Hb kinderen

Mijn oudste is officieel niet hoogbegaafd, maar qua verbale intelligentie wel en laat dat nou erg opvallend zijn. Hij is eind vorig jaar aardig vastgelopen op school en daarom zijn we hulp gaan zoeken. Uit de testen bleek hij dus heel intelligent te zijn, maar ook met een grote discrepantie (ongeveer 40 punten) tussen verbaal en performaal (even makkelijk samengevat). En dat verklaart op zich wel extra waarom het niet gaat. Hij verveelt zich namelijk te pletter op school en tegelijkertijd heeft hij hulp nodig bij de extra taken en die krijgt hij niet.

Het zorgt er nu voor dat hij elke ochtend huilend aan tafel zit omdat hij niet naar school wil. Deze week is er gesprek tussen school en begeleiding waarbij ze praktische tips gaan krijgen en ik hoop heel erg dat ze er wat mee gaan doen. We zijn niet geheel ontevreden over school, maar merken wel hoe belangrijk het is dat er een goede leerkracht is. En ik hoop dus heel erg dat deze er aan willen meewerken.

Ik klets mee. Oudste dochter zeer hb (bijna 10). Waardoor ze sociaal nogal wat moeite heeft. School werkt goed mee en we hebben begeleiding vanuit de psycholoog.

Hier ook een HB-dochter, zoon zit er tegenaan denk ik en de jongste verbaasd me ook steeds vaker. Ik reageer later uitgebreider.

Mijn oudste is hb. Hij is net 8 geworden en zit nu in groep 5 (sbo) waar hij zijn eigen leerlijn volgt. Maar daarnaast ook ass en adhd en een forse emotionele achterstand. Sommige dingen in dit topic zullen dus herkenbaar zijn en anderen totaal niet. Ik weet dus niet hoe actief ik hier zal zijn.

Hier een zoon met vermoedelijk hb. Niet getest. We zijn er mee bekend in de familie. Loopt al vanaf hij baby was voor met dingen. Maar sommige dingen ook weer niet. Anders denkend. Aparte humor.

Mijn dochters (6 en 10) zijn ook hb. Oudste heeft waarschijnlijk ook adhd. Het is inderdaad helemaal niet zo makkelijk. Ze zitten nu wel op hun plek op een voltijds hb afdeling. Maar de oudste moet volgend jaar naar het VO.

Mijn oudste is vermoedelijk hb, in groep 1 en 2 gaf dat wat problemen, maar nu in groep 3 werkt ze volledig op eigen niveau (daar is veel ruimte voor) en accepteert ze dat vooral zelf ook. In groep 1 en 2 werd het wel aangeboden, maar wilde dochter niet afwijken van de norm, nu in groep 3 zijn de individuele verschillen veel groter en accepteert ze dus dat zij ander werk doet dan bv het meisje naast haar. Heel fijn; de school heeft een juf extra, die gaat dus een paar keer per week met een klein groepje werken. Daardoor is er ook voor dochter veel tijd en aandacht voor haar pluswerk.

Bij de jongste zijn vermoedens uitgesproken, maar zij is zo vrij, ze laat gewoon alles zien in de klas en heeft niet die neiging tot conformeren aan ‘de groep-1-kleuter’ zoals de oudste had. Ze pakt gewoon een boek en gaat zitten lezen, ook al roepen er dan kinderen dat ze daar bv nog te jong voor is, ze legt dan gewoon uit dat ze kán lezen en gaat fijn verder. Ze doet mee met de groep-2-kring en laat zich daar ook niet ondersneeuwen.
Enige aandachtpunt is dat haar uitspraak niet zo goed is, ze maakt van de L en de R meestal een J. Daar heeft ze op zich weinig last van, het maakt haar niet onzeker, maar daardoor klinkt ze jonger en behandelen mensen haar ook alsof ze jonger is. Met logopedie is ze al heel goed bezig, dus hopelijk gaat het nooit voor onzekerheid zorgen.

School pikt het fantastisch op, heeft een ib’er met veel verstand van hb en bieden heel veel ruimte tot werken op eigen niveau. Sociaal gezien zitten beide meiden echt wel op hun plek denk ik, dus heel fijn hoe ze dit in hun eigen groep oppakken.

Wie heeft een HB kind waarbij gedacht werd sociale vaardigheden te missen.

De juf blijft er maar op hameren dat hij sitiaties met andere kinderen niet juist oplost.

Meteen nog een vraag. Ik zoek de ultieme tip tegen extrem rechtvaardigheid wat zich uit in klikken. Volgens zoon MOET de juf het weten wat er is gebeurd want het is haar klas. Hoe leg ik hem nou uit dat het niet zijn taak is? Het wordt als storend ervaren door juf en overblijfmoeders. Wie heeft de tip!!

[verwijderd] dat hij gelijk heeft maar dat het helaas niet altijd zo gaat.

Heel herkenbaar ook. Dochter Laatst: “ik MOET toch gewoon in de klas zonder koptelefoon kunnen werken zonder gestoord te worden door pratende kinderen”

helemaal verbouwereerd over het feit dat kinderen teveel praten. En dan is ze echt van slag, ze snapt het niet. Ze heeft ook gelijk. Maar gelijk hebben wil helaas njet zeggen dat iedereen dat vind.

[verwijderd]

Ik vind het kort door de bocht om gewoon te zeggen dat hij sociale vaardigheden mist. Wat gaat er verkeerd in die situaties als ze vindt dat hij het niet goed aanpakt?

[verwijderd]
Lastig hè. Ik denk dat je het moet blijven aangeven.
Mijn dochter izit inmiddels in groep 8 op voltijds hb onderwijs (is 10) en nog denk ik als ik haar huiswerk zie af en toe; dat kon ze ook toen ze 5 was

Jaime Maar ze zit wel goed in der vel?

[verwijderd]
Bij mijn zoon hebben ze samen stripverhalen bekeken en uitgevraagd wat hij dacht dat er gebeurde, hoe de verschillende personen zich zouden voelen. Het is natuurlijk minder tastbaar dan sommige andere testen, maar de juffen vinden juist dat hij zich weinig kan inleven in anderen, deze test gaat juist daarom. En daar scoorde hij dus gemiddeld tot bovengemiddeld op.

Qua werkjes, dat is echt lastig. Op school gedragen mijn kinderen zich prima, dus daar hebben ze geen last van een compleet gefrustreerd kind, wij thuis wel. Mijn zoon was gisteren compleet over de zeik. De juf had namelijk gezegd dat de kinderen die het al snapten zonder uitleg mochten gaan werken. Maar ze deelde de schriften pas uit na de uitleg. En dus zit mijn zoon zich sowieso 10 minuten te vervelen, maar zich ook nog ongelooflijk te ergeren omdat hij vindt dat zij zich niet aan de afspraken houdt. En daar kan hij dus helemaal niet mee omgaan. En dus gaat hij onaardige opmerkingen maken.

Hebben jullie nog andere kinderen? Ik heb het idee dat mijn middelste zichzelf "dommer" inschat dan reëel omdat hij zich vergelijkt met zijn broer IPV andere kinderen. De oudste is nogal verbaal en weet heel veel en lange tijd had ik het idee dat de middelste het wel prima vond, maar nu vind ik het soms overkomen als extreme faalangst. Hij probeert absoluut niet, durft niet te leren fietsen, heeft moeite met zindelijkheid, kiest bij voorkeur de makkelijkste weg. En dat zit wel wat in zijn karakter, maar inmiddels denk ik dat er meer achter zit, hoe gaat dat bij jullie?

Femkes Ik herken veel in je zoon!!! Ook hier kan zoon echt heel slecht tegen afspraken die niet worden nagekomen. Soms heeft hij wel moeite om te begrijpen dat het soms niet anders kan. Als een vriendje bv heeft afgezegd dan wil hij dus helemaal niet meer. Dan moet je hem horen " nou mam, als hij dan morgen wel wil dan wil ik niet meer" en dat met alles zo. Als wij thuis op iets terugkomen, dan zegt hij" nou hoeft het niet meer hoor, nu is het al te laat". Of "waarom toen wel en nu niet" echt zo vermoeiend soms die eeuwige discussies!

Ben trouwens benieuwd hoe je zoon zijn juffen reageerden dat hij zo goed scoorde!!??? En wat voor een onaardige opmerkingen maakt hij dan?

Het zou best kunnen dat je middelste wat last van faalangst heeft, en dat hij het in 1 keer goed wil doen. Zeker voor het oog van zijn broer.

Wij hebben 2 kinderen maar de jongste is 12 weken haha dus geen vergelijking. Maar oudste was wel echt vroeg met dingen, maar houdt absoluut niet van oefenen, hij heeft totaal geen geduld. Als hij merkt dat het niet in 1 keer lukt is hij er meteen klaar mee, totdat hij weet dat het lukt. Leert door te observeren. Hij was dag en nachtzindelijk met 2,7 en fietsen zonder zijwielen met 4, maar met zijwielen wilde hij nooit oefenen.

Heb je al eens geprobeerd te oefenen met middelste zonder anderen erbij?

Bij mijn zoon weet ik het niet meer. Hij heeft natuurlijk ook ass en adhd. De laatste maanden heeft de nadruk gelegen op het instellen van de medicatie. Volgens de juf die hij sinds 4 weken heeft, heeft hij voldoende uitdaging. Thuis klaagt hij dat het te makkelijk is. Na de vakantie wordt zn medicatie nog iets hoger qua dosering, ik ben benieuwd wat hij dan laat zien. Hij is van groep 3 naar groep 5 gegaan. Eind groep 3 zat hij met lezen op midden groep 7 en rekenen begin groep 5. En dat was zonder medicatie. Zijn casus is zo ingewikkeld. Op school komt hij sociaal emotioneel mee. Thuis en op bso wordt hij ingeschat op kleuterniveau. Past hij zich op school dan zoveel aan?
Zijn nieuwe juf wist helemaal niet dat hij versneld is en ik heb niet het idee dat zij iets weet van hb. Lastige dingen zo.