Hopsatee Hopsatee Even iets heel anders....
Weet je...ik dacht dat ik een revolutionaire vrouw was. Maar eigenlijk staat het mij tegenwoordig steeds meer tegen. Vrouwen die carrière maken, huishoudens runnen, vieze sokken van hun man wassen en ook nog eens bij een opvang dag iets voorzichzelf doen, want ze hebben ook een leven. Worden op handen en voeten gedragen en aangemoedigd om voor hunzelf te kiezen. De onafhankelijke vrouw! Het wordt zo overdreven benadrukt dat het mn strot uitkomt. Als ik een post op instagram zie met "een week zonder kinderen op vakantie " #ontaardemoeder. Haak ik af. Puur omdat het zo benadrukt wordt. Ik vraag mij ook werkelijk af wat de toegevoegde waarde is omdat er bij te vermelden.
Maar een tbm wordt zelden aangemoedigd en krijgt vaker de stempel onafhankelijk, lui, of zielig 24/7 met je kinderen thuis, respect!. En dit zijn voor mij ook ouderwetse opvattingen. Je gaat er namelijk van uit dat ik het zwaar heb. Terwijl het ook een keuze is (bij mij dan niet ivm ziekte) en het zeker af en toe, net zoals bij werkende moeders, zwaar is. Maar dan ben ik de zielige waar je respect voor hebt. Ik vind dat echt geen fijne opmerking.
overigens niet naar jou persoonlijk toe he, ik voel me vrij om me tegen jou te uiten
Ik voel mij daarom wel een beetje aangevallen. Ik gun iedereen z'n tijd voor zichzelf dat hebben we ook gewoon nodig. Thuis of niet thuis. En keuze maak je ook gebaseerd op ervaring. Mijn ervaring is slecht. Niet met opvang maar met fulltime werken met kinderen.
