Ik volg het wel een beetje, mis alleen de laatste updates van de afgelopen week. Mijn mening is dus gebaseerd op alles wat er tot dat moment heeft plaatsgevonden. Ik zal straks bij gaan lezen, nu alvast even dit:
Afgelopen zomer toen iedereen ineens anti-Blake werd omdat ze de promotie te luchtig hield, te veel gericht op romantiek en bloemen, en niet op het werkelijke onderwerp van de film, heb ik echt op mijn handen gezeten.
Ik was 'erbij' toen het boek uitkwam, de promotie etc. (Dit speelde zich allemaal af voordat booktok haar kapot maakte trouwens)
Ik was een mega Colleen Hoover fan, zat in een besloten Facebookgroep met een select aantal members en heb ook persoonlijk contact gehad met haar, en een groot deel daarvan ging ook over de promotie, en wáárom zij er zelf voor koos om het onderwerp expres vaag te houden. Er werd enorm gehamerd op het vermijden van spoilers, er blind in gaan, en waarom de achterflap vaag gehouden werd, en een nadrukkelijk verzoek aan de lezers om dit geheim te houden.
Ik denk dat zeker het eerste jaar nadat het boek verscheen, iedereen dit ook respecteerde, en níemand vermeldde dat het over huiselijk geweld ging.
Waarom?
Het was het doel van CH om de leeservaring zo authentiek mogelijk te houden. Niemand stapt in een relatie met de wetenschap dat er huiselijk geweld gaat plaatsvinden. Het doel was om de lezer in het eerste deel van het boek verliefd te laten worden op Ryle, zodat de emotionele klap hard aan kwam.
Net zoals dat bij echte slachtoffers het geval is. Het komt altijd onverwacht. Het gebeurd altijd op een punt dat er al een emotionele connectie is, daarom is de vraag "waarom ging ze niet gewoon weg?" Ook zo complex. De manier waarop het boek werd gepromoot, als een luchtig bloemenboekje, was ook bewust om de lezer zelf die complexiteit te laten ervaren, en zo dicht mogelijk bij de realiteit te blijven.
En daarnaast, en dat geldt voor alle heftige onderwerpen waar CH over schrijft: er zit bewust geen triggerwarning op haar boeken, zodat mensen (zoals ik) het niet gaan vermijden, maar het juist ook een helende ervaring kan zijn om erover te lezen. (Zoals voor mij het geval was)
Maar goed, dit speelde zich dus allemaal af in 2016, voordat er booktokkers die deze context niet kenden ermee aan de haal gingen, CH als toxic hebben bestempeld en haar zo hard hebben aangevallen dat ze is gestopt met schrijven. Net als het nu dus dezelfde kant op gaat met Rebecca Yarros. Dankjewel 🙄
Anyway, afgelopen zomer laaide dat weer allemaal op, richting Blake, terwijl het in haar contract stond dat dit de manier was waarop ze verplicht was om de promotie te doen.
Dus op dat punt was ik al niet overtuigd van dat Blake de slechterik is.
Dat vervolgens de hele cast zich tegen Baldoni keerde was voor mij ook al wel een red flag eigenlijk.
En tja. Blake schijnt een moeilijke vrouw te zijn om mee samen te werken.
Misschien is ze dat. Misschien is ze een gigantische bitch, geen idee. Daar kan ik niet over oordelen, want ik ken haar niet persoonlijk.
Wat ik wel weet, is dat we in een wereld leven waarin vrouwen die opkomen voor hun rechten, heel snel bestempeld worden als 'moeilijk om mee te werken', en vervolgens keihard gecanceld worden. Het is een patroon wat al decennia lang terug komt, niet alleen in Hollywood, maar het is algemeen bekend hoe die cultuur daar is.
Het feit dat ook oud collega's die geen enkele verantwoordelijkheid meer naar Blake hadden (oa sisterhood of the travelling pants) zich hebben uitgesproken in support naar Blake, geeft mij ook het idee dat ze lang niet zo'n bitch is als dat de media ons wil laten geloven.
Zolang er dus niks bewezen is, ben ik team women supporting women en sta ik achter Blake.
Ps ik vind Johnny Depp nog steeds een kwal.