Wanneer voelde jij je echt een slechte moeder?

Toen ik Mn kind kwijt was.
Eerst Mn oudste (toen 9) in de Efteling. Wij liepen al naar de uitgang (stonden bij het winkeltje bij de ingang) en dochter is de veters aan t vastmaken. Niemand die het gezien/gehoord had. Ze was gelukkig zo slim om op dezelfde plek te blijven staan dus ze was zo terug gevonden. Maar voelde mij wel even falen. En gelukkig weet ze onze telefoonnummers uit dr hoofd dus dr volgende plan was naar iemand toe gaan om te vragen of ze mocht bellen.
De jongste was in Frankrijk. Waren in een aquarium en ineens is de jongste (4) weg. Oudste was in tranen. Ze kon gelukkig niet snel bij de uitgang komen, maar toch... Na 5 min gevonden, ze was naar t restaurant gelopen want “ze wilde gewoon even wat eten”

Robije
Oh ja, dat kwijt raken. Verschrikkelijk!
De jongste (toen 2) een keer kwijt geraakt in de winkel. Meneer had speelgoed gepakt en dat moest hij van mij terug leggen. Uiteraard kreeg ik een 'Nee' te horen en hij rent weg, onder stellingen door. Zie ik vanuit mijn ooghoeken ineens een groen jasje over de parkeerplaats rennen. Gelukkig werd hij tegen gehouden door een vrouw.

En deze zomer: beide jongens bij ons vakantiehuisje kwijt. Waren ze samen naar het zwembad gelopen (lag naast ons huis, niet omheind). Stonden ze daar aan de rand, boven het diepe, allebei niet kunnen zwemmen. Ik ben er meerdere keren van wakker geworden 's nachts, wat als ze er in waren gevallen...

Wanneer het 10 van de 10x goed gaat en de 11e keer is er iemand bij en degene zegt: "is dat wel een goed idee, straks valt hij?" En ik zeg nonchalant: neuh, gaat wel goed hoor.
Vervolgens donders hij er deze keer wel vanaf, vol plat op zijn gezichtje en loopt een week met korstjes op zijn neus en kin
Wat moeten ze wel niet van me denken

Feye oohh doodeng van dat zwembad.

[verwijderd] Ik ben ook ontzettend lomp met in en uit de auto tillen..

Herkenbaar. En ook het probleem met de hoofden en deurposten.

Maar dat is gewoon onhandigheid toch?
Ik voel me vooral een slechte moeder als ik driftig word omdat het me niet lukt om haar iets te laten doen (blijven liggen op de commode) en dat ik dan ga snauwen en haar te ruw vastpak. Komt nu gelukkig nauwelijks meer voor.

Heftig @[verwijderd] Gelukkig is het allemaal goed afgelopen!

[verwijderd] Jasses, ik krijg hartkloppingen van je verhaal.

Mijn jongste is een wegrenner/-loper, ik heb er regelmatig nachtmerries over.
Eén keer rende ze zo de voordeur uit, in er achteraan, maar ik verwachtte toch dat ze op de hoek wel zou stoppen... nee hoor! Ze rende de hoek om, ik zag haar niet meer, en toen ik de hoek om was zag ik op een kruising van alle kanten auto’s stil staan. Ik rende naar de kruising en zag mijn dochter daar plat op haar buik op de weg liggen. Op de stoep stonden mensen toe te kijken, en terwijl ik de grond onder m’n voeten voelde wegzakken... zag ik hoe mijn dochter op stond en verder rende. Ze was midden op de kruising gestruikeld, pfff... automobilisten hadden allemaal ruim op tijd kunnen stoppen, geen piepende remmen etc. Maar dat beeld van mijn kindje plat op haar buik op de weg

En achteraf sla ik mezelf dan voor m’n hoofd; waarom ging ik niet dírect op volle vaart achter haar aan? Hoe kon het dat ze de voordeur uitrende? Normaal doe ik de deur pas van het slot als ik klaar ben en haar bij de hand heb...

Commentaar van mijn dochter;’Ik kom echt niet onder een auto hoor, ik ben veeeel sneller! En de volgende keer maak ik gewoon een salto over de auto’s heen!’

Toen de middelste met de loopfiets een heuveltje afging en frontaal botste tegen een muurtje
Die commode is hier ook gebeurd

Maar meestal als ik snauw terwijl ik moe ben. Dat is hun probleem niet en dan voel ik wel dat ik faal.

@[verwijderd] wat een nachtmerrie!

[verwijderd] knuffel voor jou!! Zoiets maakt je echt geen slechte moeder hoor!

Als je nou met je telefoon zat te spelen was het een ander verhaal, maar je had het, naar jouw idee, gewoon goed geregeld!

Toen zoon in de speeltuin ruim 2.5 meter naar beneden viel en ik 2 weken geleden daarvoor mijn bhv cursus had gedaan en ik helemaal niet meer wist wat te doen.
Ik stond erbij en keek erna.. nou ja zittend bij hem dan.

Toen mijn dochter werd teruggebracht door een buurvrouw, zowel man als ik hadden niet door dat ze al zo ver weg was.
Toen zoon van ons bed afviel omdat hij inmiddels achteruit kon kruipen
Toen oudste zoon zijn vingers tussen de kier van de deur had zitten en ik de deur bewoog omdat ik hem wel hoorde, maar niet zag. Terwijl ik hem losmaakte at de middelste (toen ongeveer 1) een stuk krijt op
Toen de middelste (paar maanden oud) bijna uit de baby inzet van de Tripp trapp viel omdat 1 bandje niet vast zat. De andere gelukkig wel. Maar de oudste roept naar mij dat er iets met broertje is en ik roep terug, ik kom zo omdat ik dacht dat hij gewoon goed vast zat. Ging hij dus ondersteboven in zijn stoel.

En net kwam ik thuis en bedacht ik me dat ik de oudste niet had opgehaald vanuit mijn werk. Moet even wennen aan mijn nieuwe ritme. Gelukkig was manlief vergeten mij te appen dat ze met de auto waren ivm kapotte fiets.

[onbekend] Ja dat ding maakt ook echt een POKKKK op het hoofd. Hier ook schuldig, denk dat ze net 4 weken was. Hoofdje is nog mooi rond

Toen mijn zoon baby was ben ik een keer tegen de deurpost aangelopen met zijn hoofd.

en verder ben ik best lomp, het gebeurd regelmatig dat ik ze perongeluk kras of een stoot geef. Dan maak ik een beweging op het verkeerde moment.

Het is ook een keer voorgekomen dat een kind van de commode viel. Terwijl ik pal voor de commode stond, ik kon gelukkig opvangen.

Best wel vaak hoor! Dingen als tegen de auto aanslaan etc vind ik onhandigheid. Echt slecht als ik moe of gestresst ben en mijn geduld verlies..of dat ik me afvraag of het wel genoeg is, of ze wel genoeg aandacht krijgen wr het wel goed doen etc

Ik voel mij een slechte moeder als ik weer eens als een viswijf sta te schreeuwen omdat de oudste mij het bloed onder de nagels vandaan haalt en ik mezelf maar niet in de hand kan houden ondanks dat ik weet dat zij een groot deel van haar gedrag echt niet kan controleren.

Ik voel mij dus ook een slechte moeder dat ik een dag niet geschreeuwd als een prestatie ervaar.

@[verwijderd] Iedere ouders nachtmerrie. Tien jaar van je leven .

De kinderen doen nu een maand strontvervelend en daardoor ben ik strenger geworden. Soms denk ik bij mezelf, het zijn jonge kinderen. Dit gedrag is hartstikke normaal, laat ze hun gang gaan. Maar dan merk ik weer dat die oortjes voor de sier op hun hoofdjes staan en dan kan ik weer boos worden