Nescio Ja ik vind het wat lastig te omschrijven eigenlijk. Ik heb echt het gevoel alsof ik mezelf de afgelopen jaren (sinds ik kinderen heb?) wat ben kwijtgeraakt. En dat is wel logisch op zich want tropenjaren en tuurlijk leef ik nu meer voor anderen dan voor mezelf dat is helemaal logisch en ook niet erg. Alleen wat @Trees ook zegt thuis kan niet weg en is mijn prio en als ik daar nu in mindere mate invloed op kan hebben dan voelt het alsof ik dan in elk geval de balans moet zoeken door op mijn werk wel echt iets te doen wat bij mij past, wat van mij is. Nu voelt het helemaal uit balans en alleen maar als een kunstje die ik elke dag weer doe. Ik weet niet vroeger leek alles meer mijn keuze maar tegenwoordig lijkt alles de keuze van anderen ofzo?
Waar heb jij je over verbaasd vandaag? Deel 2
Hopsatee Ja dat klinkt wel gelijk behalve dan dat ik alles in mijn leven erg serieus en projectmatig benader. Dus ook mijn privé.
Ik denk dat dat op zich prima is. Voor de dingen die moeten gebeuren, voor je zaken en huishouden op orde etc. Alleen je lijkt de focus steeds te leggen op alles wat moet, in plaats van wat je wil en genieten van wat je bereikt hebt, genieten van je vrije tijd etc. Het leven zou niet alleen moeten draaien om werken en in je privé alles maar op gang houden. Ieder mens heeft ook genot, ontspanning, vrije tijd en niks doen nodig. Ik denk dat dat de balans is die kwijt is.
Hopsatee Maar ik wil vooral dat ik me gewoon minder verantwoordelijk voor alles voel.
Precies. Het is goed dat je workload minder is! Daar heb je goeie stappen in gezet. Alleen nu moet nog de mentaliteit en je innerlijke drive veranderen, denk ik. Dat zal waarschijnlijk in therapie heel goed aangepakt kunnen worden. En dan draait het vooral om de waarom vraag. Waarom voel je je zo verantwoordelijk, wat levert het je op om alles naar je toe te trekken, waarom kun je niet loslaten, waar komt de onrust en het schuldgevoel vandaan als je ‘niks doet’. Etc.
Manque gelukkig zeg!
Manque gelukkig, wat een overdreven bureaucratie is het ook!
Oudste heeft een klasgenootje te spelen, sinds 3u heeft moeder al zeker 5x een berichtje gestuurd via t horloge ... nadat ze mij ook al aantal berichtjes had gestuurd omdat ze t spannend vond, dochter fietste voor t eerst zo'n eind (4km) alleen (zonder volwassene)
Noordeling en weer een berichtje van moeder....
Noordeling Jeetje daar word je als kind toch helemaal gestoord van. Wat bizar
Noordeling brrr, vreselijk.
Berichtje bij aankomst en bij vertrek (als ze alleen gaat) is genoeg lijkt mij
Toch6 ja lijkt mij ook, maar dat had ik al gedaan.
Noordeling hemeltjelief, hoe is het kind er zelf onder dat ze alleen fietst?
Noordeling ik krijg nu spontaan het liedje 'helicopter, helicopter' in mijn hoofd...
Hopelijk beseft die moeder zich niet dat je een gps tracker in een jas kan naaien ofzo, vreselijk dat een ouder zich niet kan ontspannen als het kind even weg is
Huggybird prima (ze was met mijn dochter en mijn dochter is voor driekwart terug ook weer mee gefietst)
Rietjesbeker inderdaad, navelstreng na 9 jaar nog niet doorgeknipt geloof ik....
Ik verbaas me sowieso wel over hoeveel kinderen zo’n horloge hebben. Als je je kind niet alleen vertrouwd, moet je ze niet alleen laten. Een horloge is toch schijnveiligheid?