Mijn oudste is vermoedelijk hb, in groep 1 en 2 gaf dat wat problemen, maar nu in groep 3 werkt ze volledig op eigen niveau (daar is veel ruimte voor) en accepteert ze dat vooral zelf ook. In groep 1 en 2 werd het wel aangeboden, maar wilde dochter niet afwijken van de norm, nu in groep 3 zijn de individuele verschillen veel groter en accepteert ze dus dat zij ander werk doet dan bv het meisje naast haar. Heel fijn; de school heeft een juf extra, die gaat dus een paar keer per week met een klein groepje werken. Daardoor is er ook voor dochter veel tijd en aandacht voor haar pluswerk.
Bij de jongste zijn vermoedens uitgesproken, maar zij is zo vrij, ze laat gewoon alles zien in de klas en heeft niet die neiging tot conformeren aan ‘de groep-1-kleuter’ zoals de oudste had. Ze pakt gewoon een boek en gaat zitten lezen, ook al roepen er dan kinderen dat ze daar bv nog te jong voor is, ze legt dan gewoon uit dat ze kán lezen en gaat fijn verder. Ze doet mee met de groep-2-kring en laat zich daar ook niet ondersneeuwen.
Enige aandachtpunt is dat haar uitspraak niet zo goed is, ze maakt van de L en de R meestal een J. Daar heeft ze op zich weinig last van, het maakt haar niet onzeker, maar daardoor klinkt ze jonger en behandelen mensen haar ook alsof ze jonger is. Met logopedie is ze al heel goed bezig, dus hopelijk gaat het nooit voor onzekerheid zorgen.
School pikt het fantastisch op, heeft een ib’er met veel verstand van hb en bieden heel veel ruimte tot werken op eigen niveau. Sociaal gezien zitten beide meiden echt wel op hun plek denk ik, dus heel fijn hoe ze dit in hun eigen groep oppakken.
