Ik vind december altijd een hele dubbele maand, gevoelsmatig. Tot een paar jaar geleden was het een maand van keihard werken in onze oliebollenkraam. Dus ik associeer de feestdagen met de geur van sojaolie, gist en gasflessen. Kou, vet haar, blaren, rugpijn, maar ook een heel voldaan gevoel. Omdat deze dagen ons inkomen voor de maanden erna veilig stelden. Zeker oudjaarsdag was zo'n dag van: okee, we hebben het weer gered voor de rest van de winter. 31 december begonnen we om 4:00 in de ochtend te werken en kwamen we laat in de avond thuis, supermoe. Gingen we douchen en Chinees halen en dan ons best doen om wakker te blijven tot middernacht 😄
De hele maand december draaide om die oliebollenkraam. De vloer van de kraam afplakken met karton zodat we niet uitgleden over de olie op linoleumvloer. Voldoende 'handel' inkopen: suiker, zout, bloem, olie, gas, appels. Soms was er niet genoeg, moesten we uitwijken naar bakkersgroothandels in andere provincies.
Dan al die appels schillen met de hand, dat deden we de dag na kerst. Dat waren rond de 20 kisten. Iedereen aan een lange tafel, een vuilniszak voor de schillen met een stuk ducttape aan het tafelblad voor je geplakt. Blaren op je vingers, geen gevoel meer in je vingertoppen van de koude appels die buiten gekoeld waren. Plakkerige vloer dweilen. Appelcider maken van de schillen.
Nu is oudjaarsdag de geboortedag van mijn zoon. Wat ook best wel dubbel is. Ik schreef daar vorig jaar nog een blog over.
Kerst vierden we lang geleden nog met de complete Chileense/Indonesische familie. Die deden dat ontzettend leuk en uitgebreid, op kerstavond. Alle ooms en tantes en neven en nichten bij elkaar, iedereen kookte. De ouders allemaal beschonken en lawaaierig einde van de avond. We kregen daar prachtige kleren voor, haren mooi gedaan. We keken de video die de Chileense familie speciaal voor de feestdagen vanuit Chili had opgestuurd met kerstboodschappen van de achterblijvers en terugkeerders. Was echt een feestje. Ik mis dat wel. Nu is het gourmetten met mijn ouders/broertje/zusje. Ook gezellig, maar niet hetzelfde als dat grote feest.
Sinterklaas vierden we alleen toen we heel klein waren, ik heb daar helemaal niks mee. We vieren het nu ook niet. En door het gedweep van rascistische groeperingen met Zwarte Piet heb ik er zelfs een afkeer van gekregen. Het voelt gewoon niet als mijn feest, alsof ik er niks mee te maken heb of wil hebben.