[verwijderd] sinds zondag middag is het gestopt. Het waren ook maar een paar kleine stolsels. In dat opzicht maak ik me niet heel veel zorgen maar wel dat ik me anders voel als de dagen/weken ervoor. Ik ben namelijk in 1 klap niet misselijk meer, geen zin meer in chocomelk borsten doen en stuk minder pijn, eetlust is weer redelijk terug... dat baart me net zorgen dan het bloed
.
Maar ben ook wel zo nuchter dat ik denk oke als het zo is dan was er al iets niet goed denk ik.
[verwijderd]
Ja, met zo'n hele dag moet hij natuurlijk wel.
Mijn oudste zit nu in groep 2. Ze gaat altijd met plezier, dus dat is makkelijk voor mij. Heeft ook nooit gehuild. Maar de eerste keer is toch wel even raar.
Vanmorgen was de middelste ook 'op school'(hij gaat 2 ochtenden naar de voorschoolse), dus met naar huis fietsen voelde me echt even alleen.
Softbasegaming Slim van je. Ik duim voor je!
Softbasegaming dat kan ik me voorstellen. Ik had het met mijn MA toen. Opeens verdwenen alle symptomen. Toen wist ik dat het niet goed zat.
Hopelijk bij jou allemaal wel goed!! Die eerste weken zijn zo kwetsbaar; alle symptomen betekenis niets of juist alles. Moeilijke tijd altijd. Ik ga duimen! 
Mamabeertje ja soms moet hij een beetje gepushed worden. hij zit het liefst lekker veilig in zijn eigen wereldje. Dat is vaak niet erg, maar het is ook goed om te leren dat de buitenwereld ook leuk kan zijn. En dat het belangrijk is om goed te kunnen communiceren als hij vriendjes wil maken en wil leren.
ik bedenk me nu donderdag (inwendige) echo maar ga me vrijdag laten waxen dus mag me niet scheren
Oudste heeft éindelijk haar bed eens verschoont, helemaal uit zichzelf. Ben benieuwd hoe lang het duurt voor het zijn weg naar de wasmachine vindt.
Vanavond net voordat de kinderen naar bed gingen ben ik nog even heel erg boos geweest op zoontje. Ik was zo boos dat ik stond te schreeuwen en zoontje was behoorlijk overstuur(logisch, maar het kon ook echt niet wat hij deed). Uiteraard weer goed gemaakt, maar ik voel me nu zo rot en leeg gezogen.
Dit soort dingen gebeuren nou altijd voordat ze naar bed gaan. En dan zie ik ze zo lief slapen en dan kan ik me zo schuldig voelen.
Mamabeertje dan zie ik ze zo lief slapen en dan kan ik me zo schuldig voelen
Ja dan zijn ze ineens de onschuld zelve hè... En overdag maar op de stoelen dansen en elkaar en jou slaan en al het speelgoed dat je nét had opgeruimd uit de bak kieperen 
Softbasegaming ik hoop dat alles nog goed is 
Een kennis van mij is erachter gekomen dat ze al 31 weken zwanger is en ik vind dit zo bizar om in mijn omgeving mee te maken. Ik kon me die verhalen van I Didn't Know I Was Pregnant nooit voorstellen. Gelukkig lijkt alles goed met het kindje
Had ze geen dikkere buik gekregen in die 31 weken tijd?! En met 31 weken ben je van binnen al helemaal blauw geschopt.
Madeliefje06 lijkt me ook heel raar.
Schoonzusje zei dat ze het ook pas met 6 maanden wist. Maar of ze liegt of ze is nog dommer dan ik dacht (positieve test gehad, maar ook bloedingen dus ze dacht dat de test fout was. Ondertussen kotste ze wel alles bij elkaar "zonder oorzaak", artsen konden geen reden vinden. Probeerde ze ook nog hun de schuld te geven want ze hadden er niet naar gevraagd 
je bent 17, je hebt seks gehad, een positieve test èn je bent kotsmisselijk... dan zou er toch een lampje moeten gaan branden en kan je niet alles op arts afschuiven, al ben ik het wel met haar eens dat hij er naar had moeten vragen gezien leeftijd + verkering + misselijk..
Overigens lachte man me uit toen ik zei dat het me niet zo verbazen als ze zwanger zou zijn. Heb terug zitten rekenen toen we het hoorde en ik had dus echt wel gelijk dat ze op dat moment zwanger was
Mijn voormalige buurvrouw kwam er ook pas met 7 maanden achter dat ze toch nog zwanger was. In het begin wist ze wel dat ze zwanger was, maar kreeg een bloeding en ging uit van een miskraam. Toen haar man voorzichtig opmerkte dat ze toch een flinke buik kreeg, buurvrouw was een flinke dame, nog eens getest en met echo kwamen ze erachter dat ze die al 7 maanden op weg was. Ik denk dat als je er niet van uit gaat dat je zwanger bent en de baby is niet erg beweeglijk, placenta voor e.d., dat je dingen ergens anders aan toe schrijft. Ze hadden namelijk al 6 kinderen voor ze toch wel weer/nog steeds zwanger bleek.
Toch6
Madeliefje06
Ik heb wel eens een verklaring van een arts gelezen dat het vooral met (onbewust) ontkenning te maken heeft. Het kan niet, want je bent aan de pil/menstrueert nog, dus schrijf je al je klachten toe aan iets anders.
Ik vind het toch altijd wel bizar hoor.
Mamabeertje dat was mijn verklaring toen ook. Je zag niks en een week na het vertellen hsd ze echt een zwangere buik.
Ysabella ik ben bij beide zwangerschappen echt niet blauw geschopt. Sterker nog, de oudste voelde ik maar weinig (placenta lag ook voor) en nooit van die ‘buik’-bewegingen ofzo. Enige klachten bij de eerste waren dat ik niet meer ongesteld werd, een beetje moe en dik werd
Mijn eigen moeder heeft 4 kinderen gekregen (en 2 miskramen) en bij mijn jongste broer wist ze het ook pas bij ruim 16 weken.
Ze zijn weer eens bezig met de balkons hier, ik heb de brief wel gezien maar geen idee wat ze precies gingen doen. Nu blijkt dat ze de steunbalken aan het controleren zijn omdat er bij de buurflat (zelfde type en bouwjaar) instortingsgevaar is. Als dat bij ons ook zo blijkt te zijn mogen we straks ook ruim 1,5 jaar de balkons niet betreden 
Mijn balkon is bijna mijn tweede huiskamer, mijn favoriete plekje van dit huis. Ik kan daar echt niet zonder...
