Trees dit beschrijft het wel een beetje. Achteraf is het makkelijk. Hier was het alle ellende waard geweest. Maar ik.had ook niet zoveel moeite met de icsi behandelingen. Het was vervelend, maar ook geen drama voor mijn lijf.
Maar die onzekerheid. Zelfs voor de derde, toen hadden we na de eerste punctie 0 resultaat. Wat heb ik toen gehuild (en getwijfeld of ik nog een moest doen).
Maar altijd het stemmetje in mn hoofd , wat als en daardoor gingen we door.
Qua het lot tarten, ik geloof er niet in, maar herken de twijfel wel hoor. Vragen als, als ik niet natuurlijk zwanger kan worden, is daar niet een reden voor, moet ik het niet gewoon laten zijn (zeker toen "een vriend" zoiets ook nog eens hardop uitsprak). Maar uiteindelijk, achteraf, nee. Het is , net zoals trees zegt, niet anders dan andere medische handelingen.
Dikke knuffel meid.