LilyMilie ik snap ook gewoon nog niet goed hoe dit bij haar werkt. Ik heb zelf deze verdediging ook bijna niet meer. Ik ben meer een emotionele wipwap, maar als het echt teveel wordt, dan komt het nog even boven. Eerst extreem boos en vervolgens een emotionele ijskonijn.
Is het voor haar ook te complex en te onbetrouwbaar? Wat bedoel je daar precies mee? Emoties zijn voor mij namelijk niet betrouwbaar of onbetrouwbaar. Deze termen link ik niet aan emoties. Ik kan mij hier weinig bij voorstellen, maar misschien werkt het bij mijn dochter ook wel zoals bij jou?
Trees Overigens vindt ze het bij anderen ook lastig te zien en te benoemen.
Ik zat hier ook nog over te denken, want dit klopt ook niet. Ze kan bot reageren, maar voelt wel goed aan wat wel en niet handig is in bepaalde situaties. Ze is denk ik vooral niet zo zorgzaam (wat natuurlijk helemaal niet erg is). Ze zal gewoon niet zo snel iemand troosten, geruststellen etc. Dat is natuurlijk wat anders dan emoties niet goed kunnen lezen. Ze is gewoon niet enorm empathisch. Wat van mij ook niet perse hoeft.
Net was ze nog even heel erg boos, omdat ze haar zin niet kreeg. Vervolgens heel boos op bed liggen schreeuwen. Ik ben er naast gaan liggen. Eerst wendde ze zich van mij af, maar uiteindelijk stelde ze zich toch open en begon ze te huilen. Uiteindelijk bleek het ook om iets heel anders te gaan. Ze wilde al heel lang een slush puppy beker. Eindelijk gekregen op haar verjaardag en na 2 dagen al kapot. Gewoon enorm verdrietig en teleurgesteld. Ik vond het heel positief dat we hier na een kwartier al op kwamen ipv enkel boos zijn. Normaal blijft ze hier uren in hangen en is ze compleet onbereikbaar.
