Ik kijk met weemoed terug naar mijn middelbare schoolperiode. Het was een school met 65 leerlingen, niemand werd gepest, leraren werden met de voornaam aangesproken en de directeur gaf zelf les. Ik zat op een vrije school en mocht werken op mijn eigen tempo. Ik heb geweldige dingen mogen doen.

Leertechnisch heb ik bij lange na niet alles eruit gehaald,maar het was duidelijk dat dit niet mijn persoonlijke doel was. Deze school heeft mij de ruimte gegeven om mezelf op andere manieren te kunnen ontplooien en te laten zien dat ik van waarde ben. Ik heb bijvoorbeeld al die jaren de zelfde mentor gehad en ik heb zo vaak ruzie met hem gehad en hij slikte het en sparde met mij mee, wetende dat ik geen vader had/heb. Ik ben hem daar nog steeds dankbaar voor.

Femkes holy moly wat een heftig verhaal joh, ongelooflijk dat er zo'n situatie bestond in een school. Wat heftig dat je dat mee hebt moeten maken

  • Femkes hebben hierop gereageerd.

      Mijn middelbare schooltijd... hm tja weet niet. Veel plezier? Nee. Tegenzin? Ook niet echt. Het was een moeten dus ik ging.
      Sociaal was ik beetje grijze muis. Had wel vriendinnen maar altijd het gevoel dat ze best zonder me konden.

      Qua leren: meer leer-begeleiding had fijn geweest. Na 8 jaar basisschool wist ik niet hoe ik moest leren dus dat werd niveau zakken om vervolgens te horen wat ik daar deed want ik kon best havo met zulke cijfers 🤷‍♀️

      Ik kijk er niet met veel plezier op terug maar ook niet echt negatief. Ook gewoon grijs dus, precies zoals ik me voelde. Onopvallend.

      @"Manque uit jouw verhaal durf ik de gok te nemen dat jij dezelfde school had als ik en volgens mij ben je wat jonger dan ik. Dus trek ik de conclusie dat school in de tussentijd niet heel hard werkte aan betere begeleiding. Wat rot voor je, iemand had inderdaad moeten opletten

        Femkes Ja, de enige met gymnasium in de stad. Slechte leerlingbegeleiding daar.
        Ik heb mijn verhaal inmiddels weggehaald.

            Manque als het goed is, is de quote nu ook weg, is het zo voor jou goed of liever helemaal weg?

                Pimpelmeesje gedurende de jaren merk je eigenlijk pas echt het effect. Ik ben nog steeds altijd bang om gepakt te worden, dat iemand achter mijn rug of soms vol in mijn gezicht me onderuit zal halen. Ik heb laatst een feedback ronde gedaan met mijn collega's en eigenlijk iedereen was alleen maar lovend, de voornaamste kritiek was dat ik moest stoppen met mezelf onderuit halen. Maar dat vind ik echt doodeng, terwijl ik inmiddels rationeel weet dat ik gewoon hartstikke goed ben in mijn werk en verder best een leuk mens, geloof ik dat uiteindelijk niet echt. Er zit meer pestverleden achter, maar ik vond de middelbare school het heftigste omdat je dan zo hard aan het ontwikkelen vent.

                  Femkes Ik weet niet of ik het schokkend moet vinden dat het dezelfde school is en dat ze zo lang zoveel kinderen zo'n onveilige omgeving hebben gegeven of juist geruststellend dat het om dezelfde gaat 🤔

                  Bestaat die school nog? Weet je hoe het er nu is?

                  • Femkes hebben hierop gereageerd.

                      School zelf qua veiligheid en leren: prima
                      Ik en mijn vriendinnen: heel leuk
                      Maar ik vond al die groepjes met populaire mensen, nerden, skaters, alternatieven, gabbers en dan de middenmoot (was ik blijkbaar 🙃) maar ingewikkeld. Dat hele aftasten van hoe je jezelf dan moest gedragen en die puberteit vol
                      Hormonen. Vond ik allemaal maar niks.

                      Maar leuke uitwisselingen gehad, prima docenten. In de brugklas werd een vriendin van mij gepest en toen zijn we in de 2e samen overgeplaatst en dat ging hartstikke goed. Toen ik bleef zitten was dat niet naar maar fijne begeleiding.

                      Ik vond het alleen allemaal zo… ingewikkeld. Ik vond wat dat betreft studeren veeel en veel en veeeel leuker. Toen werd ik pas mezelf.

                      Vulpen de school bestaat nog, geen idee hoe het nu is. Ik vermoed beter dan vroeger, ze hebben inmiddels een tussenjaar voor kinderen die na de basisschool nog wat extra begeleiding nodig hebben. Dus ze zullen wel wat meer expertise in huis hebben.
                      Ik denk eigenlijk dat het eerder tijdgebonden dan schoolgebonden was. Ik mocht van mijn moeder niet naar een andere school in dezelfde stad omdat de dochter van een kennis van haar daar ontzettend gepest werd. Op de basisschool was er eigenlijk ook geen aandacht voor, de standaard reactie in mijn tijd was toch vooral: je moet het je niet zo aantrekken en sla gewoon zelf een keer terug. Ik zie dat het tegenwoordig meestal wel wordt erkend als echt probleem en er zijn allemaal pestprotocollen en zo, maar de broer van een vriendin van mini is net van school gewisseld omdat school uiteindelijk ook alleen maar zei: hij moet ook gewoon assertiever worden. En ook mijn ervaringen bij midi zijn niet dat er echt wordt doorgepakt om pesten te stoppen. Dus de cultuur om pesten heen is wel veranderd, maar de uiteindelijke uitwerking is nog niet zo sterk.

                      • Vulpen hebben hierop gereageerd.

                          Femkes Dus de cultuur om pesten heen is wel veranderd, maar de uiteindelijke uitwerking is nog niet zo sterk.

                          Ja dat denk ik ook. Ik heb ook het idee dat er wel meer over gepraat wordt? Mijn ouders hadden geen idee dat ik gepest werd volgens mij. En als dat al zo was dan bleef het bij een zinnetje in het rapport: 'laat je de kaas niet van het brood eten'. (Heel wonderlijke zin vond ik dat, daarom altijd onthouden 😅)

                            Manque ik had je verhaal wel gelezen, bedankt voor het delen. Wat verdrietig dat de mensen die in de mogelijkheid waren om jou te helpen dat niet deden.

                            Over het onderwerp pesten; veel scholen gaan daar denk ik wel veel beter mee om. Vaak is dat helaas heel afhankelijk van welke mentor de klas heeft, maar ook steeds vaker is er een pestcoordinator. Ook wordt er meer onderzoek gedaan naar wat werkt mbt pesten, bv werkvormen voor positieve groepsvorming en de no blame methode. Want ik denk dat het probleem in het verleden (en ook nog nu) vaak onvermogen was in wat te doen om het beter te maken. Straffen van de daders is vaak niet een oplossing, hooguit stop je daarmee het negatieve gedrag maar dan gaat het vaak over naar negeren of meer subtiele vormen van pesten.

                              Bedankt voor al jullie verhalen.
                              Ik heb nog een vervolgvraag; welke invloed denk je dat je middelbare schooltijd heeft gehad op jouw verdere ontwikkeling / leven?

                              Ik denk dat sommige van mijn collega's wel eens onderschatten hoeveel invloed wij hebben. Hoe ongelukkig een kind kan zijn op school, en dat wij allemaal (mede)verantwoordelijk zijn voor hoe kinderen deze cruciale tijd ervaren. Ik hoor veel dat wij teveel zorgtaken krijgen, dat we grenzen moeten stellen waar de verantwoordelijkheid van school ophoudt en bijvoorbeeld ggz in beeld moet komen, en volgens mij moet dat ook, maar dat is niet relevant voor elke leerling die meer nodig heeft dan alleen 7 lesjes op een dag.
                              Overigens is ook veel goeds, in ieder geval op onze school, waarbij er veel aandacht is voor bijvoorbeeld positief spreken over leerlingen en welzijn van leerlingen. Maar er zijn ook genoeg collega's die denken dat kennisoverdracht hun enige taak is.

                                Pimpelmeesje Ik heb nog een vervolgvraag; welke invloed denk je dat je middelbare schooltijd heeft gehad op jouw verdere ontwikkeling / leven?

                                Ik vind dit een hele lastige, omdat naar mijn gevoel de invloed beperkt is en er vele andere factoren in mijn leven waren die veel meer invloed hebben gehad op mijn latere leven.

                                Alleen ik vraag mij af of dit gevoel wel overeenkomt met de werkelijkheid. Mijn school was denk ik een positieve en stabiele factor in mijn leven op dat moment. En ik denk dat de meeste mensen, inclusief mijzelf snel geneigd zijn om de invloed van negatieve factoren te overschatten en de invloed van positieve invloeden te onderschatten. Ik denk dat de positieve invloed van mijn middelbare schooltijd groter is dan ik mij nu besef.

                                  Pimpelmeesje Ik heb nog een vervolgvraag; welke invloed denk je dat je middelbare schooltijd heeft gehad op jouw verdere ontwikkeling / leven?

                                  De middelbare schooltijd heeft grote invloed gehad, maar ik vind het lastig te zeggen hoe groot de invloed van de middelbare school zélf was. Ik denk toch tamelijk beperkt. Je ging erheen en het hield je lekker bezig, het gaf wel structuur aan je leven en dat is fijn.

                                  Pimpelmeesje Denk je dat je geleerd hebt wat je moest leren?

                                  Vulpen

                                  Nog een aanvulling hierop. Ik heb heel veel leuks en nuttigs geleerd, andere talen en geschiedenis en kunstgeschiedenis en biologie, je breidt wel echt je algemene kennis uit op de middelbare school. Maar je leert er ook veel niet, dingen waar je echt wat aan zou hebben als je op eigen benen komt te staan. Dat moet je kennelijk op andere manieren leren, buiten school, maar mij is dat nooit zo gelukt, of pas veel later. Ik weet het niet goed. Ik denk dan aan dingen als omgaan met geld, huishoudelijke taken, koken, klussen. Ik zou het overigens allemaal vreselijk gevonden hebben als we daar les in zouden hebben gekregen, maar het was wel nuttig geweest en meer toepasbaar dan weten wat een periodiek systeem is en hoe schilderijen uit het pointillisme te herkennen zijn.

                                        Welke invloed denk je dat je middelbare schooltijd heeft gehad op jouw verdere ontwikkeling / leven?

                                        Aangezien ik me er dood verveelde, geen aansluiting vond en vooral bezig was met de vraag: hoe kom ik hier weg, denk ik dat de middelbare school mijn dagdroom-skills heeft aangescherpt.
                                        Verder heeft het absoluut niets gedaan voor mijn zelfvertrouwen, wel integendeel.

                                        Ik herinner me nog heel goed een 'ijsbreker'-opdracht in het eerste. We moesten aangeven aan welk dier onze klasgenoten ons deden denken.

                                        Laat dat maar over aan pestkoppen met rotkarakters.
                                        Dus wat kreeg ik? 'Koe, ziet zo dom', en 'Paard, ze rent als een paard'.
                                        Een vriendin van me kreeg: 'Pad, omdat ze zoveel puisten heeft'.

                                        En werd daarop ingegaan door de mentor? Uiteraard niet. Doe zo'n oefening dan niet, droplul.

                                        • Toch6 hebben hierop gereageerd.

                                          Nescio Ik herinner me nog heel goed een 'ijsbreker'-opdracht in het eerste. We moesten aangeven aan welk dier onze klasgenoten ons deden denken.

                                          Rare opdracht zeg🤨

                                            Vulpen
                                            Het niveau was in elk geval niet te moeilijk. Ik ben de opleiding onderwijsassistent gaan doen. Maar ik voelde me wel heel jong hoor. Ik was 15 en alle andere 16 of ouder. Er waren ook klasgenoten van 20. De stages vond ik daardoor ook wel pittig.
                                            Toen ik mijn diploma kreeg was ik 18 en voelde ik me te jong(en onzeker) om al te gaan werken, dus ben ik naar de pabo gegaan. Waar ik achteraf wel spijt van heb. Maar goed, het is nu eenmaal zo gelopen.

                                            Pimpelmeesje Ik heb nog een vervolgvraag; welke invloed denk je dat je middelbare schooltijd heeft gehad op jouw verdere ontwikkeling / leven?

                                            Ik denk dat het onbewust een hele grote rol heeft gespeeld en nog steeds wel doet.
                                            Ik hoorde er niet bij en waarom weet ik niet. Blijkbaar ben ik dus niet goed genoeg, doe ik er niet toe voor anderen. Ik hoor er niet bij. En dat gevoel heb ik heel lang gehad en draag ik soms nog steeds met me mee.

                                            • Trees hebben hierop gereageerd.

                                                  Mamabeertje En dat gevoel heb ik heel lang gehad en draag ik soms nog steeds met me mee

                                                  Wat rot voor je zeg! Ik hoop dat dit gevoel steeds verder slijt 😘

                                                    © 2021 Alles voor de Kids.

                                                    Privacy policy Reglement voor Deelname Mod richtlijnen Doneer