• [verwijderd]

Vulpen en in navolging: het feliciteren van alle andere gasten op een verjaardag moet afgeschaft worden.

Ik weet nog goed hoe mijn partner voor het eerst op een Nederlandse verjaardag was, en iemand gaf hem een hand en feliciteerde hem. Vol verbazing kwam hij naar me toe lopen: "ze denken dat ik jarig ben! Ze feliciteren me allemaal!"
😂😂

    Missy Dankjewel. Het is niet makkelijk nee. We hebben wallen tot onze enkels, mijn telefoon zit op mijn borstkas vastgeplakt, bij iedere keer dat mijn telefoon af gaat schrik ik mij een ongeluk :-( En ik woon ook nog eens 35km verderop dus ik ben er ook niet 2 tellen. Mijn ouders gaan volgende maand op vakantie naar Curaçao dus ik zit een beetje met mijn handen in het haar, die wonen namelijk wel wat dichter bij haar in de buurt en zijn zo bij haar. Zou dr zo in huis nemen maar dat is gewoon niet mogelijk. Als ze hier de weg kwijt raakt dan is het misschien nog erger omdat ze het hier niet kent.

      Vulpen
      Oooh ja dat vind ik ook maar een gekke gewoonte. Zijn wij ook helemaal niet gewend dat bijv bij verjaardag iedereen een hand met felicitatie krijgt. Waarom zou ik gefeliciteerd moeten worden omdat mijn buurvrouw jarig is en ik daar op visite ben? Hier krijgt alleen de jarige een hand met felicitatie, eventueel de partner of ouders als het om een kind gaat, en dan is het klaar. Partner of ouders krijgen er meestal ook geen hand bij trouwens, zij moeten het doen met jij ook gefeliciteerd hè. Begroeten en afscheid nemen is gewoon hallo en doei ipv kussen en knuffelen.

      • [verwijderd]

      debaky haha ja dat doe ik ook meestal. Maar ik vind het dan een beetje ongemakkelijk als ik samen binnen kom met andere mensen, en die gaan wél uitgebreid de kring rond.
      Dan voel ik me altijd zo onopgevoed 😛

        debaky kippenvel... wat intens triest! Idd... er moet eerst wat gebeuren voordat ze ingrijpen. Maar dat kán toch niet!! Arm mens ook, alhoewel zij er waarschijnlijk zelf niet meer zo’n last van heeft omdat ze het niet weet, maar jullie des te meer! Ik ben in die zin erg dankbaar dat ik geen dementie in mijn familie ken (tot nu toe).

          Mammielove Zo proberen wij het inderdaad ook te bekijken, zij is zich er totaal niet van bewust dat ze dit doet. Op haar heldere momenten lacht ze ons dan ook vierkant uit. Maar goed ik ben erg benieuwd waar ons dit zal brengen.

          • [verwijderd]

          debaky knuffel!

          debaky Wat een sneu verhaal zeg! Kan me voorstellen dat jullie hier flink mee in de maag zitten.

          [verwijderd] Dit vind ik ook een rare gewoonte. Moet je na de jarige nog het hele kringetje feliciteren. Dat doe ik mooi niet, ik roep gewoon hoi en ga dan ergens zitten.

          @debaky treurig, hoe dat kan gaan in de zorg. Het moet inderdaad eerst heel slecht gaan, voordat er actie wordt ondernomen.
          Andere klacht over de zorg. Mijn hoogbejaarde oma wilde graag euthanasie, maar dat kon niet, omdat ze nog ‘te goed’ was. Waarom mag een bejaarde, die vindt dat het klaar is, daar niet zelf over beslissen? Misschien zijn de regels inmiddels wel veranderd (het is een aantal jaren geleden), maar ik vind het sneu.

            muppet Mijn overgroot oma van 97 heeft nog zelfmoord gepleegd , omdat ze te goed was. Ze was het leven al jaren zat, zat door reuma aan huis gebonden, elke dag pijn, was aan 1 oog blind en het andere zag ze nog maar 10% mee, volledig doof... Maar nee hoor mevrouw, u bent te goed, geniet maar lekker van het leven. En u kunt ook prima nog in u eigen huis leven, zonder hulp.

            @debaky Hier helaas ook ervaring met dementie en veel en veel te lang thuis moeten blijven. Pas toen hij een keer een provinciale weg (100km) aan het bewandelen was, vond men hem slecht genoeg en is hij via crisisopvang in een verzorgingshuis gekomen.

              Het stomme UWV heeft bij mij alle aanvragen afgekeurd. Wajong kreeg ik niet want ik had al eens gewerkt. Ziektewet werd na 1 jaar stop gezet want ik kon administratief werk doen. Dus ik kon weer gewoon aan de slag. Op sommige dagen kan ik niet eens een pen vasthouden door de weke delen reuma. Ik ben zeer slecht horend en heb zware astma. Door te veel stress krijg ik last van pmls aanvallen.
              Later heb ik een depressie opgelopen waar ik nu een kleine maand medicatie voor heb. Ik heb nu ook burn-out klachten. Maar ik kan prima werken.

              Mijn impopulaire mening: ouders die werken en een dag vrij hebben maar wel hun kind naar kdv doen moeten een schop onder hun kont krijgen. Dan heb ik het wel over ouders die dit regelmatig doen. Zo eens in de paar maanden om even een dag voor jezelf prima. Maar niet iedere week ofzo.

              Honkeytonk Hier helaas ook ervaring met dementie en veel en veel te lang thuis moeten blijven. Pas toen hij een keer een provinciale weg (100km) aan het bewandelen was, vond men hem slecht genoeg en is hij via crisisopvang in een verzorgingshuis gekomen

              Zo'n verhaal ken ik ook over mijn opa. Mijn moeder werd midden in de nacht gebeld dat hij over de weg liep zonder kleren. (De zoveelste keer dat ze belden) mijn moeder heeft toen ook ijskoud gezegd wat je vind mag je houden. Weet wel mijn moeder zorgde altijd voor mijn opa en hield super veel van hem maar zij kon het ook niet meer aan. Het werd tijd voor een verzorgingstehuis.

              Honkeytonk Dat is toch idioot?! Mijn oma heeft het iets anders aangepakt: ze is op een dag gewoon gestopt met haar medicijnen (en ze had een heel pillendoosje). Toen was het snel gebeurd.

              Ik vind honden verschrikkelijk. Als kind hadden wij thuis een hond en mijn moeder heeft nog steeds honden.
              Maar sinds ik op mezelf woon zonder huisdieren heb ik echt afkeer gekregen tegen honden. Als ik nu bij iemand kom met honden ga ik bijna over m’n nek van die geur.
              Ik snap echt niet waarom mensen het leuk vinden om honden te hebben.

                debaky en als je haar in huis neemt dan heeft ze onderdak en verzoring en word het nog veeeeel moeilijker om een plekje voor haar te krijgen. Dus echt niet doen hoe cru ook!

                Hier is eindelijk een plekje gekomen voor opa na bijna 2 jaar strijden. Hij kon eigenlijk niets meer zelf, volledig incontinent, niet zelf kunnen eten, niet kunnen lopen enz enz. En natuurlijk hartstikke dement.

                De buurvrouw van een goede vriendin (hier in de straat) is 1 feb na ruim een jaar ook eindelijk naar een plekje. Geen familie. Hartstikke dement. Snachts brand gehad waarbij ze naar de televisie ging roepen omdat ze dacht dat dat de Brandweer was. Ook ronddolen enz.
                Dan kreeg ze tafeltje dekje. Als het binnen kwam at ze al het vlees in 1 x op en de rest zette ze buiten voor de meeuwen. (dus de rest vd week geen eten meer)
                Ik kan nog wel even door gaan..
                Die vriendin heeft noodgedwongen een jaar voor haar alles geregeld en gekookt, gewassen en in de gaten gehouden. En maar vechten voor een plekje. En dan te bedenken dat voor ze dement werd ze haar altijd de huid vol schold. Heel onaardig vrouwtje was ze.

                Het is echt verschrikkelijk hoe dat allemaal geregeld is.

                Mary volgens mij vinden artsen dat wel vaker. Mijn broertje kan niet werken zonder begeleiding maar krijgt geen wajong. Ondanks dat psychiater, orthopedagoog en begeleiders dit allemaal beamen. Regels zijn enorm aangescherpt helaas. Maar waarschijnlijk wel doordat het eerder zo makkelijk ging als de brief die jij kreeg..bizar ook gewoon.