Biseksueel?

[verwijderd] demiseksualiteit heb ik ook wel eens naar gekeken, maar die vind ik nog best lastig. Ik heb sinds ik me bewust ben van bepaalde ongezonde patronen in seks/relaties alleen nog maar seks gehad met mijn vriend, en ik vind het lastig om dan met terugwerkende kracht te beoordelen hoe ik daar in het verleden in stond omdat er zó veel meer meespeelde. Op zich herken ik dat nu wel, maar ja, is dat demiseksualiteit of gewoon mijn beeld over monogamie?

Nescio Ik herken het stuk over demiseksualiteit, dat heb ik zeker. Ik denk soms zelfs dat ik meer heb van een aseksueel, of ik zit momenteel in een aseksuele periode.

Voor mij zelf persoonlijk staat mijn demiseksualiteit echt los van liefde en verliefdheid. En is dat puur een kwestie van hoe en wanneer ik me seksueel aangetrokken voel tot iemand. Toen ik mijn vriend leerde kennen, vond ik hem bijv fysiek niet aantrekkelijk. Maar omdat we wel een leuke klik hadden, bleven we babbelen. Toen ik hem wat beter leerde kennen, begon ik hem aantrekkelijker te vinden. Maar ook ineens fysiek aantrekkelijker. Ineens vond ik zijn ogen mooi, zijn handen sexy, zijn billen lekker. Dus de seksuele aantrekking volgde nadat we een band kregen. En dat is volgens mij meer de essentie van demi zijn; het niet opgewonden raken van mensen waar je geen (goede) band mee hebt. Ik vind het daardoor ook best storend dat het op internet zo vaak gelinkt word aan a-seksualiteit. Want dat ben ik zelf dan, zoals hier wel bekend, in de verste verte niet. Dus ik zie zelf die relatie ook niet zo. Libido zat wat mij betreft, alleen niet voor onbekenden.

En dat is dan het stukje biseksualiteit voor mij. Want ik heb na de puberteit nooit de tijd genomen om met een vrouw zo’n band op te bouwen. Terwijl ik dat op zich wel voor me zou zien.

[verwijderd] Wel fijn dat je vriend daar ook zo in staat hoor! Ik heb nog geen idee of en hoe ik daar iets mee zou willen doen, maar de steun is fijn!

Ja dat is zeker fijn. In onze relatie is zeker op seksueel vlak eigenlijk alles wel bespreekbaar. Ik denk dat we misschien ooit in de toekomst nog wel uitkomen op een open relatie of iets poly. Wat dat betreft valt er nog genoeg te ontdekken en dat vind ik zelf alleen maar positief en een fijn vooruitzicht.

Dat is natuurlijk helemaal geen must. Maar ik zou zeker je gevoelens hierover delen met je vriend. Ik heb zelf best wel veel gehad aan de gesprekken met mijn vriend daar over. En misschien dat het dan ook wat minder ‘fout’ gaat voelen?

[verwijderd] ik stuitte vanmiddag op fluïde, en dat spreekt mij wel aan. (Ik kende alleen genderfluïde, niet qua seksualiteit)
Ik las dat naar schatting 90% van de mensen dat is, en maar 6% echt hetero. Vind dat wel een hoop zeggen in verhouding tot hoe de maatschappij is ingericht..

iMoeder ik snap je. Misschien is verliefdheid ook niet het juiste woord.
Als ik jouw omschrijving zo lees denk ik niet dat demi op mij van toepassing is, want ik kan wel me wel degelijk (fysiek) aangetrokken voelen tot mensen die ik niet ken, maar vervolgens wil ik er verder niks mee doen. Dat komt ook grotendeels door mijn geschiedenis met foute relaties, maar ik denk dat het dus veel meer een bewuste keuze is dan een kwestie van geaardheid.

iMoeder mijn vriend is ook echt top hierin hoor! Ik zit zelf momenteel met een hoop verwarring en hij grond mij enorm. Het eerste wat hij zei was dat ik alle ruimte kreeg om te doen wat ik nodig heb voor mijn gevoel, en dat hij me daarin geen grenzen zou gaan opleggen. We praten eigenlijk altijd wel veel, over alles, en dat maakt het wel makkelijk nu.

Het is overigens niet zo zeer het bi-aspect wat fout voelt hoor, eerder juist het hetero-labeltje. Ik snap wat hierboven ook gezegd wordt, dat de naam van het hokje niet belangrijk is, en dat is het ook niet. Maar ik heb nu eenmaal een label, by default, en dat is hetero. En dat voelt fout, want dat ben ik gewoon niet.
Maar ik vind fluide mooi, en passend, meer dan bi eigenlijk, dus daar ga ik me verder in verdiepen

[verwijderd] ik heb ook meer met fluïde. Sowieso ook op het gendervlak. Ik pas ook niet in het hokje van wat 'vrouw' wordt genoemd, en ik denk eerlijk gezegd 99% van de maatschappij niet. Waarom die hokjes dan zo bepalend moeten zijn, vraag ik me echt af.

En ik herken echt die verliefdheid op afstand. Pas als ik iemand goed kende, kon ik me er wat meer bij gaan voorstellen, maar liever bleef ik bewonderen op afstand. Soms denk ik dat ik te laat geboren ben (of te vroeg), want al die relaties anno nu zijn veel te ingewikkeld

Nescio ik zou echt in een wereld zonder hokjes willen leven hoor, maar helaas zit de maatschappij zo niet in elkaar.. Ik hoop (en geloof ergens wel) dat we in de toekomst die kant op gaan, maar hoe lang dat nog gaat duren?

Manque Want ik moet je zeggen dat ik het best wel beu ben om belachelijk gemaakt te worden wanneer ik dit onderwerp bespreek

Wat naar dat jij dit zo ervaart..

Wat je zegt over het korte haar kan ik me inderdaad goed indenken. Ik probeer voor mezelf te vinden wat iemand vrouwelijk (of mannelijk) maakt, en ik kom eigenlijk tot de conclusie dat daar in mijn ogen geen (zichtbaar) antwoord voor is. Iemand die haar vrouwelijke reproductie organen laat verwijderen is ook niet ineens geen vrouw meer. Ik zag eergisteren een filmpje van een -in mijn optiek- supervrouwelijke vrouw, en die was intersekse, dus ook de geslachtsorganen vallen voor mij af. Laat staan zoiets futiels als een kapsel. Ik denk wat iemand voor mij mannelijk, vrouwelijk, androgyn maakt, de energie is en dat valt niet vast te leggen. En ik denk dat die ook fluïde kan zijn.
Kortom: ik vind het stom eigenlijk, hokjes..

Manque Jonge viriele mannen dragen hun haar toch ook niet lang om er lekker vruchtbaar uit te zien?

De Vikinglook

[verwijderd] Er zit sowieso een verschil tussen geslacht (of je lijf mannelijk of vrouwelijk is) en je gender (hoe je je voelt). Gender is gewoonlijk ook niet 100% mannelijk of 100% vrouwelijk, en het lijkt mij heel zinvol om die hokjes veel meer te verruimen of zelfs overboord te gooien en het niet op zo'n binaire manier te bekijken.

Manque Ik identificeer mezelf niet als genderfluïde of nonbinair. Bewust niet, omdat ik gewoon vrouw ben namelijk en ik er ook niet zoveel aan kan doen wat een ander voor invulling geeft aan dat woord 'vrouw'.

Ik denk dat het vooral zinvol is om je als non-binair te identificeren als je genderdysforie ervaart, als je je niet senang voelt in je lijf als het gaat om je geslachtskenmerken en je echt merkt dat het niet klopt als mensen je als vrouw adresseren. Zolang dat niet aan de hand is, is het alleen maar goed om jezelf wel als vrouw te identificeren en op die manier mensen te tonen dat ze domme stereotype vooroordelen hebben over wat een vrouw zou moeten zijn.

Vulpen Er zit sowieso een verschil tussen geslacht (of je lijf mannelijk of vrouwelijk is) en je gender (hoe je je voelt). Gender is gewoonlijk ook niet 100% mannelijk of 100% vrouwelijk, en het lijkt mij heel zinvol om die hokjes veel meer te verruimen of zelfs overboord te gooien en het niet op zo'n binaire manier te bekijken

Ja precies, daarom is het voor een ander ook onmogelijk om te bepalen of iemand mannelijk/ vrouwelijk/androgyn is.
Ik zag deze laatst voorbij komen:

[verwijderd] Er is nog weinig algemene kennis over interseksualiteit. Biologisch gezien passen bepaalde geslachten inderdaad ook niet altijd in 1 vd 2 hokjes.

Manque precies. Ik vind het heel verdrietig om te lezen dat je hierom belachelijk gemaakt wordt, als je het probeert te bespreken.

Ik sta er bij heel veel dingen niet eens bij stil of dit 'wel mannelijk of vrouwelijk' is. Ik word ook allergisch van die opmerkingen over lang haar of kledingstijl of borstgrootte, en bij mannen over wel/geen strakke broeken, enkelsokken en weet ik veel wat. Een studiegenoot van mij droeg graag leggingen en glittersjaals en dan werd continu afgevraagd wat zijn geaardheid was. Hij was hetero, maar ik vond het vooral opmerkelijk dat mensen dat zo opvallend vonden en dat leggingen blijkbaar niet 'konden' voor een man ofzo. We zijn toch in de eerste plaats mens, en we hebben veel meer gemeen met elkaar dan dat we verschillen? En dan pas komen die 'opdelingen', waarvan ik vaak denk dat ze niets meer dan dat zijn. Gendervakjes om het overzichtelijk te houden. Ik heb best veel eigenschappen waarvan ik weet dat ze niet gewaardeerd worden in 'een vrouw', maar moet ik me dan continu anders voordoen of mezelf proberen te veranderen? Nee dus, ik ben daar echt klaar mee hoor.

[verwijderd] Ik ben echt heel erg blij om te lezen dat je er iets aan hebt gehad. Want dat is echt dé reden dat ik dat soort discussies online voer: ik hoop een ander idee de wereld in te slingeren dan er heerst. Ik weet hoe een struggle het voor mijzelf is geweest. Niet omdat ik ergens aan twijfelde, maar puur omdat ik mezelf heb moeten verdedigen voor iets dat helemaal niet vreemd of verkeerd was en ik hoop dat we dat anderen kunnen besparen. Ik denk ook dat het een verrijking is voor álle mensen, niet alleen voor de mensen die dit kennen uit hun eigen leven.

Nu nog gangbaar gedachtengoed maken dat diversiteit zich op een hele hoop andere gebieden eigenlijk op eenzelfde manier manifesteert.

Manque ik ben heel blij dat je weer meeschrijft, juist om die reden

Nescio Dankjewel Ik had mijn redenen om een tijdje weg te blijven, voelde me hier niet prettig meer. Maar ben blij dat ik dat nu naast me neerleg. Dit soort onderwerpen zijn veel te belangrijk om te negeren. Ik had ooit een idee met dit forum, ben er nog niet klaar voor om dat los te laten

Manque ben ik ook blij mee!

Ik geloof dat de wereld verandert door mensen zoals jij, die hun stem laten horen. En dat kost tijd, maar het is wel in gang.
Ik ben opgegroeid met een heel kortzichtig ... (mijn neef) speelt met barbies dus dat zal later wel een homo'tje worden, vol denigrerende oordelen dus. Ik voed mijn kinderen op met de vrijheid dat ze mogen zijn en liefhebben wie ze willen. (Een van hen is ook zoekende, het is heel bijzonder om haar zoektocht van zo dichtbij te mogen ervaren, het vertrouwen wat ze mij daarin schenkt)
Hoe de generatie na hun erin zal staan? Ik hoop dat het beeld wat er nu heerst dan (grotendeels) verdwenen zal zijn. Of dat haalbaar is weet ik niet, maar ik heb wel hoop. Maar die verandering begint wel met de mensen die zich uitspreken.

[verwijderd] Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar voor mij zijn die wel heel waardevol geweest. Ik ken persoonlijk niemand in mijn omgeving die genderdysforie ervaart (of daarvoor uitkomt is misschien beter) en voor mij was het altijd een ver van mijn bed show,

Dat geldt ook voor mij @Manque
Jij hebt in het verleden heel veel over dit onderwerp uitgelegd, waardoor ik er niet zozeer anders tegen aan kijk, maar wel beter weet waar het echt over gaat en daardoor ook mensen in mijn omgeving aanspreek die het onderwerp afdoen als flauwe kul of iets in die strekking.
En dat geldt voor meer onderwerpen, zoals Tweede Kamer verkiezingen, rascisme, het zorgstelsel ivm je zoon, relaties in het algemeen, etc.

Manque Ik weet niet of die 99% klopt hoor, maar ik denk wel dat het indd een groot percentage is. Ik identificeer mezelf niet als genderfluïde of nonbinair. Bewust niet, omdat ik gewoon vrouw ben namelijk en ik er ook niet zoveel aan kan doen wat een ander voor invulling geeft aan dat woord 'vrouw'.

Zo mee eens dit!! Ik ben dan zelf qua uiterlijk wel ‘vrouwelijk’. Maar dat roept dan ook weer verwarring of andere verwachtingen op qua manier van doen en manier van denken. Met opmerkingen als je bent wel dit of dat (assertief/zakelijk/technisch/grof in de mond) ‘voor een vrouw’.
Al van kind af aan loop ik daar tegenaan dat ik geen typische vrouw-vrouw zou zijn. Want ik hield niet van poppen en roze, ik wilde voetballen, hutten bouwen en oorlogje spelen. Maar ik ben er bewust mee opgehouden om dat zelf zo te noemen. Want dan veranderd er nooit wat. Dus ik zeg nu ‘ik ben niet het type vrouw die’, of over dochter, ‘ze is een meisje dat’ ipv dat ik zelf benoem als ‘mannelijk’ geen meisjes-meisje etc.

Manque Ik ben ook heel blij dat jij jezelf online hebt laten horen, want anders had ik je nooit leren kennen en ik ben zo blij dat je mijn vriendin bent!