Trees het Noorse systeem van oa open gevangenissen en rehabilitatiehuizen

Het IJslandse systeem schijnt ook heel goed te zijn.
Wat ik een lastige vind in de hele discussie is dat het erg lijkt te gaan om daders die buiten het gezin staan. Terwijl veel misbruik plaatsvindt in het gezin en daarbij loyaliteiten, grenzeloosheid op heel veel vlakken en gezinsbanden een grote rol spelen. Waarbij het de vraag is of de slachtoffers wel willen dat de dader verketterd wordt door de maatschappij en dat er voor daders enkel wordt ingezet op vergelding. Degenen die ik heb begeleidt in mijn werk wilden dat namelijk helemaal niet. Die wilden dat het misbruik stopte maar wilden de band met hun gezinslid niet verliezen. En dan heb ik het over (stief)vaders/moeders/broers/zussen als (mede)daders.
Voor mij is het een heel complex en genuanceerd geheel. Er zijn geen simpele oplossingen. Maatwerk is het enige wat passend is in mijn ogen. Ik heb vaak gewerkt met CLAS hulpverlening die contextueel en Systemisch werken met gezinssystemen. Erg mooie werkwijze waar ik veel respect voor heb en veel van heb geleerd.

      De vraag voor mij is oa wat willen wij als maatschappij en wat is haalbaar in het streven daarvan? Willen wij vergelding op één of willen wij inspelen op een maatschappij waarbij de recidive zo laag mogelijk is, met hier en daar punten waar je het als individu niet mee eens hoeft te zijn?
      Ik denk namelijk dat het idealistische plan van jou @LilyMilie niet werkbaar gaat zijn op de manier waarop jij het nu invult. Ik denk dat als je het op deze manier gaat toepassen de cijfers flink gaan oplopen en dat er nog meer mannen/vrouwen/kinderen slachtoffer worden van situaties die je juist probeert te minimaliseren met bepaald beleid en werkbaarheid in dit specifieke werkveld.
      Misschien zijn er dan wel slachtoffers die geen eens meer aangifte willen doen omdat alles van de dader in de openbaarheid komt, terwijl je als slachtoffer vaak juist anoniem door het leven wilt en vooral wilt vergeten.

      LilyMilie Wat heeft de geheimhoudingsplicht van een psycholoog te maken hiermee? De psycholoog hoeft niets door te geven aan het slachtoffer , de overheid (gevangenis, dat wat informatie heeft over de dader tijdens de straf en na vrijlating) informeert het slachtoffer.

      Dat heeft er wel degelijk mee te maken, een psycholoog heeft geheimhoudingsplicht zo ook het dossier van een persoon die in de pi verblijft. Je kan de verantwoording doorschuiven naar de overheid of de pi medewerkers, maar feit blijft dat wij een wet hebben op privacy. Daarbij komt dat als je eigen privacy in het geding komt (het mag doorgespeeld worden naar derde zonder daar getekend voor te hebben) ik nu al kan voorspellen dat gedetineerde of mensen in de psychiatrie waarschijnlijk bijna nergens meer aan mee willen werken. Het word in mijn ogen een ketting reactie op iets wat je juist wilt voorkomen. Je wilt namelijk dat iemand behandeld word.

          Bloem Het IJslandse systeem schijnt ook heel goed te zijn.

          Ik heb het net opgezocht en ik vind dit ook heel interessant. Heel veel overeenkomsten met Noorwegen en andere Scandinavische landen. Gericht op rehabilitatie ipv vergelding. Zoals eerder aangegeven snap ik heel goed de vraag om vergelding vanuit slachtoffers. Zij hebben wat mij betreft alle recht op deze gedachtes en gevoelens als het gaat om wraak, maar in het groter geheel gezien, is dat m.i. niet wat uiteindelijk de juiste manier is. Vanuit een persoonlijke noot; het is nooit genoeg en het helpt je uiteindelijk ook niet verder.

          Bloem Wat ik een lastige vind in de hele discussie is dat het erg lijkt te gaan om daders die buiten het gezin staan.

          Je hebt gelijk, want binnen een systeem is het nog vele malen complexer. Ik ben zelf ook voorstander van systemisch werken en denk dat als het gaat om rehabilitatie het altijd maatwerk moet zijn. Misschien wel binnen bepaalde kaders met een bepaalde missie/ visie, maar waar binnen je maatwerk kan leveren?

              Bloem Voor mij is het een heel complex en genuanceerd geheel. Er zijn geen simpele oplossingen.

              Dit vooral.

              Ik was in '22 namens DJI bij een presentatie van de werkgroep voor Herstelgerichte Detentie. Daar deden we o.a. een moreel beraad in een soort spelvorm om duidelijk te maken hoeveel belanghebbenden er waren in het proces van verlofbeoordeling. In sommige gevallen werden er wel 20 partijen gehoord voordat een verlof werd toegekend: van behandelaren tot slachtoffers, familie van slachtoffer en dader, de dader zelf, de kinderbescherming, de wijkagent, het OM, de reclassering, de burgemeester enzovoort enzovoort. Mijn werkzaamheden voor J&V gaan hier maar in heel beperkte mate over, dus het was een interessante inkijk die me -ondanks dat het allemaal écht nog een stuk beter kan- het vertrouwen gegeven heeft dat we in ieder geval niet zomaar wat doen 😉

              Bloem Wat ik een lastige vind in de hele discussie is dat het erg lijkt te gaan om daders die buiten het gezin staan. Terwijl veel misbruik plaatsvindt in het gezin en daarbij loyaliteiten, grenzeloosheid op heel veel vlakken en gezinsbanden een grote rol spelen.

              Als het seksuele misbruik betreft, is de dader in veruit de meeste gevallen een bekende. Ik geloof dat het maar in 15%-17% van de gevallen een onbekende is. Dat maakt het er inderdaad niet minder complex op.

              Ik kende de CLAS methode niet, maar heb het gegoogled. Interessant!

                  Zonnebloem Dat heeft er wel degelijk mee te maken, een psycholoog heeft geheimhoudingsplicht

                  Klopt. Binnen tbs zijn er wel wat meer mogelijkheden, bijv omdat noodzakelijke medische informatie binnen de rechtbank gedeeld moet worden als het gaat om voortzetting/ stoppen tbs, maar in principe heeft de overheid geen inzicht in medische dossiers. Ik neem mijn geheimhoudingsplicht zeer serieus en collega’s ook. Ik zou hier niet eens aan mee willen werken. Ik vind dit onverenigbaar met de rol die ik heb als psycholoog en ik kan iemand niet behandelen als ik weet dat ik deze informatie ga doorbrieven aan de overheid en slachtoffers (en slachtoffers gaan zich ook niet aan de geheimhouding houden). Alleen de gedachte staat mij gewoon fysiek al tegen.

                  Zonnebloem Daarbij komt dat als je eigen privacy in het geding komt (het mag doorgespeeld worden naar derde zonder daar getekend voor te hebben) ik nu al kan voorspellen dat gedetineerde of mensen in de psychiatrie waarschijnlijk bijna nergens meer aan mee willen werken.

                  Absoluut! Behandeling binnen een onvrijwillig kader is al lastiger, maar als iemand weet dat deze informatie via zijn behandelaar bij de overheid en vervolgens bij een slachtoffer terecht kan komen, is het fundament van een succesvolle behandeling al weg.

                      In heb iedereens reactie gelezen en wil graag reageren maar ik had/heb vandaag en morgen geen tijd om te reageren.
                      Ik ga het wel nog proberen! Maar het komt wat later dus!
                      Sorry! 🙂

                      Sevenof9 dankje. Heb ook die site van @Manque helemaal doorgelezen afgelopen tijd.

                      Denk dat ik mn mening over intersekse herzie. Of dat denk ik niet , dat doe ik.

                      Hoewel het ergens oneerlijk blijft voelen, is dat gewoon door mijn eerdere (voor) oordeel denk ik (dat gevoel) en hebben allerlei sporters 'voordelen' naast talent.

                      Het is , mij inziens, dus gewoon terecht dat ze mee doet. En ze doet het goed.

                      Dank jullie wel voor alle diverse inzichten.

                      Wel vind ik het lastig om mn gevoel mee te schakelen met mijn verstand, al weet ik uit ervaring dat dat vanzelf wel komt.

                          Hoi!
                          Het gaat me helaas niet lukken om verder te reageren! 🙁
                          Ik wil graag mijn idee verder onderbouwen want ik vind het een heel interessant onderwerp, maar daar wil ik dan ook even de tijd voor nemen en die heb ik niet. We gaan morgen op vakantie, en zijn tot eind augustus druk met van alles.

                          Het onderwerp zal vast nog wel een keertje langskomen. Hopelijk heb ik dan meer tijd 🙂

                          Iedereen fijne vakanties! 😘

                          Honkeytonk Wat gaaf dat je dat allemaal gelezen hebt! Dankjewel voor je bericht, ik ben er erg blij mee 🙂

                          Gevoel loslaten over dit soort dingen, die ergens in je overtuigingen zitten, is lastig he? Ik ken dat ook wel. Heb een paar keer flink moeten schakelen tussen gevoel en ratio op die manier.

                              Manque ja daarom ook mijn late reactie. Had even tijd nodig om te lezen en dat ook te processen in mn hoofd (en daarnaast werk en vakantie van kinderen 🤣).

                              Ik vind de wereld wel echt zo complex geworden met alles. Ik kan mn eigen gevoelens al niet plaatsen en dit soort dingen is aan de ene kant zo ver van mn bed , dat ik denk , ik wil het allemaal niet eens weten, heb er eigenlijk geen ruimte voor en aan de andere kant, kom je er toch mee in aanraking en wil ik ook wel gewoon alle inzichten kennen en niet op basis van. Vooroordelen oordelen.

                                  Honkeytonk herkenbaar. Ik heb dat ook met heel veel zaken, zeker op het gebied van zelfkennis. Ik weet bijv niet waar ik nou echt energie van krijg, of wat ik 'echt graag doe'. Energieslurpers kan ik al beter definieren, maar energiegevers, geen idee.

                                  Stom voorbeeld aan de hand van dit onderwerp, maar het was het eerste dat in me opkwam. Ik denk echt wel dat onze wereld een stuk ingewikkelder is geworden dan voor de vorige generaties. Dat het al moeilijk is geworden jezelf (of een zelf) te definieren, laat staan een ander.

                                      Nescio Dit herken ik wel. De wereld is veel sneller geworden met veel meer prikkels en veel informatie. En dat heeft zowel positieve als negatieve kanten. Je kunt niet alles bijhouden. Dan wordt je horendol.

                                        © 2021 Alles voor de Kids.

                                        Privacy policy Reglement voor Deelname Mod richtlijnen Doneer