Zorgen om dochter

Koekie83 Zou dit “afgebakende” probleem een aanknopingspunt kunnen zijn voor hulp?

Zo probeer ik het inderdaad wel aan te vliegen. Overigens gaf ze vanochtend aan dat ze wel testjes wil doen, want dat is leuk. Praten met iemand niet, want dat is gênant en eng.

Koekie83 Tel daar een juf bij op die je niet ziet en ze lijkt langzaam te verdwijnen...

Nav van jullie reactie heb ik net besloten dat ik juf plus ib ook een bericht ga sturen dat ik zonder dochter erbij met haar in gesprek wil.

Koekie83 Wat fijn! Wat denk je dat geholpen heeft?

Doorvragen en benoemen wat we zien en normaliseren dat het niet gek is dat ze iets engs vindt of verdrietig, maar vooral blijven doorvragen. Ook daarin de connectie met haar lijf maken. We hebben dit echt heel veel gedaan het afgelopen jaar. Ook aan tafel veel gesproken over onze eigen emoties, bijv dat ik vertelde dat ik iets heel spannend vond en waarom en waar ik dat in mijn lijf voelde. Idee van modelling zeg maar. En we doen veel met haar. Volgens mij was dit ook een tip van jou? Echt heel bewust de verbinding zoeken en dat lijkt haar zeker goed te doen. Hierdoor praat ze makkelijker over wat haar dwars zit ipv opkroppen tot ze boos wordt.

Koekie83 Edit; tot 11 jaar. Jammer…

Had ik ook al direct opgezocht . Jammer.

Koekie83 Is ze meer van sport en bewegen of dieren of juist meer van het analyseren?

Ze is van alles . Ze heeft eigenlijk een hele brede interesse, is ontzettend creatief, heeft veel fantasie, houdt van (klassieke) muziek en dans, toneel/ rollenspellen, dieren, is goed in sport, maar maakt ook voor de lol spreekbeurten over het heelal, geschiedenis van fashion, over snoep en de hersenen. Echt zo lijkt het wel het perfecte kind (of dat ik een opschepperige moeder ben ), maar ze heeft echt heel veel talenten. Eigenlijk is ze goed in alles wat ze doet en denk dat dit ook onderdeel van het probleem is. Ze is echt heel perfectionistisch, al vindt ze zelf van niet.

Terwijl ik dit opschrijf denk ik dat creatief mogelijk de beste ingang wel is. Zo praat ik nu ook vaak met haar.

[verwijderd] Dat gesprekken met een psycholoog haar teveel doen denken aan een gesprek met haar moeder.

Ik denk het niet, omdat ze eigenlijk alle gesprekken met vreemden eng vindt. Hallo zeggen tegen een caissière is in haar beleving al het toppunt van gênant. Praten over jezelf is de overtreffende trap van gênant. Niemand mag verder iets persoonlijks over haar weten, want dan gaat ze dood van schaamte en vindt iedereen haar raar. Zo benoemt ze het zelf. Ik mag dus van haar ook niet met iemand over haar problemen praten. Ook niet met mensen die ze goed kent, want dan kan ze deze mensen nooit meer onder ogen zien.

Op het toneel staan voor 100 mensen is dan weer geen probleem. Ze staat echt zonder enige gêne op het toneel en dan staat ze ook echt te stralen. Of van de hoofdrol dansen in een balletvoorstelling voor 200 mensen, bloeit ze juist op. Als ze maar een rol kan spelen en niet zichzelf hoeft te laten zien? (Denk ik?)

Acties die ik nu heb uitgezet:

• vrijdag afspraak met de huisarts zonder haar
• ik ga zo een bericht naar school sturen dat ik in gesprek wil

Als ik een IQ test bij een hb specialist wil, weet iemand hoe dit gaat met financiering? Pgb via de gemeente? Of toch de reguliere weg volgen voor meer uitgebreide diagnostiek?

Vergeet ik nu wat? Overzichts-error.

[verwijderd] wat lief zeg

Het loslaten gaat geweldig (niet dus). Ik ben direct op zoek gegaan naar praktijken. Ik heb denk ik wat gevonden. Orthopedagoog /hb-specialist in een kleine praktijk met 2 mensen. Geen geneuzel met iedere keer iemand anders zien. Ze doen intelligentie-onderzoek. Heeft eerder altijd als ib-er gewerkt en dat leek mij handig mochten we ook iets met school moeten. Het wordt volledig vergoed met een verwijzing van de huisarts of een indicatie vanuit de gemeente. Ik heb haar gebeld en gevraagd of ik mijn vraag even mocht mailen, omdat ik dan beter uit mijn woorden kom en het dan kan structureren. Net gedaan en nu wacht ik even af.

[verwijderd] er is een korte wachtlijst .

Dinsdag wordt ze besproken (het is een 2-manspraktijk) om te bepalen of de hulpvraag passend is bij hun praktijk. Zo ja, dan een kennismakingsgesprek.

Vrijdag gesprek huisarts
Maandagmiddag gesprek met school (juf en ib)

Dochter lijkt een IQ-test super leuk, dus dat is nu onze eerste insteek om haar daar te krijgen. Hopelijk bouwt ze daarmee ook al een band op met de orthopedagoog, zodat de volgende stap makkelijker wordt. Heb al aangegeven dat je voor zo test eerst 1 a 2 gesprekken hebt (intake) en een aantal voorbeelden gegeven over wat voor vragen ze dan kunnen stellen. Dat ik hiervoor ook met juf moet praten om te horen hoe het op school gaat. De test lijkt haar zo leuk, dat ze met enig gemorrel akkoord is gegaan. En als ze niet akkoord was (want ik heb het gebracht als feit en niet als keus), dan hadden we het ook gedaan. Ik wil haar vertrouwen ook niet schaden door stiekem op school in gesprek te gaan.

Ze was vanmiddag al aan het googlen naar voorbeelden van vragen van een IQ test om te kunnen oefenen, maar ze is volgens eigen zeggen echt niet perfectionistisch .

Koekie83 lief dat je het vraagt!

We hebben vrijdag een gesprek bij de huisarts gehad en een verwijzing gekregen. Maandag had ik een gesprek met juf en ib. De vorige keer verliep het gesprek met juf niet zo prettig, maar ik vond haar nu wel heel fijn. Ze hebben haar ook geobserveerd in de aanloop na het gesprek toe. Ze lijkt inderdaad heel leuk mee te doen, ze vinden haar sociaal ook sterk en sensitief, maar als je goed oplet zien ze toch wat faalangstig gedrag. Ook gaven ze terugkijkend aan dat ze richting gastdocenten bijv zeer gesloten is. Dat is ook wat ik herken. Richting bekenden prima (al heeft ze dan vaak ook even wat tijd nodig), maar bij vreemden is ze sociaal angstig.

Wat ik zelf een hele goede van juf vond, is dat ze aangaf dat het mogelijk ook met hebben van wel/geen controle te maken heeft. Ik denk dat ze daar wel een punt heeft. Ik denk dat mijn ziek zijn, hier ook aan linkt. Een situatie waar ze geen controle over heeft. Er zijn de afgelopen twee jaren veel situaties geweest, waarover ze geen controle had. Ook als we op pad zijn, is ze continue aan het monitoren hoe het met mij gaat. Begin ik te wankelen, staat ze direct naast mij enz. Ze heeft met name het eerste jaar een paar keer mij flink ziek zien worden /letterlijk zien uitvallen als we ergens waren en ik over mijn grens ging. Dit moet voor haar heftig zijn geweest om te zien. Ik kan mij heel goed voorstellen dat dit alles zeker een rol speelt. Misschien niet de oorzaak maar ik denk zeker wel een uitlokkende en/of instandhoudende factor.

De ib-er gaat mbv de methode teken je gesprek met haar praten over eventuele faalangst. Dochter was heel boos op mij dat dit is afgesproken, maar is inmiddels er al wat rustiger over. Ik heb ook gevraagd of ze haar wat wil polsen over de cva etc. Dochter heeft wel gesprekken gehad met medisch maatschappelijk werk in revalidatiecentrum, maar daar durfde ze ook niks te zeggen. Mij en mijn man wil ze mogelijk hiermee niet belasten, dus ik hoop dat het haar wel lukt bij de ib-er om aan te geven dat ze hier ook last van heeft (mits dit zo is). Deze kent ze al jaren en heeft ze ook deels als juf.