Koekie83 Zou dit “afgebakende” probleem een aanknopingspunt kunnen zijn voor hulp?
Zo probeer ik het inderdaad wel aan te vliegen. Overigens gaf ze vanochtend aan dat ze wel testjes wil doen, want dat is leuk. Praten met iemand niet, want dat is gênant en eng.
Koekie83 Tel daar een juf bij op die je niet ziet en ze lijkt langzaam te verdwijnen... 🙁
Nav van jullie reactie heb ik net besloten dat ik juf plus ib ook een bericht ga sturen dat ik zonder dochter erbij met haar in gesprek wil.
Koekie83 Wat fijn! Wat denk je dat geholpen heeft?
Doorvragen en benoemen wat we zien en normaliseren dat het niet gek is dat ze iets engs vindt of verdrietig, maar vooral blijven doorvragen. Ook daarin de connectie met haar lijf maken. We hebben dit echt heel veel gedaan het afgelopen jaar. Ook aan tafel veel gesproken over onze eigen emoties, bijv dat ik vertelde dat ik iets heel spannend vond en waarom en waar ik dat in mijn lijf voelde. Idee van modelling zeg maar. En we doen veel met haar. Volgens mij was dit ook een tip van jou? Echt heel bewust de verbinding zoeken en dat lijkt haar zeker goed te doen. Hierdoor praat ze makkelijker over wat haar dwars zit ipv opkroppen tot ze boos wordt.
Had ik ook al direct opgezocht 🫣. Jammer.
Koekie83 Is ze meer van sport en bewegen of dieren of juist meer van het analyseren?
Ze is van alles 🤣. Ze heeft eigenlijk een hele brede interesse, is ontzettend creatief, heeft veel fantasie, houdt van (klassieke) muziek en dans, toneel/ rollenspellen, dieren, is goed in sport, maar maakt ook voor de lol spreekbeurten over het heelal, geschiedenis van fashion, over snoep en de hersenen. Echt zo lijkt het wel het perfecte kind (of dat ik een opschepperige moeder ben 🤪), maar ze heeft echt heel veel talenten. Eigenlijk is ze goed in alles wat ze doet en denk dat dit ook onderdeel van het probleem is. Ze is echt heel perfectionistisch, al vindt ze zelf van niet.
Terwijl ik dit opschrijf denk ik dat creatief mogelijk de beste ingang wel is. Zo praat ik nu ook vaak met haar.
LilyMilie Dat gesprekken met een psycholoog haar teveel doen denken aan een gesprek met haar moeder.
Ik denk het niet, omdat ze eigenlijk alle gesprekken met vreemden eng vindt. Hallo zeggen tegen een caissière is in haar beleving al het toppunt van gênant. Praten over jezelf is de overtreffende trap van gênant. Niemand mag verder iets persoonlijks over haar weten, want dan gaat ze dood van schaamte en vindt iedereen haar raar. Zo benoemt ze het zelf. Ik mag dus van haar ook niet met iemand over haar problemen praten. Ook niet met mensen die ze goed kent, want dan kan ze deze mensen nooit meer onder ogen zien.
Op het toneel staan voor 100 mensen is dan weer geen probleem. Ze staat echt zonder enige gêne op het toneel en dan staat ze ook echt te stralen. Of van de hoofdrol dansen in een balletvoorstelling voor 200 mensen, bloeit ze juist op. Als ze maar een rol kan spelen en niet zichzelf hoeft te laten zien? (Denk ik?)
Acties die ik nu heb uitgezet:
- vrijdag afspraak met de huisarts zonder haar
- ik ga zo een bericht naar school sturen dat ik in gesprek wil
Als ik een IQ test bij een hb specialist wil, weet iemand hoe dit gaat met financiering? Pgb via de gemeente? Of toch de reguliere weg volgen voor meer uitgebreide diagnostiek?
Vergeet ik nu wat? Overzichts-error.
