Toch6 ik ben 3 dagen na Sinterklaas jarig en kerst vierden we niet met cadeaus, dus het was vaak sowieso maar 1 cadeau met nog iets kleins voor Sinterklaas. Mijn moeder moest het doen van een bijstandsuitkering en kreeg geen alimentatie. Zij roeide ook gewoon met de riemen die ze had. Toen waren er nog geen toeslagen, kind gebonden budgetten etc. om alleenstaande ouders te ondersteunen.

Ik kreeg soms wat nieuws en soms wat van mijn zus. Bijv haar oude fiets, maar dan met een mooie nieuwe toeter erop of haar horloge met een nieuw bandje. Ik was daar gewoon blij mee als kind. Cadeautjes vond ik altijd bijzonder en leuk of het nu nieuw was of niet. Mijn zus is bijna 5 jaar ouder, dus ik vond haar spullen ook echt super stoer. Alleen de papiertjes en de strikjes om het cadeautje maakte het al speciaal.

In het geval van @Honkeytonk zal het gok ik niet om financiële redenen zijn, maar omdat het onzin is om weer dezelfde puzzel te kopen, waar er al zoveel van op zolder liggen. Ook nog een heel jong kind, dat waarschijnlijk net zo blij is met deze puzzel als eentje waar nog de folie omheen zit. Het gaat er mijn inziens om dat een kind er blij mee is en het komt uit een goed hart met de juiste intenties.

(en door te recyclen steun je ook nog het milieu , je portemonnee, geef je een mooi voorbeeld aan je kinderen en voorkom je een dicht geslibd huis - ik zeg win-win 🤪).

Wij hebben vanmiddag/vanavond een etentje met vrienden van mijn man (incl. kinderen) en ik heb er echt ZO geen zin in. Ik heb ook eigenlijk niets met die vrienden, dus verder dan koetjes en kalfjes komen we ook niet 😑

Ik ben vandaag de laatste dingen aan het regelen voor het nieuwe schooljaar. Een van de belangrijkste punten is het busabonnement voor midi. En eigenlijk wil ik heel hard een potje janken dat ik mijn 10-jarige vanaf dinsdag elke dag een uur heen en een uur terug alleen met de bus moet laten reizen!
En het gaat goed komen, ik heb geregeld dat ik voorlopig met hem mee kan reizen en daarna kan ik hem 's ochtends op de bus zetten en zelf apart verder reizen en hij hoeft niet over te stappen en hij kan dit best, maar het blijft toch gewoon een beetje pijn doen dat het zo moet.

    Femkes dat is ook pittig, en ingrijpend. Hopelijk komt hij vanaf dag 1 met een big smile thuis, dan weet je waar je het voor doet ❤️

    Femkes pittig. Vooral ook omdat je een soort van gedwongen wordt en is het liefst wil zien dat je kind geen ‘uitzondering’ is. Hoe kijkt hij er zelf tegenaan? Tegen het reizen en heeft hij wel zin in zijn nieuwe school?

      Trees Hij heeft er ontzettend veel zin in. Gewoon niet meer naar de basisschool hoeven gaf al een enorme opluchting en straks naar een klas waar hij zijn best moet gaan doen en daar ook in begeleid gaat worden geeft hem een kick. Hij vindt het ook heel spannend, maar hij loopt zeker niet heel gespannen door het huis.
      Hij ziet meer op tegen het vroege opstaan dan tegen de bus. Hij heeft een telefoon en oortjes, dus hij gaat in de bus gewoon podcasts luisteren en ducktales kijken, dus dat is prima.

        Femkes echt wel heel fijn dat hij er zelf zo naar uitkijkt. Klinkt vooral als gezonde spanning en dat lijkt mij heel normaal. Ik kan mij voorstellen dat het voor jou ook een grote stap is. Ik zou dat zelf ook heel lastig vinden als mijn kind zo jong al zo ver met de bus moet. Volgens mij is het kind dat in 7 sloten tegelijk loopt en ik hoop dat jullie beiden er snel aan wennen 😘