Puzzelstukje ja er zijn blijkbaar best wel wat mensen met een angst stoornis waarvan je dat niet weet. Maar ook niet gek. Je gaat het niet aan de grote klok hangen…

nee dat begrijp ik maar mijn beste vriendinnen of familie en dichte collega’s weet ik zulke dingen wel doorgaans van. En dat zijn er al best wat. Niet de moeder op het schoolplein. Daar weet ik het uiteraard niet van.

    Marshmallow Mijn collega is gewoon met de trein naar Napels gegaan, dat kan gewoon! Ze had wel een week vakantie, maar toch. Vliegangst moet je omarmen, het kan ook motiveren om tot duurzamere keuzes over te gaan. Uiteindelijk is vliegen toch ook een waanzinnige bezigheid 🤣

    Hopsatee Misschien heb je een heel dappere omgeving 😎 Ik heb wel het idee dat ik angstiger ben dan gemiddeld, ik kan heel goed gevaren identificeren. Ik vind mensen vaak ook heel roekeloos en onwetend.
    Mijn (overigens heel intelligente) oudtante zei gisteren dat ze was geopereerd aan het carpaaltunnelsyndroom en dat ze daar nog nooit van gehoord had. Terwijl ik al minstens 10x in mijn leven gedacht heb dat ik dat had 🤣 Soms is het helemaal niet handig om bepaalde kennis te hebben (maar ja, daar zijn we mensen voor, dat we graag kennis willen hebben.)

    Hopsatee in mijn directe omgeving ook geen mensen met angststoornis hoor. Denk dat hier op forum ook wel echt extreem veel zijn, het is niet echt een afspiegeling van de samenleving zeg maar.

      Honkeytonk Ik heb een angststoornis maar behalve mijn man weet niemand in mijn directe omgeving dat.
      Ik ben heel goed in het verbergen er van en ik denk dat dat voor meer mensen geldt.

        Ik heb ptss en een angststoornis, alleen sinds de zwangerschap van de oudste heb ik bijna geen paniekaanvallen meer. Alsof mijn hoofd toen dacht : hier hebben wij geen tijd meer voor.

        Wat ik zelf echt als vervelend ervaar is naar nieuwe plekken moeten en de weg niet weten. Ik krijg dan echt een golf van paniek over mij heen. Ik zou dus ook nooit met de kinderen naar het bos gaan en een nieuwe route volgen, straks mis ik een bordje. Of als ik een afspraak heb, fiets ik dus dagen voor die afspraak de weg een keer zodat ik precies weet waar het is. 🫣

        Maar eigenlijk heb ik heel veel angsten het vreet mij van binnen met tijd en wijlen op en gelukkig merkt helemaal niemand het behalve ik.
        Deze week heb ik bijvoorbeeld een mountainbike gekocht want mijn man en de kinderen mountainbiken en ze vinden het leuk als ik ook mee ga. Hebben jullie die routes wel eens gezien? Haha ik dacht dat ik ging flauwvallen bovenop één van de vele heuvels. Ik durf niet eens (ik doe het dan wel) op de derde tree van een ladder te staan. 🤣 Mijn man vond het in Oostenrijk een leuk idee om naar een klimbos te gaan, 12 meter hoog in een wiebelige boom. Huilen dat ik deed. En terug gaan kon niet meer. 😬

        Maar goed, als iemand mij vraagt groente te snijden krijg ik per direct de angst dat ze vinden dat ik het verkeerd gesneden heb en dat heb ik dus ook met tafeldekken of verzin het maar. Ik praat mezelf het ook allemaal aan en het zal vast groot en deels met mijn eigen zelfbeeld te maken hebben.

        Ik vind mezelf ook gewoon doodvermoeiend. 😅

          Sneeuwvlok dat geloof ik, al denk ik toch dat van directe familie en vrienden wel het een en ander weet en anders zou weten. We zijn zo vaak samen en met elkaar. Als iemand dan niet zou durven fietsen of in het donker naar buiten, of in mensen massas zijn, dan weet ik dat wel.

          Maar goed, wie weet ben ik inderdaad een vna de weinige zonder 🙂.

          Honkeytonk mensen kunnen het ook perfect camoufleren. Mijn man is het perfecte voorbeeld en ik weet 100% zeker dat niemand door heeft, hoeveel angsten hij heeft. Zelfs voor mij kan hij het verbergen. Is ook zijn coping trouwens, want door er zo min mogelijk aandacht aan te besteden, heeft hij er ook minder last van.

          Er zijn denk ik ook veel angsten, die niet opvallen, als mensen er niet over praten. Zoals een generaliserende angststoornis of een ziekte-angststoornis (vroeger hypochondrie) zijn natuurlijk heel makkelijk te verbergen bij anderen in de buurt. Een fobie, zoals extreme belemmerende angst voor bijv vogels is al veel lastiger te camoufleren. Sowieso is er natuurlijk een verschil tussen het hebben van bepaalde angsten (wat bijna iedereen heeft, maar de ernst kan verschillen tussen mensen) of echt een angststoornis. Een angststoornis belemmert je echt in je functioneren.

            Trees Is ook zijn coping trouwens, want door er zo min mogelijk aandacht aan te besteden, heeft hij er ook minder last van.

            Dit is ook mijn coping. Als ik doe alsof het er niet is/mijn kop in het zand steek dan heb ik er minder last van.

            Honkeytonk Denk dat hier op forum ook wel echt extreem veel zijn, het is niet echt een afspiegeling van de samenleving zeg maar.

            Bij mij juist het tegenovergestelde 😅
            Maar het is wel heel bubbel afhankelijk. Ik woon in een flat met bovengemiddeld veel alleenstaande moeders, en mijn leven speelt zich ook grotendeels af in de uren waarin de mentaal gezonden gewoon aan het werk zijn.

            Ik liep er laatst tegenaan, ik zocht iemand om mij te helpen met de koelkast, en ik kwam tot de ontdekking dat bijna mijn hele netwerk bestaat uit mensen die om een of andere reden zijn afgekeurd 🫣🫣🫣

            • Vulpen hebben hierop gereageerd.

              CrazyCatLady Nou, ik zit in een appgroep met collega's en daar is het ook wel de standaard om last te hebben van allerlei angsten 🙃 Gewoon angstig zijn kan je natuurlijk ook veel brengen, enige voorzichtigheid waardoor je voorkomt dat er ongelukken gebeuren, en misschien zijn angstige mensen ook gemiddeld organisatiessensitiever, wat handig is bij een grote onderwijsinstelling. Te angstig zijn is niks natuurlijk, als het alles gaat overheersen.

              Zonnebloem Maar goed, als iemand mij vraagt groente te snijden krijg ik per direct de angst dat ze vinden dat ik het verkeerd gesneden heb en dat heb ik dus ook met tafeldekken of verzin het maar. Ik praat mezelf het ook allemaal aan en het zal vast groot en deels met mijn eigen zelfbeeld te maken hebben.

              Dit is wel herkenbaar voor mij. Dat zijn geen concrete heftig belemmerende angsten, maar gewoon die algemene angst het fout te doen. Ik vind dat ook wel echt doodvermoeiend en ben ook wel blij dat ik daar tegenwoordig veel minder last van heb dan vroeger. Als ik goed in m'n vel zit, haal ik m'n schouders erover op. Als ik slecht in m'n vel zit, dan kan ik zulke dingen totaal niet relativeren.

              Meca maar ik denk dat als ik hiermee naar de huisarts ga zij zegt ‘gekkie, geen zorgen, je was er op tijd bij en weet je wel hoeveel zo’n onderzoek kost?!?!?!’ 😬🙈
              Maar mijn vader heeft eens een herseninfarct gehad, zijn tweelingbroer een hartstilstand…. Zit dus wel in de familie. En dan met diabetes nog een verhoogd risico.

              • Trees hebben hierop gereageerd.

                Zonnebloem Maar goed, als iemand mij vraagt groente te snijden krijg ik per direct de angst dat ze vinden dat ik het verkeerd gesneden heb

                Ik las jouw reactie en vrijwel meteen daarna kom ik dit tegen.. 😅

                Hopsatee Ik heb dus wel angsten maar ze belemmeren mij niet. Ik ben daar zelf namelijk heel erg tegen, om dingen uit de weg te gaan die je vervelend vind. Dan word het alleen maar erger. Ik ga dus wel die brug op, ook al vind ik het eng, en als we naar het klimbos gaan, dan ga ik ook. Het eerste parcours gaat echt enorm tegen m’n zin in en met hartkloppingen, maar ik doe het wel. Zelfde met mensen massa’s, winkels etc. Als m’n dochter wil shoppen in een grote stad terwijl het uitverkoop is, dan ga ik gewoon. Ik heb na mijn burn-out geen paniekaanvallen meer gehad. Dat was echt alleen daar aan gekoppeld. En ik denk dat heel veel mensen dat wel eens gehad hebben ooit.

                  Huggybird en een particuliere preventieve scan? Ik weet niet of je aanvullend verzekerd bent, maar sommige verzekeraars vergoeden deze dan (gedeeltelijk).

                  Ik weet trouwens helemaal niet wat voor scan/ onderzoek je hiervoor nodig hebt. Is het bekend wat de oorzaak is van het cva en de hartinfarct? Anders zou je het nog op genetisch onderzoek kunnen gooien bij de huisarts. Ik begrijp het wel, ik zou ook het liefst elk jaar alles van top tot teen willen laten scannen 🫣.

                    Trees ik weet ook niet wat voor een onderzoek nodig is, hoe kun je zien of je aderen niet dicht geslibd zijn? 🤔

                    Ik geloof een CT-scan eventueel met contrast vloeistof.

                    • Trees hebben hierop gereageerd.

                      Huggybird Ik geloof een CT-scan eventueel met contrast vloeistof.

                      Ik weet ivm oorzaak vinden cva’s ze ook een doppler onderzoek doen of een angiogram. Volgens mij heb ik dat nooit gehad, maar ik dacht dat dit voor vaten was?

                      Ik heb wel 3x een ct-scan van mijn hoofd gehad met contrastvloeistof. Bij kwam daar uit dat mijn achterste halsslagader te dun is en op de verkeerde plek uit komt (aangeboren). Dus ze kunnen er zeker wel wat mee zien qua vaten. Ik weet alleen niet of ze daar ook echt verstoppingen in de ader mee kunnen zien?

                        Trees wat ik net las is dat ze daar verkalking op kunnen zien.
                        Ga het eerdaags nog een verder uitzoeken. Mijn man zei al dat we misschien eens naar zo’n kliniek moeten en gewoon zelf betalen. Dan weet je wel hoe het er voor staat en of we iets moeten doen of niet.

                        Puzzelstukje Ik zie er vaak enorm tegenop hoor. Maar het er doorheen gaan geeft ook wel weer een kick. Vorig jaar ben ik met de kinderen naar een hele hoge hangbrug geweest. Scheet echt drie kleuren maar ben er overheen gegaan. Op alle foto’s houd ik de reling heel stevig vast want ik durfde niet los te laten. 😂😂

                        Overigens heb ik ook een andere angst waar ik wel iets aan kon doen. Ik ben echt bang voor HPV en alle ellende die daar uit voortvloeit. Daar heb ik me daarom voor laten vaccineren vorig jaar.