Participatiesamenleving

iMoeder

Sweetl Een goede vriendin van mij werkt al jaren in de thuiszorg. Dat is een grote organisatie die ook ‘s nachts hulp bieden. Al hun patiënten kunnen 24/7 bellen als er iets is en dan komt er gewoon iemand. En als de hulp niet afdoende is, dan krijgen mensen meer hulp. Zij heeft het er juist vaak over dat mensen zelf zorg weigeren of dat ze denken dat ze er wel geen recht op zullen hebben. Dus vandaar dat het me opvalt en verbaasd.

Sweetl

iMoeder oma woont 2 huizen naast mijn schoonouders. Dat zij zelf een eigen zaak hebben en 6dagen in de week werken dat maakt verder niet uit. Familie zal het gewoon moeten oplossen.
Ik ben eigenlijk verbaasd dat jij er zo verbaasd over bent. Ik ken namelijk zo veel verhalen waarbij je echt absoluut niet te veel kan verwachten.

Cactusje

Sweetl
Misschien dat het per gemeente verschild hoe makkelijk/ moeilijk je dingen voor elkaar kan krijgen. Mijn zwager mocht 1 weekend per maand naar zo'n logeerhuis en in de zomervakantie een week. Daar kregen mijn schoonouders en bijdrage voor. Toen veranderden er een paar regels en kregen ze die bijdrage niet meer want nu had zwager er plotseling geen recht meer op. De tijd, energie en frustratie die het heeft gekost om te krijgen waar hij recht op had, dat was echt heel veel, geloof dat het zelfs tot een rechtzaak is gekomen. Ze zeiden doodleuk dat hij dan toch wel bij familie kon logeren, terwijl het juist nodig was dat hij in een compleet andere omgeving was. Hij gedraagt zich prima hoor als hij uit logeren is bij familie, tot hij uit gaat proberen en besluit dat hij niet meer hoeft te luisteren. Want dat moment komt zeker weten helemaal omdat hij dan alsnog in zijn eigen omgeving zit. Ik ken dus ook alleen maar verhalen dat het allemaal veel tijd, energie en frustratie kost om de zorg te krijgen waar iemand recht op heeft, het is allemaal maar moeilijk, moeilijk, moeilijk en proberen er onderuit te komen want dat kost natuurlijk geld.

iMoeder

Sweetl Ja ik ben echt heel verbaasd. Ik heb die ervaring in de verste verte niet. Wel bij huishoudelijke hulp. Maar bij thuiszorg die komen voor wassen, aankleden, medicijnen etc helemaal niet. Zoals ik tegen @Manque ook al zei; hier doet een wijkverpleegkundige dat allemaal. En die gebruikt daar naar mijn weten ook geen formulieren voor. Mijn vriendin is zelf wijkverpleegkundige namelijk, en die mag zelf bepalen hoeveel zorg mensen krijgen. De enige beperking die zij daarin heeft, is personeelsgebrek. Dus misschien dat het daarmee samenhangt? Ik ben in elk geval enorm verbaasd ja.

Edit, ik heb het aan mijn vriendin gevraagd. Zij zegt dat ze als wijkverpleegkundige niks van doen heeft met de gemeente. Omdat de zorg betaald word door de zorgverzekering. Deze hebben afspraken gemaakt over hoe de zorg geïndiceerd word maar dat mag ze grotendeels zelf invullen als ze zich houdt aan een bepaald kader. Thuiszorg is eerste lijnszorg die word vergoed uit de basisverzekering waardoor je er niet voor betaald en dat gaat ook niet van je eigen risico af. Pas op het moment dat je iemand inschrijft voor opname, gaat het over naar de WLZ. De beperkingen die zij zelf heeft zijn de zorgverzekeraar die met iedere organisatie een zorgplafond afspreekt. En gebrek aan personeel. Die zijn beiden dus afhankelijk van de zorgorganisatie waar je de thuiszorg aanvraagt. De ene heeft een betere ‘deal’ gesloten met de verzekeraar dan de andere. En de ene heeft soms meer personeel dan de andere. Misschien dat het dus zin heeft om tussen thuiszorg leveranciers te shoppen? Lijkt me in elk geval een belletje waard @Manque

Liekje81

Jessie80 Mijn zusje en ik waren 12 en 14 toen mijn moeder ziek werd en kregen hetzelfde te horen. Hoe vaak ik minn moeder niet op heb moeten rapen omdat ze weer gevallen was. Dr poep op moeten ruimen omdat ze de wc niet haalde.

Manque

iMoeder Het schijnt echt heel regio gebonden te zijn. En wat thuiszorg betreft is het ook afhankelijk van hoe je verzekerd bent, geloof ik, want dat wordt door de zorgverzekering betaald.

iMoeder

Manque Ja dat laatste klopt. Ik wist dat ook niet maar heb net mijn bericht ge-edit. Zie hierboven.

[verwijderd]

Thuiszorg is dacht ik wel uit de basisverzekering? De verzekering zou dan niet uitmaken qua hoeveelheid zorg, behalve dan het mogelijke productieplafond en of je verzekering een contract met ze heeft. Het lijkt mij als consument heel lastig om daarop te anticiperen.

Ik zou in ieder geval alle verzekeringen wat onder vgz en cz valt vermijden. De eerste sluit weinig contracten af en de tweede hanteert vaak lage productieplafonds en eisen dan dat de hulpverleners daarna ‘vrijwilligerswerk’ gaan doen. Gevolg is dat steeds minder zorginstanties een contract met ze willen. Daar kwam ik zelf ook pas achter toen ik als zorgverlener contracten wilden afsluiten. Daar heb je als consument nauwelijks weet van en het nare is dat de zorgverleners dit moeten oplossen, terwijl de schuld bij de verzekeraars ligt.

Ik vind eigenlijk dat het hele zorgsysteem eens kritisch bekeken moeten worden en dat er drastische veranderingen moeten worden ingevoerd. Ik ben maar 5 maanden mantelzorger geweest en ook nog gedeeld met mijn zus, maar dat geregel en papierwerk en naar elkaar doorverwijzen vond ik echt dramatisch. Uitputtend moet het zijn als je dit alleen en voor langere tijd moet doen. Het schiet dan ook echt zijn doel compleet voorbij. Als mantelzorger wil je ook de persoonlijke aandacht geven aan degene waar je verantwoordelijk voor bent en niet enkel regelmiep zijn.

iMoeder

[verwijderd] Ik denk ook dat de hele zorg om moet. De marktwerking moet weg, zorgverleners moeten ambtenaren worden. En dan heeft iedereen gewoon recht op dezelfde zorg. Nu doet men of er iets te kiezen is, maar in de praktijk valt dat tegen. En het maakt de zorg alleen maar erg duur.

[verwijderd]

iMoeder ik ben het werkelijk nog nooit zo ongelooflijk eens met je geweest. Die marktwerking is om te huilen en vaak helemaal niet mogelijk met als gevolg ellende voor bijna alle betrokken partijen.

Bloem

Zoals ik het lees verschilt het dus enorm per gemeente hoe die de participatiesamenleving en de bijbehorende wetten vorm geven.
Qua thuiszorg ligt het er ook nog aan of het onder WLZ valt of via zorgverzekeringswet. Bij die laatste indiceren in elk geval de wijkverpleegkundigen van de thuiszorg organisatie zelf (hier in de regio in elk geval). Via ZVW kan je veel meer uren thuiszorg inzetten thuis dan via WLZ. Het fijne weet ik er niet meer van (maanden geleden uitgezocht ivm schoonvader, maar nu weer gedelete😉).

Het geregel is idd super zwaar. Ik was er soms 20 uur per week mee bezig naast mijn zware baan, eigen kids, huishouden, man etc. En dan waren wij nog met meer man om dingen te kunnen doen. Ik heb bijv die man nooit zelf naar afspraken met dokteren gebracht of id. Puur het regelwerk koste al zoveel tijd.

Owl

Bloem Ja, hier precies zo, het is zóveel regelwerk. Nu gaan mijn schoonouders verhuizen naar een andere gemeente en een zorgwoning, dan kan thuiszorg weer meer (ivm tillift en arbo enzo), en dat geeft weer zó ontzettend veel geregel - en spanning, onduidelijkheden etc. Schoonmoeder gaat bv met een taxi-busje naar therapie en dagbesteding, nieuwe gemeente straks dus nieuwe regels - maar níemand die nú kan zeggen of ze aanstaande maandag al kan gaan vanuit hun nieuwe woning. Dat weet het taxi-bedrijf niet, de oude gemeente niet, de nieuwe niet - het is zó frustrerend...

Owl

Ik had een heel verhaal getypt over mijn ervaringen met mijn schoonmoeder met MS (ze kan niks meer zelfstandig), mijn oom met keelkanker en een gebroken heup (inmiddels overleden) en mijn tante na een hersenbloeding. Maar heel kort gezegd; wij vinden het echt vreselijk. De bureaucratie is om te húilen. Wij regelen dingen voor schoonouders en tante die zij zelf niet zouden kunnen regelen, het is gewoon allemaal niet te overzien én heel eenvoudig; mijn schoonvader is 24 u per dag met zijn vrouw in de weer, hij kan niet even een uur aan de telefoon hangen met die instantie en dan weer een uur met een ander, alle aanvragen telkens weer invullen, etc etc.. Mijn tante begrijpt door de hersenbloeding niet meer alles, zij kán het niet alleen.
En dan lijkt een verpleeghuis een goede oplossing, maar dat was alleen maar erger - oom heeft er kort gelegen, werd echt aan z’n lot overgelaten. Schoonmoeder is er 2 maanden geweest vanwege ziekte van schoonvader - niet te doen! Er moest 24/7 iemand aanwezig zijn van de familie, anders was het gewoon in bed blijven en geen gewoon eten maar papjes (want gewoon eten koste te veel tijd).

Nu hebben deze mensen dus familieleden die helpen, maar mensen die alleen zijn? Dat is gewoon niet te doen. Zo schrijnend.

Pimpelmeesje

Ik had het toevallig gister met de begeleider hier erover. Als je hier woont (wlz-instelling) wordt wel alles geregeld, in principe hoeft familie niks.
Zij zei dat van de begeleiders ongeveer 1/3 van de arbeidstijd gaat naar bellen met instanties, waarvan grotendeels medipoint (levert rolstoelen, aanpassingen ed) Om te huilen die instanties..

[verwijderd]

Ik vond het geregel ook behoorlijk ingewikkeld. Ik moest soms echt tien keer lezen voordat ik pas begreep wat ik nu eigenlijk moest doen of wat nu eigenlijk de vraag was 😬. Soms werden er drie vragen in een gesteld en dan moest ik echt even scherp blijven. Voordat je het wist, kreeg ik weer wat terug, omdat het niet compleet was. Nederlands zal maar niet je moedertaal zijn, of je hebt moeite met lezen of je bent minder begaafd, dan is het serieus toch niet te doen?

Cowgirl80

Mijn moeder heeft voor ze overleed in een verzorgingstehuis gezeten, maar het was met de verzorging en de bemensing daar matig gesteld... je mocht blij zijn als je voor de lunch een keer gewassen was. Er was overdag 1 arts aanwezig in een tehuis met honderden mensen. Snachts nauwelijks personeel.
Ze heeft ook thuiszorg gehad... op zich lieve en betrokken dames, maar allemaal erg druk, veel gezichten, weinig tijd voor je en lang op ze wachten. In de vakantie kwam er ineens een gepensioneerde man aanbellen dat hij de invalhulp was die haar kwam wassen, toen heeft ze bedankt.

Maar het heeft me geen moeite gekost dit te regelen... 1 telefoontje naar de thuiszorg en de wijkverpleegster regelde verder alles. Lief mens, over betrokken... ze begreep meteen dat ik met 2 kleine kinderen en een baan niet iedere dag mijn moeder kon komen wassen.
Dus ja de verzorging was verre van perfect, maar wat ik haar had kunnen bieden zou ook niet perfect geweest zijn.

« Vorige pagina