Ik heb het vandaag moeilijk. Ben verdrietig en huilerig en zit aldoor te wat-alsen. Ik vraag me af of we niet zo snel mogelijk toch voor een vierde moeten gaan. Tegelijkertijd zou ik het niet nog eens willen meemaken, dat het verkeerd gaat, en een echte actieve kinderwens hebben man en ik niet meer. Het is gewoon het gevoel van leegte. De herinnering aan de 'krak' in mijn buik, toen wist ik, het is losgekomen. Het was nog geen kind, het was er niet, maar mijn lichaam dacht van wel. Ik zat fullblown in de symptomen. En ik voelde me ontzettend rot en down, depressief bijna, ook toen ik nog niet wist dat het fout zat.

Dus nee, nog een zwangerschap meemaken wil ik echt niet. Dat is lichamelijk en mentaal gezien echt niet verstandig. En voor ons gezin ook niet. Het is puur gevoel wat me nu overvalt. Gisteren heeft de dokter gecontroleerd, alles was verder in orde, nog wat kleine klonters. Misschien is dat het wel, het definitieve...

    Nescio knuffel🫂 zoiets hakt er gewoon goed in en moet verwerkt worden, dat kost tijd

    • [verwijderd]

    Nescio dikke knuffel ❤️

    Bedankt meiden, jullie zijn lief ❤️

    Hoe gaat het nu?

    Het dalen van hcg zorgt ook voor zwarte gevoelens is mijn ervaring. Hopelijk voel je je weer wat beter ❤️

      Honkeytonk lief dat je het vraagt. Het gaat vandaag beter, gelukkig. Werk zorgt voor afleiding en heb fijne gesprekken met collega's gehad (over andere dingen maar iedereen lijkt wel zorgen te hebben op het moment).
      Ik geef het ook tijd, dat is het enige dat ik kan doen...

        Nescio Fijn dat het iets beter gaat. Het zal inderdaad nog wel tijd nodig hebben. Toch een hele achtbaan waar je dan ineens in komt.

        20 dagen later

        De vakantie ging goed. Het was fijn om er helemaal uit te zijn maar de hormonen zijn nog niet in balans. Voel me regelmatig toch wat down en irriteer me snel.

        Gisteren dacht ik dat mn menstruatie onderweg was, had een beetje bloedverlies en ook migraine dus het kan best, maar het bloeden is alweer gestopt. Wel een beurs gevoel van onderen en een beetje zeurende buikpijn. Hopelijk is het gewoon de menstruatie en niet een stolsel dat er plots nog uit moet.. geen idee of dat kan zo laat nog.

          Ik heb het inmiddels ook aan mijn ouders en broer verteld. Mijn moeder schrok heel erg en moest ook erg huilen. Ze voelde zich er slecht over dat ze er niet voor me was/kon zijn. Had ik het wel 'direct' verteld had ze alles laten vallen. Maar juist dat wilde ik toen niet en ik kon het gewoon niet.

          Het voelt lichter nu. Verdriet delen helpt echt.

            Nescio Maar juist dat wilde ik toen niet en ik kon het gewoon niet.

            Ik hoop dat je moeder dat snapt en oké vindt. Goed dat je het met hen gedeeld hebt.

            Nescio wat goed dat je het gedeeld hebt en dat een lichter gevoel geeft 😊

            Nescio ik heb je eerdere berichtje helemaal gemist. Sorry daarvoor. Het is enorm verdrietig en met de juiste personen delen kan echt heel fijn zijn. Er gebeurt gewoon heel veel in korte tijd, zowel lichamelijk als mentaal. Het kost tijd en dat mag ook. Het is vaak een ‘stil’ verdriet, maar erover praten kan denk ik ook helend werken. Ik vond het zelf ook fijn om het te delen met naasten als ik weer een miskraam had gehad. Het praten over helpt ook om het voor jezelf een plekje te geven. Dikke knuffel en sterkte 😘.

            Nescio wat vervelend dat je hormonen nog steeds uit balans zijn, ik hoop voor je dat dit snel weer op regel is. Want kan mij voorstellen dat je daardoor ook steeds weer aan de situatie herinnert word. Heb je enig idee hoe langs zoiets ongeveer hoort te duren?

              Bedankt allemaal, jullie zijn lief 🫂
              Lovely83 ik heb gelezen dat het wel 9 weken kan duren voor het hormoon helemaal uit je systeem is. Maar normaal gezien heb je 2 weken na de MA al veel minder last/symptomen.

              Het gaat sinds deze week wel een stuk beter. Ik ben ook ongesteld geworden (nadat ik 4 dagen ongelooflijk chagrijnig en down was). Dat is ook zo'n afsluiter.

              • Trees hebben hierop gereageerd.

                Nescio het kan echt heel erg verschillen hoe lang het duurt. Bij mij varieerde het van 4 weken tot 3 maanden. Mijn ervaring is dat de symptomen vrij snel minder werden na de eerste menstruatie. Vaak kreeg ik daarna ook weer mijn eerste eisprong, wat alleen maar mogelijk is als je hormonen weer op orde zijn. Die eerste menstruatie voelde altijd als een soort reset. Ik hoop dit voor jou ook zo is.

                18 dagen later

                Ik kan bijna niet geloven dat het al 2 maanden geleden is. Maar het is zo. En ik moet zeggen dat het echt goed gaat. Ik moet niet te veel aan het moment zelf terugdenken, dat doet nog steeds pijn. Maar verder gaat het goed. Ik denk er niet meer dagelijks aan, ben happy in het moment. Met onze 3 meiden. Het is goed zo.