Grote gezinnen alleen als je het financieel goed hebt?

Sevenof9

Manque Ja ik snap het. Wat ik vooral vervelend vind is dat bij programma's met tienermoeders bijvoorbeeld, zulke bedragen ook worden gebruikt om ze te laten inzien wat een kind kost. En dan wordt alles nieuw gekocht, in plaats van ze in contact te brengen met mensen die het met veel minder geld doen en prima redden. Het bedrag op zich is niks mis mee, maar het word in mijn ogen verkeerd gebruikt.

Honkeytonk

Manque

Ja goed punt. Even niet aan gedacht dat armoede veel stress kan meebrengen en dat dat anders is dan opvoedissue's. Maar toch denk ik ook, even het gezin in mijn gedachte wat echt meer dan genoeg geld heeft (ze kunnen een Ferrari betalen en een vrijstaande villa) maar niet een passend setje kleding voor hun zoon. Maar dat is misschien ook meer gierig en niet de stress van geld. Toch een ander probleem.

De laatste link geeft wel een beetje een beeld van de inkomens "eis" per paar met hoeveel kinderen.. (de groene balkjes dan?).

Ik ben ook opgegroeid in armoede. Ik weet niet wat de cijfers toen waren, maar wij gingen naar de voedselbank. Maar ik ben als kind dus gewoon nooit iets tekort gekomen. En eigenlijk, pas toen er geld kwam, toen kwam er stress en zorgen.
Bijna alsof als je echt niks hebt, de stress ook verdwijnt (misschien door alle hulp die er dan is trouwens) en als je een beetje wat hebt, je veel meer stress hebt, omdat je dan juist tussen wal en schip valt. (maar dat is vrije invulling. Kan natuurlijk met van alles te maken hebben gehad).

Edit: ik schrijf mijn gedachte nu even vrij op.. ik vind het nog even lastig er echt een duidelijke mening over te vormen, dus ik spring van hot naar her.

Femkes

[verwijderd] ik verbaas me daar ook over. In principe gebruik ik de kbs voor kleding en extra's. Als de kbs morgen wordt afgeschaft kan ik mijn kinderen nog steeds kleden, maar moet ik echt wel voorzichtiger doen. Ik zie daar echt niets verkeerds in. Ik vind het ook niet het geld van mijn kinderen. Ik oormerk het wel (apart potje bij mijn spaarrekening), maar als mijn man een nieuwe broek nodig heeft en het lopende geld is op, dan haal ik het meestal van het kbs potje.
En als mijn kinderen daar later over klagen, dan heb ik echt iets anders verkeerd gedaan.

Kbs is trouwens ook al jaren zo een constante factor dat ik daar wel een beetje op durf te vertrouwen. Dat vind ik voor toeslagen anders omdat ons inkomen weleens wat wisselt (in zoverre dat van mijn man). En dus ben ik daar voorzichtiger mee.

Daarnaast wordt de discussie een beetje in twee extremen getrokken. Het is niet zwart wit. Het ene gezin kan prima groot zijn op een klein budget en hun kinderen alles bieden wat ze nodig hebben en wat de ouders belangrijk vinden, terwijl een ander gezin met hetzelfde inkomen en minder kinderen dat niet kan.
Ik denk dat iedereen het ermee eens is dat meer kinderen krijgen terwijl je de reeds bestaande kinderen niet de kleding, eten, aandacht en/of liefde kunt geven die ze nodig hebben een heel slecht idee is, maar verder zijn de eisen en verwachtingen die we allemaal hebben dusdanig verschillend dat je niet een echt ja of nee antwoord kunt geven.

[verwijderd]

Femkes helemaal mee eens! 🙂

Owl

Ik merk dat ik zelf eigenlijk niet zo’n mening heb over hoe anderen het doen; het is heel persoonlijk. Als je niet veel geld hebt, maar je kan psychisch de zorg voor een groot gezin dragen; dan lijkt me dat prima. Met toeslagen en kbs, uiteindelijk maakt dat niet uit denk ik? Ik bedoel; kinderen zijn de toekomst, uiteindelijk investeren we allemaal in de toekomst en vind ik het alleen maar heel fijn dat er toeslagen zijn zodat iedereen in de basis dezelfde kansen heeft. En bv een potje voor zwemles bij de gemeente, een potje voor de ouderbijdrage op school. Ik vind het mooi dat een samenleving dat zo kan opvangen.
Maar zélf zou ik als we het financieel echt krap zouden hebben, dat mentaal denk ik heel zwaar vinden en daarom zou ik niet de ruimte hebben dát te kunnen handelen icm een groot gezin.

En ik zeg nu bv dat 2 kinderen onze max is omdat wij vinden dat we ze financieel nu kunnen bieden wat wij ze willen bieden, met een derde zouden we dingen moeten ‘inleveren’. Maar als er toch per ongeluk een derde zou komen, zouden we het echt wel redden, want liefde genoeg. En dan zouden mijn kinderen echt niet zielig zijn ofzo. Het is voor ons rationeel nu alleen niet ideaal.
Dus vanuit mezelf gedacht; ik zou geen groot gezin willen als we daar zelf financieel de middelen niet voor zouden hebben, want die last (laag inkomen - groot gezin) vind ik denk ik te zwaar. Maar ik ken steengoede ouders met 4+ kinderen die ieder dubbeltje omdraaien, dus voor een ander ga ik dat niet bepalen.

Nescio

In Belgie ligt de kbs veel hoger dan in Nederland, maar in Belgie zijn er geen toeslagen. En dat bedrag per maand wordt door de bank bijv. gewoon als inkomen meegeteld.

Als je een bepaalde buffer kan opbouwen voor onvoorziene uitgaven zit je gewoon goed.

Cactusje

Honkeytonk Wat is dan de inkomenseis voor een kind? en voor 2/3/4/5 kinderen?

Ik denk niet dat je daar en eis aan kan stellen, maar ik vind wel dat je niet aan meer kinderen kan/ mag beginnen als je de kinderen die je al hebt niet eens met een volle buik naar school kan sturen. Dat gebeurd ook genoeg, kinderen die dagelijks zonder ontbijt naar school gaan want de ouders hebben geen geld om een brood of pak crackers te kopen, maar hey ze krijgen wel een broertje of zusje erbij.

Lovely83

Strandbal
Als je kiest voor een groot gezin vind ik niet dat je dit moet doen op basis van toeslagen die je krijgt. IK vind dat je zelf de financiële draagkracht moet hebben zonder toeslagen om een groot gezin te kunnen onderhouden. Dit omdat IK toeslagen niet als inkomsten zie. Het is iets extra wat je krijgt van de overheid.
Het lijkt mij toch meer dan logisch dat jij als ouder verantwoordelijk bent voor de financiële zorg van je kinderen? Als je als ouders als moeite hebt om 2 kinderen financieel te onderhouden waarom dan gaan voor 3,4 of meer? En dan heb ik het over gezinnen waar ik over de vloer kom, amper je andere kinderen kunnen kleden en voedden maar toch blijven uitbreiden. Dat is een heel verschil met je kinderen wel kunnen voedden en kleden, maar geen uitstapjes oid kunnen maken.

En ik benoem nergens dat mensen zich moeten schamen voor toeslagen of dat je dan arm bent. Leg mij geen woorden in mond die ik niet heb gezegd.

Sevenof9

Lovely83 maar als je als gezin gewoon rondkomt en je krijgt ook toeslagen, dan kies je toch niet voor kinderen op basis van de toeslagen? Je kiest voor kinderen omdat je een kinderwens hebt en als je geen problemen hebt om rond te komen dan ga je je kinderwens toch niet aan de kant zetten omdat je toeslagen krijgt? Dat is ook niet een permanent iets, het kan goed dat je inkomsten nog hoger worden als je je verder ontwikkelt op je werk, als ik naar mezelf kijk kreeg ik 3 jaar geleden nog toeslag en nu echt niet meer, ik ben veel meer gaan verdienen.

Lovely83

Sevenof9
zoals ik al aangaf is dat ook niet waar ik het over heb. Ik heb het over gezinnen die per definitie al niet rond kunnen komen en dan kiezen voor gezinsuitbreiding. Dat is wat ik onverantwoordelijk vind.

Sevenof9

Lovely83 ik reageerde op wat je zei over toeslagen en dat je vind dat die niet meegeteld mogen worden, nu snap ik je niet meer helemaal geloof ik.

Lovely83

Sevenof9
ik heb het juist over gezinnen die amper kunnen rondkomen en op basis van toeslagen beginnen aan gezinsuitbreiding 😉.

Strandbal

@Lovely83

ik leg je niks in de mond. Ik probeer alleen uit te leggen dat je situatie dat jij omschrijft niet de standaard is voor mensen met toeslagen.
Bovendien kan je ook niet kiezen of je het wel of niet krijgt. Als je er recht op heb krijg je het alsnog na de belastingaangifte.

Sevenof9

Lovely83 maar dat is dus mijn punt, wat is 'op basis van toeslagen'? Ik denk dat de meeste mensen kijken naar hoeveel geld ze maandelijks binnen krijgen en niet naar welk deel er van toeslagen komt en welk deel van iets anders. Wat ik vooral lastig vind is de groep mensen die iets meer gaat verdienen waardoor de toeslagen vervallen. Dat had ik eerst ook en dan verdien je meer maar heb je uiteindelijk veel minder geld. Maargoed dat is weer een ander verhaal 😉

Lovely83

Sevenof9
mee eens, ik denk dat deze groep mensen het zwaarst hebben.

Er zullen genoeg mensen zijn die toeslagen meerekenen als inkomen, maar officeel is dit niet het geval. Wat nou als de overheid besluit het kindgebonden budget per 2021 af te schaffen? Dan komen er veel gezinnen in de problemen. Dat bedoel ik er mee mee te zeggen, dat je als ouders ook moet afvragen hoe je het zou moeten doen zonder? Met 2 kinderen zou je dit nog wel kunnen opvangen. Maar met 4,5 of 6 is dat veel moeilijker!
Misschien heb ik in mijn werk teveel gezien en gehoord waardoor ik van mening ben dat je financieel gezond moet zijn wanneer je een groot gezin wil.

Sevenof9

Lovely83 mocht zoiets afgeschaft worden, dan denk ik wel dat het van te voren aangekondigd wordt en dat mensen dus dan zelf over een oplossing na kunnen denken. Je houdt natuurlijk altijd mensen die überhaupt niet nadenken over zoiets en gewoon geen zin hebben om te werken of wat dan ook, maar dat is denk ik een heel andere categorie mensen dan de mensen die alleen toeslagen krijgen. Ik denk dat dat meer de mensen zijn die al jarenlang in de bijstand zitten omdat ze werken niet leuk vinden en ondertussen wel een pakje sigaretten per dag roken. Maar ik weet niet hoe vaak het nou daadwerkelijk voorkomt dat mensen dat doen én een groot gezin hebben. Misschien wel hoor, maar ik dacht dat het in dit topic ging om de toeslagen.

Deliana

Cactusje Stel je wil een kindje erbij maar je kan het eigenlijk niet betalen, die kleintjes kosten immers enorm veel geld.

Vraag is dan natuurlijk wat de definitie is van “je kan het eigenlijk niet betalen”?
Ik denk dat het iets heel persoonlijks is.

En wat betreft de toeslagen, veel mensen zien dat toch als een soort van ‘inkomen’. Wat komt er in de maand allemaal binnen en wat zijn de uitgaven? Maakt het dan heel veel uit of die 10 euro voor een paar rompers gerelateerd is aan belastbaar inkomen (loon) of overheidssubsidies (zorgtoeslag, kinderbijslag).

Ook hierop is het antwoord naar mijn mening weer heel persoonlijk. Wat de een acceptabel vindt, vindt de ander compleet onacceptabel.....

Cactusje

Deliana

Voor mij is dat heel simpel, je kan het niet betalen als je elke keer dat je een pak luiers nodig bent, moet gaan puzzelen hoe je dat gaat betalen. Als je niet weet waar je een nieuw pak fv vandaan moet toveren. Als een rompertje van zeeman of primark al boven het budget is. Je kan natuurlijk van de kbs al veel kopen, doe ik zelf ook, maar regelmatig komt het ook voor dat er tussendoor toch nog weer wat aangeschaft moet worden. Schoenen die kapot gaan, die jas die door een groeispurt plotseling te klein is. Ik weet dat het voor genoeg gezinnen de realiteit is, worstelen om rond te komen, in de stress schieten als bijv de schoenen plotseling stuk zijn. Wij hebben zelf ook een periode gehad dat wij het wisten waar we het van zouden moeten betalen als er plotseling nieuwe schoenen o.i.d moesten komen. Maar waarom in zo'n situatie bewust voor nog een kindje gaan?

Ze zeggen vaak genoeg waar er 4 eten kunnen er 5 eten, maar als het voor die 4 eigenlijk al niet genoeg is, waar moet die 5e dan van eten?

[verwijderd]

Bij ons vroeger thuis was er geen rooie rot cent. Was dat erg? Ja absoluut. Waarom? Omdat mijn moeder ons continue vertelde hoe slecht we het hadden, hoeveel stress ze ervan had, wat we allemaal niet hadden, gezucht en gemopper als schoenen te klein waren etc. Het was niet erg omdat ik in tweedehands of zelfgemaakte kleding liep, dat ik voor mijn verjaardag een klein (tweedehands) cadeautje kreeg, dat we geen verre reizen maakte enz.

Het weinig geld hebben scheelde mij eigenlijk vrij weinig. Wel vond ik de stress en spanning die het bij ons thuis gaf erg. Ik had al vroeg een baantje, ik heb al snel zelf veel moeten betalen, zoals de boeken op de middelbare school, schoolgeld en schoolreisjes. Tijdens mijn studie ook een forse studieschuld opgebouwd en periodes geleefd op boterhammen met pindakaas, omdat ik blut was. Toch vind ik niet dat ik daar slechter van ben geworden. Ik kan mij niet eens herinneren dat ik daar ooit wakker van heb gelegen. Ik zag er zelfs de humor wel van in.

Het is uiteindelijk maar net wat je maatstaven zijn. Belangrijkste is dat je je kinderen niet opzadelt met financiële stress en er zelf niet te zwaar aan tilt. Creativiteit, voldoende geld voor de basisbehoeftes en een klein buffertje is in mijn ogen voldoende.

Pimpelmeesje

Voor mezelf zou ik alleen een groot gezin overwegen als ik het financieel echt heel erg goed zou hebben. Niet eens voor die hypothetische kinderen maar voor mezelf; zo'n huishouden runnen met veel ruimte, oppas, schoonmaakster, vakanties, grote auto etc zou wel leuk zijn, maar anders zou ik de hoeveelheid werk denk ik niet zien zitten. Milieu-aspecten en persoonlijke situatie daar gelaten, dus al win ik de loterij voor ons zit het er niet in.

Of ik vind dat anderen het ook niet moeten doen, dat vind ik een moeilijkere vraag. Zoals al gezegd; dat hangt nogal af van je definitie van "financieel goed". Ik ken hierin 2 uitersten; een groot gezin waarbij de kinderen alles kunnen, mama tijd heeft voor zichzelf én alle kinderen (met hulp dus), er genoeg geld is voor huiswerkbegeleiding en al dat soort dingen, en zelfs luxe vakanties. Dan is zo'n groot gezin heel gezellig. Ik ken ook een gezin waarbij nummer 6 onderweg is, terwijl het met de oudsten al helemaal niet goed gaat, ze wonen samen in een minihuisje vol stress, en vragen dan overal hulp aan want ze zijn zooo zellig. Daar heb ik dan toch een mening over.. en ik ben redelijk terughoudend in een mening vormen over andere mensen, want vaak weet je veel minder dan je denkt, maar hiervan gaan mijn verminderd vruchtbare nekharen toch overeind staan 😑
Als je verslaafd bent aan zwanger zijn, dan gaat het echt niet helpen steeds maar meer kinderen te krijgen.

« Vorige pagina Volgende pagina »