Vulpen Dat zie ik trouwens ook wel vaak, dat mensen elke keer als ze elkaar zien exact dezelfde conversatie hebben. Maar dat beschouw ik juist als voorbeeld van onbeholpen contact, dat mensen het nodig vinden om steeds dezelfde grapjes te maken als poging om in contact te blijven.
Ik zou het zelf meer zien als een manier om veiligheid te creëren binnen een sociaal contact. Voorspelbaarheid, beperken tot dezelfde onderwerpen, voelt denk ik veilig als je mensen niet zo goed kent of niet de behoefte hebt om met een specifiek persoon de diepte in te gaan. Ik denk dat hier niet zoveel mis mee is, maar natuurlijk gedrag. Als je iemand beter leert kennen, dan ga je toch wat meer de grenzen opzoeken over wat je wel/niet met de ander kan bespreken.
Soms is ook gewoon het samenzijn, het contact an sich belangrijker dan de inhoud. Ook dat is denk ik prima. Meer als een soort co-regulatie, waarin je non-verbaal op elkaar afstemt, om je zenuwstelsel te kalmeren. Ik zou dit zelf daarom niet zo snel als iets negatiefs bestempelen, als in de zin van onbeholpen contact.
