Transgenders / genetische afwijkingen in topsport

Bloem ik vind het dus lastig omdat zijn eigen verhaal heel erg focust op hoe zwaar hij het had en dat het daarom gebeurde. Als hij in de interviews die hij er over had gegeven zou hebben gezegd: ik was fout, het had nooit mogen gebeuren ipv ik had het moeilijk en ik was jong, dan zou ik er minder moeite mee hebben.

Ik heb geen feiten check gedaan, maar wat ik er over lees lijkt allemaal wel heel erg onrechtvaardig te zijn richting Imane.

Nescio Tegelijkertijd doet er een verkrachter mee aan het volleybal en daar kraait geen haan naar

Dat is echt niet waar, bij elke service wordt hij uitgejouwd, schandalig vind ik dat. Juist ook een voorbeeld van hoe veel mensen focussen op haat en ophef in plaats van medemenselijkheid en sportiviteit.

Sevenof9 Ik vind ook dat mensen hun leven weer op moeten kunnen pakken nadat ze hun straf hebben uitgezeten. Je kunt ze niet eeuwig blijven straffen.

Ik merk dat dit wel echt blijft hangen bij me.
Vd Velde heeft een voorbeeldfunctie, hij representeert wel een land..
Andere daders van zedendelinquenten zitten ook hun straf uit, maar daarnaast zijn er ook gewoon consequenties die niet zo makkelijk verjaren, zoals het niet kunnen krijgen van een VOG. En dan heb je vd Velde, die een paar jaar later als nationaal symbool wordt aangemoedigd door het koningspaar? Is dat niet het compleet andere uiterste?

CrazyCatLady En dan heb je vd Velde, die een paar jaar later als nationaal symbool wordt aangemoedigd door het koningspaar? Is dat niet het compleet andere uiterste?

Ik vind het ook een lastige. Ik ben echt volledig voor een tweede kans en iemand continue uitjouwen vind ik echt onnodig, maar als ik mij verplaats in het slachtoffer, lijkt mij dit ook heel wrang. Of zelfs opnieuw traumatiserend. Het gaat wel om een kind.

Zijn delict heeft levenslange consequenties voor het slachtoffer, maar (terecht) ook voor de dader, zoals het hebben van een strafblad en het niet krijgen van een vog. Betekent niet dat wij voor eigen rechter moeten gaan spelen en hem nog eens extra uitschelden, maar aangemoedigd worden als nationaal symbool is inderdaad weer het andere uiterste en lijkt mij erg belastend voor zijn slachtoffer.

CrazyCatLady voor mij representeert hij Nederland op het gebied van Volleybal en zie ik verder niet in waarin hij verder een voorbeeldfunctie heeft. Hij werkt niet met kinderen of andere kwetsbare doelgroepen, hij sport met volwassen mannen tegen andere volwassen mannen. Wat hij doet komt voor mij niet eens in de buurt vanw waarvoor hij heeft vastgezeten.

Verkrachter vind ik ook wel een heftig woord, in Engeland is hij veroordeeld voor verkrachting, volgens het Nederlandse rechtssysteem was het ontucht. Het is niet dat hij dat meisje van haar fiets heeft getrokken en de bosjes in heeft gesleurd ofzo. Ik vind het hoe dan ook slecht wat hij heeft gedaan want het leeftijdsverschil was veel te groot en een 12jarig meisje kan helemaal niet echt weten waar ze mee instemt als ze zegt seks te willen met een 19jarige. Ze heeft er ook een flink trauma aan overgehouden. Maar hem verkrachter noemen dikt het nog extra aan ofzo. Alsof het zijn hele identiteit is. Het is trouwens 10 jaar geleden.

Ik probeer het niet minder erg te laten lijken wat hij heeft gedaan, maar mijn punt is meer: hoelang moet hij hier dan nog voor gestraft worden?

Sevenof9 probeer het niet minder erg te laten lijken wat hij heeft gedaan, maar mijn punt is meer: hoelang moet hij hier dan nog voor gestraft worden?

En in hoeverre is het relevant. Als man met mannen wedstrijden tegen mannen is anders dan wanneer hij als coach van tienermeiden aanwezig is (op basis van wat ik hier lees, volg het voor de rest niet echt).
Beetje categorie "hij mag niet meer op scholen werken maar wel op kantoor". Hij mag werken maar niet meer overal. Hij mag sporten maar niet met minderjarigen.

Sevenof9 voor mij representeert hij Nederland op het gebied van Volleybal en zie ik verder niet in waarin hij verder een voorbeeldfunctie heeft

Nouja, Nederland is wel steeds in de media met hem als voorbeeld. In ieder debat over Imani is er wel iemand die de vergelijking trekt met 'de Nederlandse verkrachter'.
Als je uitkomt voor een land, als sporter, heb je automatisch een voorbeeldfunctie, met bijbehorende media aandacht. Nederland, als land, loopt reputatieschade op in de buitenlandse media. En daarnaast heeft hij ook een voorbeeldfunctie voor jongere sporters die hopen ooit op de Olympische spelen te staan.

Hij werkt niet met kinderen nee, maar zijn slachtoffer kan nu geen kant op zonder geconfronteerd te worden met hem. Het is overal. Voor andere slachtoffers werkt het ook triggerend. Er zijn meer dan genoeg instanties voor slachtoffers van zedendelicten die zich hebben uitgesproken tegen zijn deelname, met goede redenen.

En tja, het is lang geleden. Zo even uit mijn hoofd, hij is veroordeeld in 2016, heeft 13 maanden gezeten, en speelde in 2018 al weer zijn eerste interland?
Ik kan me met de beste wil van de wereld geen baan bedenken waarbij je na zo'n delict/gevangenisstraf gewoon weer met open armen ontvangen wordt bij je oude baan.
Maar sporters hebben een uitzonderingspositie, want het zijn 'nationale helden', en alles is weer koek en ei? Er heerst gewoon een dubbele standaard wanneer het om sporters gaat. Zoiets zou op een kantoor ook niet gebeuren, dat je collega even 13 maanden verdwijnt voor een gevangenisstraf en vervolgens weer opgenomen wordt in het team alsof er niks aan de hand is.

Tot op zekere hoogte ben ik zeker voor 2e kansen. Ja, hij heeft zijn straf uitgezeten, de kans op recidive gevaar is klein, en nee, je kan hem niet de rest van zijn leven in de goot laten. Ook hij heeft recht om een carrière op te bouwen en zijn leven op de rit te krijgen, absoluut. Maar dan zoek je maar een andere baan, dat is gewoon de consequentie, en dat geldt voor iedere dader.
Maar bij hem moet dat gepaard gaan met een wapperende Nederlandse vlag, steun van het koningspaar en een nationaal standpunt wat er gemaakt is? Het geeft namelijk wel een flink signaal af, dat sporters beschermd worden boven slachtoffers.

Femkes hij is door gegaan toen ze zei dat het pijn deed en hij heeft na afloop alleen maar gezegd, haal even een morning after pil.

Dit wist ik niet. Maar alsnog vind ik dan dat het 10 jaar geleden is en hij ervoor gestraft is. Ik zou persoonlijk ook nooit een sporter een held noemen, dat vind ik nogal ver gaan. Ze zijn goed in hun sport en ze spelen wedstrijden. Helemaal prima. Iemand toejuichen om een doelpunt vind ik los staan van wat hij dan verder heeft gedaan. Misschien heb ik gewoon niet genoeg gevoel bij de Olympische spelen en is het voor anderen een stuk persoonlijker

CrazyCatLady ik zou je wel 10x willen liken.

Ik herzie mijn mening nav jouw bericht en vind eigenlijk ook dat hij lekker een andere baan mag zoeken, waar hij van mij zeker een eerlijke kans mag krijgen. Echter niet meer als publiek figuur en ‘held’.

CrazyCatLady Als er een dubbele standaard heerst en sporters beschermd worden vind ik dat ook niet ok. Het moet wel voor iedereen gelijk zijn. En verder wat ik in mijn vorige bericht zei, een sporter als held zien vind ik raar en ik denk dat ik echt minder emoties voel bij de Olympische spelen dan andere mensen.

Sevenof9 ik denk dat ik echt minder emoties voel bij de Olympische spelen dan andere mensen.

Nou, ongetwijfeld nog meer dan ik hoor.. alles wat ik van de Olympische spelen weet is:
*haha de mascotte lijkt op een clitoris
*het is in Parijs (ex schoonouders zijn aanwezig, anders had ik zelfs dat misschien niet eens geweten)
*de Seine is ranzig
*hey, Celine Dion!

Maar juist omdat ik echt 0.0 interesse heb erin, snap ik juist de heldenverering nog minder. (van alle sporters hoor, met of zonder strafblad. Ik vind bijvoorbeeld salarissen van voetballers ook bespottelijk)
Ik denk wellicht daarin juist te simpel, want voor mij is het gewoon een kwestie van: gooi vd Velde eruit en dump hem op een random kantoor ergens in Nederland waar hij kan gaan werken aan zijn tweede kans carrière, en vervang hem door persoon X. Probleem opgelost.

In de praktijk zal het ongetwijfeld niet zo simpel zijn. Misschien is hij wel gewoon echt veel beter dan persoon X, is de dynamiek binnen het team wel afhankelijk van hem, weet ik het, ik heb daar geen verstand van joh..
Maar juist omdat sport mij echt helemaal niks doet, voel ik juist veel meer voor het slachtoffer, degene die volledig los staat van de Olympische spelen maar nu wel haar trauma de hele wereld rond ziet gaan.

CrazyCatLady haha nou ik heb ook geen enkele wedstrijd gekeken hoor. Ik lees het nieuws en zie elke dag andere namen van andere sporters voorbij komen. Het zijn er zoveel, dus het heldenvereringsdeel gaat ook langs me heen denk ik. Ik heb daar sowieso al niet veel mee, maar als we al helden gaan vereren dan vind ik dat passender voor mensen die levens redden of activisten die zich met gevaar voor eigen leven inzetten voor de vrijheid van anderen ofzo. Ik heb ook niet het gevoel dat welke sporter dan ook mij vertegenwoordigt. Ik doe niet eens een olympische sport. Voor mij zijn het sportwedstrijden en meer niet. Ik kan me wel voorstellen dat het heel naar is voor het slachtoffer, dus daarin kan ik je wel heel goed volgen. Ik denk wel dat het heel lastig gaat worden om eerlijke richtlijnen op te stellen en dan te zeggen: als je in het verleden dit hebt gedaan mag je dit niet en dit wel, en hoe lang geleden moet iets dan zijn voor activiteit x wel weer mag, en hoe publiek mag je werk zijn enzovoort. Mag iemand dan wel zanger worden maar als die te succesvol wordt niet meer uit bescherming van het slachtoffer, of moet iemand altijd een functie achter de schermen ergens. Dat soort dingen is ook niet te doen lijkt me. Maargoed deze man krijgt nu behoorlijk wat bagger over zich heen dus ik denk dat het wel meevalt in hoeverre hij zich als held vereerd voelt worden.