Kyra73 Zou een gesprek met de mentor van H, waarin jij verteld wat jij allemaal doet om H te helpen, zodat ze het wel begrijpt/leert, kunnen helpen?
Ik wil dat wel gaan aanvragen ja. Maar eerst even alles laten bezinken, want ik ben compleet overweldigd door deze emotionele rollercoaster de afgelopen dagen.
Het punt is natuurlijk ook, hoe bizar het ook klinkt, dit is mijn normaal. Dit is wat opvoeden voor mij is zeg maar?
Ik heb altijd trucjes gehad om haar te helpen. Of dat nou een kwestie was van playlisten maken om haar routines aan te leren was, of op de basisschool met topo tekeningen maken: sneeuwpoppen want het vriest in Friesland, en er is geld in Gelderland.. of nu alle wijnglazen uit de kast te trekken om haar te leren wat het verschil is tussen een bordeauxglas of een champagneflute.. ik heb nooit anders gekend. Want I had het weliswaar niet nodig, maar daar werkte het ook voor dus dat ging in een zit door..
Ik kan niet even heel mijn opvoeding uitschakelen en switchen. En wat je zegt.. het zal H veel pijn doen (want dan mag ze ook niet naar Parijs) terwijl zij er helemaal niks aan kan doen.
Maar door de reacties hier besef ik wel dat omdat het er bij mij zo ingeslopen is dat ik onbewust zo veel doe dat zij buiten het zicht valt bij degenen die haar kunnen doorverwijzen.
Haar laten vallen is geen optie, maar ik kan wel gesprekken aan gaan en eerlijk zijn over de situatie en hoe veel ik doe.
