Bij ons vroeger thuis was er geen rooie rot cent. Was dat erg? Ja absoluut. Waarom? Omdat mijn moeder ons continue vertelde hoe slecht we het hadden, hoeveel stress ze ervan had, wat we allemaal niet hadden, gezucht en gemopper als schoenen te klein waren etc. Het was niet erg omdat ik in tweedehands of zelfgemaakte kleding liep, dat ik voor mijn verjaardag een klein (tweedehands) cadeautje kreeg, dat we geen verre reizen maakte enz.
Het weinig geld hebben scheelde mij eigenlijk vrij weinig. Wel vond ik de stress en spanning die het bij ons thuis gaf erg. Ik had al vroeg een baantje, ik heb al snel zelf veel moeten betalen, zoals de boeken op de middelbare school, schoolgeld en schoolreisjes. Tijdens mijn studie ook een forse studieschuld opgebouwd en periodes geleefd op boterhammen met pindakaas, omdat ik blut was. Toch vind ik niet dat ik daar slechter van ben geworden. Ik kan mij niet eens herinneren dat ik daar ooit wakker van heb gelegen. Ik zag er zelfs de humor wel van in.
Het is uiteindelijk maar net wat je maatstaven zijn. Belangrijkste is dat je je kinderen niet opzadelt met financiële stress en er zelf niet te zwaar aan tilt. Creativiteit, voldoende geld voor de basisbehoeftes en een klein buffertje is in mijn ogen voldoende.
