Honkeytonk Wel geef ik de derde kados opnieuw. o staat er al een jaar ene little tikes auto op zolder, deze krijgt hij voor zn 2de verjaardag (de oudste had hem voor zn 1ste gehad)
Dat vind ik gevoelsmatig echt een ding. Bang dat het kind zich dan later achtergesteld voelt als hij/zij erachter komt
Ik heb de eerste kleren van de kinderen in een lijst gestopt met een geboortekaartje. Verder bewaar ik qua knutsels vader- en Moederdag dingen en 'bijzondere' knutsels, zoals een eerste herkenbare poppetje of de eerste keer naam schrijven op een tekening.
Rapport geven ze op onze school niet, alleen een portfolio, daaruit bewaar ik de evaluatie van de leerkracht. Schoolwerk moet ik nog zien, dat is nog niet aan de orde.
Met twee kinderen blijft het zo overzichtelijk en kan ik het in twee dozen houden (vader/moederdag knutsels hangen dan weer op de muur van onze slaapkamer).
En de rest van de tekeningen mogen even op de deur van de bijkeuken en worden zo regelmatig gewisseld voor iets nieuws.
Fotos maken van alles doe ik niet, dochter kan soms 5 tekeningen of knutsels op een dag maken, dat is me echt te gortig.
June haha mooi is dat! Maar eerste rompertjes zijn ook vet schattig 
Hier allemaal wel pakjes aan gehad en eerder te groot dan te klein. Ze zaten alledrie 6-9 weken in maar 50. Het is zo schattig klein als ik die spulletjes weer zie! Ik heb ook van elk kind een fotoboek van de kraamtijd , kraambezoek boek, eerste jaar boek en 9 maanden boek. En van de oudste twee ook een boek 0-4 jaar. Ik maak ook na elke vakantie direct een fotoboek.
Maar ik heb daar een tic voor. Mijn moeder is overleden toen ik 6 was natuurlijk en ik heb al die dingen niet maar ook niemand om het aan te vragen (want mijn vader weet niks die was alleen maar met zijn werk bezig vroeger) dus omdat ik dat allemaal nu wel mis en gehad zou willen hebben ben ik nogal actief daar in. Waarschijnlijk vinden mijn kinderen het later niet zo boeiend 
Rietjesbeker ik maak ook niet van alles foto's hoor. Ik schift al bij wat ik bewaar, de rest gaat snel de papierbak in. Van al de leukste dingen maak ik dan foto's
Ik vind het eigenlijk niet erg dat we vrijdag weer naar huis gaan rijden. Zaterdag weer thuis in mijn eigen bubbel en zonder J. Wel veel beter gegaan dan vorig jaar. Ik heb bijna elke dag ruimte voor mezelf gehad. Dat heb ik echt nodig.
Toch6 hij krijgt ook nog wel wat nieuws hierom hoor. Maar ik weet gewoon echt niet wat te geven. We hebben al zoveel.. en de andere krijgen ook 2de hands kados. Dus ik heb besloten dat 2de hands van de grotere ook gewoon geld. Ik ruil bv wel veel kleding hierom , zodat ze niet allemaal alleen maar hetzelfde dragen 
Maar snap je gevoel echt. Dat is ook altijd mijn twijfel.
Honkeytonk ik vind het echt een super goed idee van je! Ik denk er misschien te makkelijk over, maar als je als kind een fijne jeugd hebt gehad met liefdevolle aandacht en zorg van je ouders dan kan ik mij oprecht niet voorstellen dat je je dan achtergesteld voelt vanwege tweedehands cadeaus. Ik kreeg vroeger bijna alleen maar tweedehands cadeaus en de spullen van mijn zus. Ik vind het alleen maar logisch en slim van mijn moeder. Ik kan mij echt geen enkele reden bedenken waarom ik mij dan achtergesteld zou moeten voelen. Teveel speelgoed vind ik ook niet goed. Dan wordt het kopen om het kopen?!? Is ook niet de boodschap die ik mijn kinderen wil meegeven.
Trees ja.ik denk dat ik het zo ook prima kan uitleggen en meegeven. Het is vooral je hoort wel eens verhalen zo, dat mensen zich achtergesteld voelde doordat ze alleen kleding van oudere kinderen aankregen en nooit wat nieuws enz. Maar ja, kleding los ik op door te ruilen (of verkopen en op Vinted opnieuw halen). Maar speelgoed, vorig jaar vonden de grote broers het geweldig dat ze een kadootje mochten uitzoeken op zolder, ze begrepen toen prima dat we beter een puzzel konden geven die hun niet meer maakte dan een nieuwe gelijk soortige kopen. Dus denk dat het wel.goed komt. En hij krijgt bv wel een nieuwe loopauto (van opa en oma), die we hebben is kapot, die heeft het 5 jaar uitgehouden en moet het nog zo een tijd.eigenlijk.
Honkeytonk Het is vooral je hoort wel eens verhalen zo, dat mensen zich achtergesteld voelde doordat ze alleen kleding van oudere kinderen aankregen en nooit wat nieuws enz.
Ik ben ze nooit tegengekomen in mijn werk 
. Als mensen zich achtergesteld voelen dan is mijn ervaring dat er veel meer gespeeld en is dit meer een voorbeeld of een bevestiging van het feit dat ze ‘minder waard waren’ dan een broer/ zus. In de kern gaat het dan om minder aandacht, zorgzaamheid, liefde etc. krijgen dan het andere kind.
Honkeytonk ze begrepen toen prima dat we beter een puzzel konden geven die hun niet meer maakte dan een nieuwe gelijk soortige kopen. Dus denk dat het wel.goed komt.
Ik vind het echt een mooie boodschap die je je kinderen hierdoor mee geeft. Onze maatschappij is zo ongelooflijk materialistisch (jep ik ben ook schuldig). Ik probeer mijn kinderen mee te geven dat het niet om al die spullen gaat, maar dat is echt ongelooflijk moeilijk.
Toch6 ik kreeg alles van mijn zus. Ik zie daar echt geen probleem in. Het waren geen vieze of kapotte spullen. Ik was daar altijd heel blij mee.
Best grappig trouwens, want ik realiseer mij nu dat ik nog steeds kleding, sieraden, cremetjes, parfums etc. van mijn zus krijg. Zeker 1/3 van mijn huidige kleding is van mijn zus geweest. Ik ben nog steeds blij als ze weer met vuilniszakken vol aan komt zetten 
. Ze heeft een dure smaak en koopt bijv dure parfum om na 4x te gebruiken te besluiten dat deze toch niet lekker op haar huid ruikt. Oké kom maar door!
Trees toch goed om te horen dat je het nooit zo bent tegengekomen , het is waarschijnlijk ook zo dat zoiets nooit een oorzaak is maar meer een en en en en en en ook nog dat.
Ik probeer de boodschap te geven, maar dat lukt ook nog niet echt hoor. Voor zn broertje wel, maar voor zichzelf : Mijn oudste wil vooral 2de hands kados omdat je dan meer.krijgt 
missie is nog een beetje mislukt.
Trees kreeg alles van mijn zus. Ik zie daar echt geen probleem in.
Ook voor je verjaardag/sint/kerst?
Bij ons werd er ook zoveel mogelijk doorgeschoven, ook tussen neven/nichten heen en weer met kleding als dat zo uitkwam. En ik schuif kleding etc ook door naar de volgende.
Maar kado van nr1 ook aan nr2/3/4 geven voelt anders. Niet alledaags iets.
Toch6 ik ben 3 dagen na Sinterklaas jarig en kerst vierden we niet met cadeaus, dus het was vaak sowieso maar 1 cadeau met nog iets kleins voor Sinterklaas. Mijn moeder moest het doen van een bijstandsuitkering en kreeg geen alimentatie. Zij roeide ook gewoon met de riemen die ze had. Toen waren er nog geen toeslagen, kind gebonden budgetten etc. om alleenstaande ouders te ondersteunen.
Ik kreeg soms wat nieuws en soms wat van mijn zus. Bijv haar oude fiets, maar dan met een mooie nieuwe toeter erop of haar horloge met een nieuw bandje. Ik was daar gewoon blij mee als kind. Cadeautjes vond ik altijd bijzonder en leuk of het nu nieuw was of niet. Mijn zus is bijna 5 jaar ouder, dus ik vond haar spullen ook echt super stoer. Alleen de papiertjes en de strikjes om het cadeautje maakte het al speciaal.
In het geval van @Honkeytonk zal het gok ik niet om financiële redenen zijn, maar omdat het onzin is om weer dezelfde puzzel te kopen, waar er al zoveel van op zolder liggen. Ook nog een heel jong kind, dat waarschijnlijk net zo blij is met deze puzzel als eentje waar nog de folie omheen zit. Het gaat er mijn inziens om dat een kind er blij mee is en het komt uit een goed hart met de juiste intenties.
(en door te recyclen steun je ook nog het milieu , je portemonnee, geef je een mooi voorbeeld aan je kinderen en voorkom je een dicht geslibd huis - ik zeg win-win ).
Wij hebben vanmiddag/vanavond een etentje met vrienden van mijn man (incl. kinderen) en ik heb er echt ZO geen zin in. Ik heb ook eigenlijk niets met die vrienden, dus verder dan koetjes en kalfjes komen we ook niet 
maar ik weet waar het staat.
