Koekie83 wat fijn dat je zo meedenkt . Ik vind het heel fijn om op deze manier even te sparren. Het helpt mij ook om er met wat afstand naar te kijken. Ik denk dat je helemaal gelijk hebt dat we echt moeten insteken op de verbinding met haar zoeken. We hebben net samen in de tuin wat gerommeld.
Koekie83 Eerlijk; ik kan me haast niet voorstellen dat de situatie rondom jou en jullie gezin niet enorm veel indruk op haar heeft gemaakt/maakt.
Ik eerlijk gezegd ook niet. De oudste heeft er altijd wel veel over gepraat, maar zij nauwelijks.
Koekie83 Ik herken veel in je dochter en hoe ik mezelf herinner van toen is vooral dat ik voortdurend met een extreem vol en druk hoofd rondliep, zo vol en zo druk dat ik me gewoon geen raad wist en eigenlijk niet meer anders kon dan me afsluiten, gewoon omdat ik de woorden/vaardigheden nog niet had om mezelf uit te drukken.
Ik denk dat je hiermee de spijker op zijn kop slaat.
[verwijderd] Ik denk dat ze geen idee heeft , heel veel voelt maar nergens kan landen, misschien weet ze niet eens hoe al zou ze willen
Ze praat heel lastig over gevoelens. Weinig connectie met haar lijf. Als ik vraag wat ze voelt is het boos of blij. Ook als ik verdriet of angst zie. Als we het hebben over waar voel je boosheid of verdriet in je lijf, kijkt ze mij aan alsof ik Russisch spreek. Ze heeft echt geen idee. We maken hier wel kleine stapjes in door te benoemen wat we bij haar zien en zelf het voorbeeld hierin te geven, maar het is echt nog heel basaal wat ze kan aangeven en voelen.