik er 1 of 2.
Mijn oudste wil ook alles bewaren en hij heeft een laatje en vol, moet hij dus kiezen, wat gaat in de doos en wat weg en dan dus na een jaar die doos weer door.
Voor speelgoed, heb precies hetzelfde, heb dan ook nog 4 verschillende leeftijden, dus echt wegdoen lukt zo slecht. Wel geef ik de derde kados opnieuw. o staat er al een jaar ene little tikes auto op zolder, deze krijgt hij voor zn 2de verjaardag (de oudste had hem voor zn 1ste gehad). Maar ja dat werkt straks niet meer, want de oudste 2 weten precies alles wat we hebben 
Opruimen is ook moeilijk! Aan sommige dingen zitten zulke leuke herinneringen.
Als je spullen wegdoet, gooi je die herinneringen niet weg. Sterker nog: je maakt ruimte voor nieuwe herinneringen. En daarmee maak je het leven alleen maar leuker.
Honkeytonk Wel geef ik de derde kados opnieuw. o staat er al een jaar ene little tikes auto op zolder, deze krijgt hij voor zn 2de verjaardag (de oudste had hem voor zn 1ste gehad).
Dat vind ik echt leuk!
Op ZP komen vaak van die vragen ‘mijn kind van 1-2-3 heeft alles al, wat kan geven?’ Dan wil ik altijd als advies geven om iets opnieuw te geven, waarschijnlijk zijn ze het toch al vergeten dat ze het hebben 
Toch6 Schoolwerk: ook weg. Klinkt leuk, bewaren voor schooltje maar ze pakkrn het nauwelijks.
Niet? Ik had daar hoge verwachtingen van. Nu gebruiken ze er vooral de Bobo voor, omdat jongste nog niet kan lezen. Maar ik dacht, als ze dat straks wel kan... Ze houden wel erg van schooltje spelen, dus voor de zekerheid bewaar ik het nog even. Het hele kiesbord hebben ze nagemaakt en er woont een klas vol imaginaire kinderen bij ons 
Bedankt voor de reacties!
Honkeytonk dit klinkt als iets dat bij ons ook gaat werken. Ik heb nu, na uitzoeken, 1 verhuisdoos met mooie tekeningen en knutsels, rapporten en de eerste schrijfboekjes. En 2 grote dozen vol met oud papier 
De kamers van de meisjes vallen goed mee, we zorgen dat er niet te veel zooi in komt en oudste is echt minimalistisch.
Nu de rest van de speelkamer nog... wat een hel. Waarom zie ik dit niet?? Hoe is het zo geworden? Ik ruim deze kamer regelmatig op (ok niet grondig) en nu is er gewoon nergens plaats meer... my god. Ik snap echt niet hoe anderen dit doen. Heb ik ook als ik andere interieurs zie waar alles klopt. Ik zie het gewoon niet, ofzo. Ik blijf de mentaliteit hebben dat ik van boeken alleen kan leven.
Hopsatee Ik heb voor elk kind een box en wat mappen en rapporten of belangrijke dingen bewaar ik.
Dat hebben wij ook. Hierin zit 1 map met tekeningen en 1 map schoolwerkjes, maar ook het baby album, hun eerste pakje, eerste schoentjes, vriendjesalbum etc. Oudste dochter kreeg altijd heel vaak Valentijn kaartjes en deze heb ik ook bewaard. Zo schattig van die zelfgemaakte kaartjes van jongetjes met zelfbedachte gedichtjes. Dit zijn denk ik dingen die later leuk zijn om nog eens te zien.
Honkeytonk Wel geef ik de derde kados opnieuw. o staat er al een jaar ene little tikes auto op zolder, deze krijgt hij voor zn 2de verjaardag (de oudste had hem voor zn 1ste gehad)
Dat vind ik gevoelsmatig echt een ding. Bang dat het kind zich dan later achtergesteld voelt als hij/zij erachter komt
Ik heb de eerste kleren van de kinderen in een lijst gestopt met een geboortekaartje. Verder bewaar ik qua knutsels vader- en Moederdag dingen en 'bijzondere' knutsels, zoals een eerste herkenbare poppetje of de eerste keer naam schrijven op een tekening.
Rapport geven ze op onze school niet, alleen een portfolio, daaruit bewaar ik de evaluatie van de leerkracht. Schoolwerk moet ik nog zien, dat is nog niet aan de orde.
Met twee kinderen blijft het zo overzichtelijk en kan ik het in twee dozen houden (vader/moederdag knutsels hangen dan weer op de muur van onze slaapkamer).
En de rest van de tekeningen mogen even op de deur van de bijkeuken en worden zo regelmatig gewisseld voor iets nieuws.
Fotos maken van alles doe ik niet, dochter kan soms 5 tekeningen of knutsels op een dag maken, dat is me echt te gortig.
June haha mooi is dat! Maar eerste rompertjes zijn ook vet schattig 
Hier allemaal wel pakjes aan gehad en eerder te groot dan te klein. Ze zaten alledrie 6-9 weken in maar 50. Het is zo schattig klein als ik die spulletjes weer zie! Ik heb ook van elk kind een fotoboek van de kraamtijd , kraambezoek boek, eerste jaar boek en 9 maanden boek. En van de oudste twee ook een boek 0-4 jaar. Ik maak ook na elke vakantie direct een fotoboek.
Maar ik heb daar een tic voor. Mijn moeder is overleden toen ik 6 was natuurlijk en ik heb al die dingen niet maar ook niemand om het aan te vragen (want mijn vader weet niks die was alleen maar met zijn werk bezig vroeger) dus omdat ik dat allemaal nu wel mis en gehad zou willen hebben ben ik nogal actief daar in. Waarschijnlijk vinden mijn kinderen het later niet zo boeiend 
Rietjesbeker ik maak ook niet van alles foto's hoor. Ik schift al bij wat ik bewaar, de rest gaat snel de papierbak in. Van al de leukste dingen maak ik dan foto's
Ik vind het eigenlijk niet erg dat we vrijdag weer naar huis gaan rijden. Zaterdag weer thuis in mijn eigen bubbel en zonder J. Wel veel beter gegaan dan vorig jaar. Ik heb bijna elke dag ruimte voor mezelf gehad. Dat heb ik echt nodig.
Toch6 hij krijgt ook nog wel wat nieuws hierom hoor. Maar ik weet gewoon echt niet wat te geven. We hebben al zoveel.. en de andere krijgen ook 2de hands kados. Dus ik heb besloten dat 2de hands van de grotere ook gewoon geld. Ik ruil bv wel veel kleding hierom , zodat ze niet allemaal alleen maar hetzelfde dragen 
Maar snap je gevoel echt. Dat is ook altijd mijn twijfel.
Honkeytonk ik vind het echt een super goed idee van je! Ik denk er misschien te makkelijk over, maar als je als kind een fijne jeugd hebt gehad met liefdevolle aandacht en zorg van je ouders dan kan ik mij oprecht niet voorstellen dat je je dan achtergesteld voelt vanwege tweedehands cadeaus. Ik kreeg vroeger bijna alleen maar tweedehands cadeaus en de spullen van mijn zus. Ik vind het alleen maar logisch en slim van mijn moeder. Ik kan mij echt geen enkele reden bedenken waarom ik mij dan achtergesteld zou moeten voelen. Teveel speelgoed vind ik ook niet goed. Dan wordt het kopen om het kopen?!? Is ook niet de boodschap die ik mijn kinderen wil meegeven.
Trees ja.ik denk dat ik het zo ook prima kan uitleggen en meegeven. Het is vooral je hoort wel eens verhalen zo, dat mensen zich achtergesteld voelde doordat ze alleen kleding van oudere kinderen aankregen en nooit wat nieuws enz. Maar ja, kleding los ik op door te ruilen (of verkopen en op Vinted opnieuw halen). Maar speelgoed, vorig jaar vonden de grote broers het geweldig dat ze een kadootje mochten uitzoeken op zolder, ze begrepen toen prima dat we beter een puzzel konden geven die hun niet meer maakte dan een nieuwe gelijk soortige kopen. Dus denk dat het wel.goed komt. En hij krijgt bv wel een nieuwe loopauto (van opa en oma), die we hebben is kapot, die heeft het 5 jaar uitgehouden en moet het nog zo een tijd.eigenlijk.
maar ik weet waar het staat.
