[verwijderd] die heb ik niet
Ongeneerd klagen 😮💨 deel 3
We hebben een nieuwe schutting 
. Alleen is hij wel heel dicht 
Leuk kwartet! 
Ik heb een slopende puberhond in de aanbieding en deze wil ik graag ruilen voor een tuinman? Iemand??
Softbasegaming heb je het niet liever te dicht dan te open?
Marshmallow Ja zou ik ook denken! Maar kan me voorstellen dat het even wennen is...
- Bijgewerkt
Marshmallow liever beide niet te
Het is ook gewoon een kwestie van wennen hoor. Maar soms praten we wel eens door de schutting heen en vind ik het fijn als je elkaar enigszins kan zien
- Bijgewerkt
De wasmachine pompt niet meer af, lekker dan zit er natuurlijk net de bekleding er in van de bank. 
Deurtje gaat na-Tuur-lijk niet meer open. Er zit nog weet ik veel hoeveel water in de wasmachine. Leuk joh. 
Iemand een idee? Deze foutmelding krijg ik.
- Bijgewerkt
Zonnebloem te zwaar beladen?
Kan je die foutcode ergens terug vinden, dan weet je wat er is
edit: even snel googlen zegt alleen wat met afpompen. Dan lijkt mij de eerste stap om handmatig water af te tappen en die filter schoon te maken. Of als uit/aan lukt proberen of hij dan wel weer gaat pompen (en dan daarna alsnog de filter controlern)
- Bijgewerkt
Zonnebloem Je kan dan handmatig via dat ene klepje het water afvoeren. Houd vele emmers en handdoeken paraat. Ik zou het niet alleen doen maar iemand om hulp vragen.
Ik had volgens mij exact dezelfde melding toen jongste op de ic lag. Ik denk dat je bankbekleding vuiler was dan je wasmachine aan kon...
Sterkte!
Vulpen ik heb inderdaad (in mijn eentje
) 8 liter water via het slangetje afgepompt. Ik heb een deel van de bekleding eruit gehaald in de hoop dat het allemaal bij elkaar te zwaar is.
En ja hoor de wasmachine centrifugeert weer. 
- Bijgewerkt
Toch6 de wasmachine was te zwaar beladen. 
wasmachines zijn vast door een man uitgevonden.
Zonnebloem kan prima alleen inderdaad 
Zonnebloem waarschijnlijk wel ja
Pimpelmeesje Maar realiseer je je wel dat dit gevoel niet realistisch is?
Ik realiseer mij dat wel, maar kan het denk ik nog steeds niet accepteren. Ik wil meer dan hoe mijn leven nu is. Ik wil meer dan een halve huisvrouw en moeder zijn. Voor mij is dat leven echt te beperkend. Ik denk dat het hier toch elke keer weer op neerkomt en dat daar ook mijn worsteling zit. Ik doe daardoor teveel en boem daar ga ik weer onderuit. Alleen als ik dat niet doe, word ik weer hartstikke somber door het gebrek aan mentale uitdaging en een voor mij te kleine wereld. Ik kan hier nog niet de balans in vinden. Als het al mogelijk is.
Pimpelmeesje Of kijken of man en dochters een leuk uitje kunnen doen samen zodat jij alleen thuis bent wat langer?
Mijn man was deze week wat grieperig en werkte de hele week thuis. Dat was ook gewoon niet helpend. Daar gaat ook een deel van mijn energie naar toe. Ik heb alleen vandaag nog 2 afspraken staan voor de kinderen en dan heb ik zaterdag en zondag helemaal niks. Ik denk dat ik mij deels even ergens ga opsluiten, zodat ik kan opladen zonder prikkels om mij heen.
Trees Ik kan hier nog niet de balans in vinden.
Misschien kan je dat proberen los te laten, de balans vinden lukt nu niet. Laat dat vinden en zoeken even gaan.
Zonnebloem Goed gedaan!
Zonnebloem alleen zonder balans hou ik het niet vol. Ik moet links of rechtsom ergens een balans zien te vinden zodat ik kan functioneren. Mij elke dag zo ellendig voelen, wil ik niet.
Trees Ik realiseer mij dat wel, maar kan het denk ik nog steeds niet accepteren. Ik wil meer dan hoe mijn leven nu is. Ik wil meer dan een halve huisvrouw en moeder zijn. Voor mij is dat leven echt te beperkend. Ik denk dat het hier toch elke keer weer op neerkomt en dat daar ook mijn worsteling zit. Ik doe daardoor teveel en boem daar ga ik weer onderuit. Alleen als ik dat niet doe, word ik weer hartstikke somber door het gebrek aan mentale uitdaging en een voor mij te kleine wereld.
Ik kan het me zo goed voorstellen! Dit is toch ook ontzettend frustrerend! Je wilt 'gewoon' je oude leven weer terug en doen waar je zin in hebt. Het lijkt me heel zwaar.
Zou het helpen meer te plannen? Iets zwaars wel doen, maar dan twee dagen bewust (helaas) erg weinig doen?
- Bijgewerkt
Jules Ik plan al wel alles, maar ik heb te weinig dagen in een week (of ik wil teveel ). Ik heb een aantal moet-dingen, zoals ziekenhuisafspraken, behandeling neuropsycholoog, ambulant begeleider, krachttraining voor mijn schouder, manueel therapeut, fysio (waar ik al te lang niet ben geweest, omdat het teveel is, maar echt weer moet oppakken) en op een of andere manier zijn er altijd niet structurele zaken, die moeten, maar veel energie kosten (uwv, indicaties, gezeur met verzekeringen etc).
Dan zijn er een aantal dingen die ik graag zelf wil doen, zoals 2x per week 1,5 a 2 uur werken, wat vrijwilligerswerk voor de hersenletselvereniging en framerunning. Ongeveer 1x per 1 a 2 weken een sociale afspraak en dan nog de dingen van de kinderen.
Ik zou dus de leuke dingen moeten schrappen om uit te komen. Ik denk dat ik netto op een dag 2 a 3 uur energie heb zonder over mijn grens te gaan. Deels gaat dat al op aan wat huishoudelijke taken, samen eten, douchen, gesprekken met kinderen en man etc. Ik kom daardoor dus echt nooit uit qua planning.
Ik heb net een nieuwe agenda gekocht, waarmee ik hopelijk ook wat meer overzicht kan creëren. Ik schrijf ook alles door elkaar of voor de helft op. Ik snap vaak zelf niet eens wat ik met iets bedoel. Is ook niet echt helpend denk ik. Ik heb nu een agenda ik reuze formaat van structuurjunkie. Leek mij wel passend 
.
Trees ik herken dit helaas ook. En ik wilde zeggen dat ik betere en mindere tijden heb, maar als ik eerlijk ben gaan de betere tijden bijna altijd gezamenlijk met de betere tijden van mijn lijf. Als in: als het lijf beter mee werkt en ik dus meer kan met minder pijn dan vind ik het ook makkelijker te accepteren 
Bij mij is het grootste verschil geweest dat ik
(professionele) hulp ging accepteren en ook de juiste hulp vond/kreeg. Ik heb nu elke werkdag 2 uur huishoudelijke hulp naast de zorgverleners voor man. Daar voel ik mij enorm schuldig over als het goed gaat en ik het dus op dat moment niet nodig heb, maar er zijn dagen dat ik daardoor net kan functioneren (=mijn 2 halve dagen werken, alle randzaken regelen en voor kind en man zorgen in de middag en avond).
Man gaat sinds het laatste jaar qua prikkels echt veel beter. Dan heb ik het dus over 3 a 4 jaar na het infarct dat het ineens sneller verbeterde. Ik hoop dat dat voor jou ook zo mag zijn 
