Wanneer voelde jij je echt een slechte moeder?

-Als ik tegen mensen zeg dat ik geen traphekjes heb.
-Dat ik aan tafel zit en niet door heb dat mijn kind van 10 maanden zo de triptrap opklimt, en daarna zo op de tafel klimt. Mijn vriend komt binnen en ziet dat gebeuren. (Iets met afgeleid daar mijn telefoon)

• mijn oudste die van de zomer nat blauw stoepkrijt zat te eten. En zichzelf ermee had ingesmeerd. Hij had alleen een korte broek aan, hij leek wel een gladiator met dat blauwe spul overal.
• oh en dat hij wel met zijn loopfiets van die grote bult mocht fietsen. Hij viel hard en had een gat in zijn hoofd. Ik was natuurlijk alleen met 2 kinderen in het bos ver verwijderd van de auto.

Nou deze kennen jullie vast wel. Je telefoon op kind laten vallen en dan ook op hoofd natuurlijk

Toen ik Mn kind kwijt was.
Eerst Mn oudste (toen 9) in de Efteling. Wij liepen al naar de uitgang (stonden bij het winkeltje bij de ingang) en dochter is de veters aan t vastmaken. Niemand die het gezien/gehoord had. Ze was gelukkig zo slim om op dezelfde plek te blijven staan dus ze was zo terug gevonden. Maar voelde mij wel even falen. En gelukkig weet ze onze telefoonnummers uit dr hoofd dus dr volgende plan was naar iemand toe gaan om te vragen of ze mocht bellen.
De jongste was in Frankrijk. Waren in een aquarium en ineens is de jongste (4) weg. Oudste was in tranen. Ze kon gelukkig niet snel bij de uitgang komen, maar toch... Na 5 min gevonden, ze was naar t restaurant gelopen want “ze wilde gewoon even wat eten”

Robije
Oh ja, dat kwijt raken. Verschrikkelijk!
De jongste (toen 2) een keer kwijt geraakt in de winkel. Meneer had speelgoed gepakt en dat moest hij van mij terug leggen. Uiteraard kreeg ik een 'Nee' te horen en hij rent weg, onder stellingen door. Zie ik vanuit mijn ooghoeken ineens een groen jasje over de parkeerplaats rennen. Gelukkig werd hij tegen gehouden door een vrouw.

En deze zomer: beide jongens bij ons vakantiehuisje kwijt. Waren ze samen naar het zwembad gelopen (lag naast ons huis, niet omheind). Stonden ze daar aan de rand, boven het diepe, allebei niet kunnen zwemmen. Ik ben er meerdere keren van wakker geworden 's nachts, wat als ze er in waren gevallen...

Wanneer het 10 van de 10x goed gaat en de 11e keer is er iemand bij en degene zegt: "is dat wel een goed idee, straks valt hij?" En ik zeg nonchalant: neuh, gaat wel goed hoor.
Vervolgens donders hij er deze keer wel vanaf, vol plat op zijn gezichtje en loopt een week met korstjes op zijn neus en kin
Wat moeten ze wel niet van me denken

Feye oohh doodeng van dat zwembad.

[verwijderd] Ik ben ook ontzettend lomp met in en uit de auto tillen..

Herkenbaar. En ook het probleem met de hoofden en deurposten.

Maar dat is gewoon onhandigheid toch?
Ik voel me vooral een slechte moeder als ik driftig word omdat het me niet lukt om haar iets te laten doen (blijven liggen op de commode) en dat ik dan ga snauwen en haar te ruw vastpak. Komt nu gelukkig nauwelijks meer voor.

Heftig @[verwijderd] Gelukkig is het allemaal goed afgelopen!

Toen de middelste met de loopfiets een heuveltje afging en frontaal botste tegen een muurtje
Die commode is hier ook gebeurd

Maar meestal als ik snauw terwijl ik moe ben. Dat is hun probleem niet en dan voel ik wel dat ik faal.

@[verwijderd] wat een nachtmerrie!

[verwijderd] knuffel voor jou!! Zoiets maakt je echt geen slechte moeder hoor!

Als je nou met je telefoon zat te spelen was het een ander verhaal, maar je had het, naar jouw idee, gewoon goed geregeld!

Toen zoon in de speeltuin ruim 2.5 meter naar beneden viel en ik 2 weken geleden daarvoor mijn bhv cursus had gedaan en ik helemaal niet meer wist wat te doen.
Ik stond erbij en keek erna.. nou ja zittend bij hem dan.

Toen mijn dochter werd teruggebracht door een buurvrouw, zowel man als ik hadden niet door dat ze al zo ver weg was.
Toen zoon van ons bed afviel omdat hij inmiddels achteruit kon kruipen
Toen oudste zoon zijn vingers tussen de kier van de deur had zitten en ik de deur bewoog omdat ik hem wel hoorde, maar niet zag. Terwijl ik hem losmaakte at de middelste (toen ongeveer 1) een stuk krijt op
Toen de middelste (paar maanden oud) bijna uit de baby inzet van de Tripp trapp viel omdat 1 bandje niet vast zat. De andere gelukkig wel. Maar de oudste roept naar mij dat er iets met broertje is en ik roep terug, ik kom zo omdat ik dacht dat hij gewoon goed vast zat. Ging hij dus ondersteboven in zijn stoel.

En net kwam ik thuis en bedacht ik me dat ik de oudste niet had opgehaald vanuit mijn werk. Moet even wennen aan mijn nieuwe ritme. Gelukkig was manlief vergeten mij te appen dat ze met de auto waren ivm kapotte fiets.

[onbekend] Ja dat ding maakt ook echt een POKKKK op het hoofd. Hier ook schuldig, denk dat ze net 4 weken was. Hoofdje is nog mooi rond

Toen mijn zoon baby was ben ik een keer tegen de deurpost aangelopen met zijn hoofd.

en verder ben ik best lomp, het gebeurd regelmatig dat ik ze perongeluk kras of een stoot geef. Dan maak ik een beweging op het verkeerde moment.

Het is ook een keer voorgekomen dat een kind van de commode viel. Terwijl ik pal voor de commode stond, ik kon gelukkig opvangen.

Best wel vaak hoor! Dingen als tegen de auto aanslaan etc vind ik onhandigheid. Echt slecht als ik moe of gestresst ben en mijn geduld verlies..of dat ik me afvraag of het wel genoeg is, of ze wel genoeg aandacht krijgen wr het wel goed doen etc