Ik heb enkele weken geleden een collega ingewerkt.
Leuke meid, maar eigenlijk was ze direct heel duidelijk “ haar kind staat op nr. 1”. Wat ze hiermee bedoelde is dat ze niet 10 minuten uitloop wil, zich afmeld als haar kind ziek is en niet eerst kijkt naar een andere oplossing en geen extra opvang aanvraagt als dit nodig is.

We werken in de ambulante hulpverlening en het komt regelmatig voor dat je bij een cliënt uitloopt omdat er bijvoorbeeld crisis is.

Vandaag was mijn vrije dag, erg dom ik had mijn werk telefoon nog aan maar voor sommige cliënten wil ik mijn telefoon aan hebben. Nu was ik in de ochtend al 2x gebeld door collega’s. Om 11:00 werd ik gebeld door mijn nieuwe collega, ze had brommerpech! Ze was al wel in de buurt van de cliënt, maar grote paniek! Want ze kon niet te laat haar kindje halen, want herhaalde ze die staat op nr.1! Of ik wel naar de desbetreffende cliënt kon ( ik kom daar zelf ook 1x per week).
Het verbaasde mij. Natuurlijk vervelend dat de brommer kapot is maar in de buurt van de cliënt zijn 2 plekken waar ze de brommer heen kon brengen. Maar nee ze wilde NU perse naar huis lopen, want straks kwam ze te laat voor haar kind, ondanks dat ze nog 3,5 uur de tijd had. Toen opperde ik de optie om even langs de cliënt te gaan, dan maar bijvoorbeeld een uur korter en ander moment langer en dan terug met de bus ( bushalte voor de deur).
Maar niks was een optie, of ik toch even heen kon vandaag! Uhm nee het is mijn officiële vrije dag, ik heb ook een kind waar ik vandaag gewoon geen opvang voor heb. Ik vroeg haar of ze morgen dan niet heen kon, maar nee dat kon ook niet. Ze vroeg of ik wel morgen kon. Ik gaf aan met een beetje geluk 1,5 uur over te hebben afhankelijk van hoe het gaat met de cliënt daarvoor. Uiteraard wil ik daarna wel even een kijkje nemen. Maar de andere 1,5 uur kan ik niet voor je invullen. Zij helemaal in de stress, want de 1,5 uur kan ze volgende week ook niet invullen want “ mijn kindje staat op nr.1 en ik ga echt niet extra opvang aanvragen als het niet nodig is”.

Ik werd er nogal geïrriteerd van, vooral om het feit dat ze maar bleef herhalen dat haar kindje op nr.1 staat. Ik heb ook 3 kinderen en die staan ook op nr.1, maar dan kan ik altijd wel kijken naar een oplossing die voor zowel mijn kinderen als cliënten goed zijn. Maar het irriteerde mij vooral dat ze eigenlijk de 3uur in mijn schoenen wilde schuiven en ook nog eens van mij eiste dat ik de cliënt dan ging inlichten.
Als ik wilde kon ik gerust oppas regelen voor mijn jongste, en als zij er alles aan had gedaan om dit zelf op te lossen had ik dit ook wel willen doen. Maar omdat ze maar blijft stampen op het feit dat haar kindje op nr.1 staat werd ik nogal dwars.

Ik wil dit eigenlijk nog wel met haar bespreken. Natuurlijk staat je kind op 1, maar ondanks dat
kan jij je gerust wel wat flexibel opstellen in je werk. Maar hoe ga ik dit aanpakken?