De biechtstoel 🔒

Ik merkte wel toen het wat beter met mij ging, ik veel minder die negatieve punten in het leven zag en veel meer de mooie dingen. Dat is niet bewust gedaan, maar lekkerder in je vel zitten helpt en andersom werkt het ook.

Ik heb vorige zomer een artikel gelezen waarin onze crisissen vergeleken werden met de jaren 80. Toen ging ook het klimaat eraan, inflatie, geen olie, koude oorlog, heel veel hetzelfde. Dat is goedgekomen, met allerlei maatregelen zoals het verbieden van drijfgassen en verplichten van filters. Hoewel het nu vanuit het huidige perspectief lijkt alsof dit erger/uitzichtlozer is, denk ik dat het op dat moment net zo leek. En zo heeft elke generatie de neiging zijn crisissen als het ergst te zien. Dat probeer ik mij voor te houden qua "einde van de wereld wanhoop" en dat helpt om het wat makkelijker weg te drukken.
Dan heb ik nog genoeg over te stressen voor mijn persoonlijke situatie nu en de toekomst voor mij persoonlijk (geen zorg enzo..) dus het scheelt dat ik de planeet meestal wat makkelijker rkan vergeten.

[verwijderd] Maar ik denk totaal niet na over het klimaat, en met die uitspraak vermoed ik dat ik jou laat inkrimpen achter je scherm, sorry daarvoor

Nee joh, ik benijd je!

Ik strijd ook niet echt hè. Ik ben gewoon bang. Want het klimaat gaat zich niet herstellen, de wereld wordt gewoon onleefbaar (voor mensen dan) en we zijn nu op het punt dat daar eigenlijk niets meer aan te doen is en we enkel lijdzaam kunnen toezien hoe er (hier) steeds meer klimaatvluchtelingen zullen komen, steeds meer natuurrampen en dus ook steeds meer oorlog om grondstoffen, eten en water.
Maar uiteindelijk ben ik het bangst om dood te gaan en een onleefbare wereld past niet bij mijn plan om minstens honderd te worden om dat uit te stellen

Vulpen en we zijn nu op het punt dat daar eigenlijk niets meer aan te doen is en we enkel lijdzaam kunnen toezien

Je brengt dit nu alsof dat een feit is en verbind er vervolgens nog een heel grote domino aan vast. Ik hoop echt voor je dat er een moment komt dat je kan inzien dat dit scenario 1 mogelijkheid van de velen is. En niet een soort gegarandeerde uitkomst of de enige manier hoe het kan lopen. Ikzelf acht de kans dat we over het point of no return heen zijn precies 0 namelijk. Omdat ik ook weet wat er in de wetenschap allemaal gebeurd op klimaat vlak. Men kan hele bossen laten terug groeien. Momenteel is er begonnen aan het laten terug groeien van een hele strook in noord Afrika die loopt van Marokko tot en met Egypte, dus over de lengte van de volledige Sahara. De plastic soep in de oceaan word opgeruimd. Daar is een bedrijf mee bezig wat voor een groot deel gefinancierd word door publiek geld (donaties dus). En op het gebied van schone energie gaat het al helemaal super snel. Zelfs kernfusie lijkt sinds kort binnen handbereik. De wereld bevolking neemt alleen nog toe in de aller armste landen. In alle andere landen overlijden er meer mensen dan er geboren worden.

Ik zelf maak mij om heel andere dingen druk. Net als wat @[verwijderd] zegt. Ik denk namelijk dat in de Verenigde Staten binnen nu en 5 jaar een burger oorlog uitbreekt. Hopelijk gaan wij daar niet al teveel last van hebben.

LilyMilie
[verwijderd]
Ik denk dat vooral omdat de Republikeinen op dit moment bezig zijn om echt de meest absurde wetsvoorstellen er doorheen te krijgen. Dat begon natuurlijk met het verbieden van abortus maar sindsdien is het nog veel erger geworden. Kiesrecht voor zwarten word ingeperkt, huwelijken tussen mensen met verschillende etnische achtergronden kunnen worden geweigerd, anti conceptie word steeds ontoegankelijker en misschien verboden, boeken worden verboden op scholen, toegang tot het internet voor minderjarigen is in 1 staat verboden, doodstraf op abortus en op het ‘uitlokken’ van een miskraam, kinderen die transgender zijn weg halen bij de ouders, kindhuwelijken worden makkelijker gemaakt, kinderarbeid regels versoepeld want als 12 jarigen kunnen werken is dat wel makkelijk voor het tekort op de arbeidsmarkt en scholen worden gekort op de begroting. De lijst is eindeloos.

Nu zag ik laatst een video met een soort verklaring. Namelijk dat de Republikeinen via een amendement in de grondwet, de grondwet willen aanpassen. Dat kan namelijk als je de meerderheid hebt in 43 Staten en door allerlei absurde wetgeving in te voeren hopen ze dat mensen vertrekken uit bepaalde Staten.

Totaal niet gerelateerd aan mijn vorige post maar wel een biecht; ik was heel Koningsdag eigenlijk helemaal vergeten. Ik was vergeten dat ik vandaag vrij ben, dacht dat ik vandaag bespreking had en dacht echt dat mijn pakketjes vandaag bezorgd zouden worden.

En het ergste is nog dat ik wel vaker feestdagen vergeet. Heb ook een keer een uur op de bus staan wachten met Hemelvaartsdag.

Vulpen Want het klimaat gaat zich niet herstellen, de wereld wordt gewoon onleefbaar (voor mensen dan)

Jouw manier van denken verschilt daarin wel van de mijne. Voor jou is het al een uitgemaakte zaak. Je schetst het alsof het al een feit is. De toekomst lijkt voor jou al vast te staan? Ik denk dat je hiermee jezelf ook de kans ontneemt om er op een meer open of op een meer positieve manier naar te kijken. Ik bedoel dit niet vervelend, maar deze manier van denken zou voor mij voelen alsof er geen enkele hoop meer is en dat lijkt mij voor jou echt een hele zware last om te dragen. Ik denk zelf veel meer in kansen en risico’s, maar ik weet niks zeker en hierdoor blijft er ruimte voor een goede afloop en dat houdt het voor mijzelf ook leefbaar. Anders zou het leven gewoon zinloos zijn. Ik zou je oprecht daarin wat meer luchtigheid gunnen om het voor jezelf wat makkelijker te maken.

Nescio mijn man volgt ook alles. Zie ik hem weer zeer driftig typen op Twitter in een of andere fight. Overigens kan ik mij ook flink opwinden over iets, maar ik ben het meestal een uur later alweer vergeten.

Dat klinkt trouwens erg ongeïnteresseerd, maar meer in de zin dat ik nergens echt lang in blijf hangen. Ook voor mijzelf niet. Afgelopen week was ik flink chagrijnig op het uwv, vervoer gemeente etc. Ga ik volledig los over hoe dit land naar de knoppen gaat, hoe het toch allemaal moet en nu denk ik er al nauwelijks meer aan. Ik denk nu alweer dat het wel goed gaat komen met dit land en mijzelf. Ik ben net zo veranderlijk als het weer .

Eigenlijk de meeste thema ‘s die hier nu langs komen, vind ik heel zorgelijk, maar niet iets waar ik wekelijks of maandelijks bij stil sta. Als ik over iets nadenk is het vaak wel heel intens met een vrij sterke mening, maar daarna zet ik het ook net zo makkelijk weer van mij af. Ik denk ook een stuk zelfbescherming en ook omdat ik mijzelf dan heel vermoeiend vind.