Financiële meedenk vraag

Bloem Ligt meer aan de opvoeding dan aan de hoeveelheid geld die je ouders voor je sparen denk ik.

Alles of een groot deel voor je kinderen betalen, is toch ook onderdeel van wat je je kinderen meegeeft oftewel dat is opvoeding? Ik denk niet dat je dit los kunt zien van opvoeding, maar dat het een onderdeel van je opvoeding is. Het is naar mijn idee iets wat je kind ook mede vormt op zijn weg naar volwassenheid en zelfstandigheid.

Ik denk zelf trouwens dat een combinatie is van opvoeding en persoonlijkheid (nature en nurture). Er zullen jongeren zijn, die hier prima mee om kunnen gaan en jongeren die dit wel moeten leren. Ik ben sowieso bevooroordeeld, want ik ken echt veel meer voorbeelden van kinderen, waarvoor alles betalen geen goed idee was dan andersom. Plus mijn eigen positieve ervaring van het zelf doen. Vandaar dat ik er voorstander van ben om de financiële last van studie samen met het volwassen kind te delen ipv het geheel of grotendeels over te nemen als ouder.

Wie weet heb ik toevallig net alle rotte appels getroffen en is mijn beeld niet reeel. Dat kan natuurlijk, maar het voelt voor ons dan nog steeds niet goed om voor hun studie geen substantiële financiële bijdragen van ze te verwachten als ze volwassen zijn. Ik denk dat je hiermee de kans groter maakt, dat ze verwend worden of minder goed met geld kunnen omgaan als ze starten met hun eerste baan, dan als ze ook zelf mee moeten betalen en ervoor moeten werken.

Hopsatee hier ging het ook het zelfde als bij jouw, mijn oma bleek nogal goed in beleggen en mijn opa heeft keihard gewerkt. Daardoor konden we bijvoorbeeld vaak op vakantie etc.
Mijn moeder is daarin het tegenovergestelde, die heeft mij gewoon laten verzuipen. Sterker nog mij letterlijk op mijn 18e het huis uit gezet met de mededeling kijk maar hoe je het doet.
Mijn man kreeg op financieel vlak alles, maar als er iemand dankbaar is en goed met geld om kan gaan is hij het.(net als zijn broer en zus) het is geen vanzelfsprekendheid.

Ik leer mijn kinderen vooral dat delen en weggeven belangrijk is als je ziet of denkt dat de ander het nodig heeft. En mijn kinderen sparen bijvoorbeeld ook zelf voor games voor op de Nintendo en sparen zelf voor een tweedehands skelter. ( ter beeldvorming ze krijgen van opa en oma 1 euro zakgeld per week) Ik heb al tegen ze gezegd dat als ze de skelter sneller willen hebben ze een tafel buiten kunnen neerzetten en limonade zouden kunnen gaan verkopen of klusjes in huis doen.

Dat je veel krijgt op financieel vlak betekend natuurlijk niet automatisch dat je een verwend snert kind in de dop word of bent.

iMoeder Mijn truc was lege flessen verzamelen en inleveren.

Deze heb ik ook regelmatig toegepast en we aten heel veel samen met een groep. Behalve gezellig, ook een stuk goedkoper. Boeken kopiëren was ook zo ding. We verdeelden onderling de hoofdstukken en dan ging je kopiëren. Uiteraard 2 pagina’s op 1 A4, want dat scheelde de helft aan kopieerkosten. Alle boeken, die ons toch niet interessant leken of waar we maar een deel uit moesten, kopieerden we gewoon ipv kopen. Scheelde echt heel veel geld. We gingen ook regelmatig op het einde van de dag naar de markt. Daar stonden altijd een heleboel kratten met gratis fruit en groentes, die tegen de houdbaarheid zat.

En ik weet nog dat de jumbo kwam rond 2003 denk ik. Het was echt een sport om als 5e bij de kassa aan te komen voor gratis boodschappen of zoeken of het elders goedkoper was, zodat je het product gratis kreeg. We hadden daar zelfs een mailinglijst voor . En echt alles in mijn kamer en mijn eerste huisje was tweedehands. Zelfs vloerbedekking en gordijnen had ik tweedehands via via van iemand gratis gekregen. Beste stuk vloerbedekking eruit gesneden en dat paste weer prima op mijn kamer voor een tweede ronde.

Het gaf ook wel een bepaalde verbondenheid om met zijn allen zo goedkoop mogelijk uit te komen.

Zonnebloem rekening houdend met inflatie vind ik dat wel meevallen. Ik verdiende als puber een stuk minder in vergelijking met wat mijn puber nu gaat verdienen met haar eerste bijbaantje. Zij krijgt met 14 jaar, 4 euro per uur en ik kreeg 2,50 gulden per uur toen ik 14 jaar was.

Mijn rijbewijs kostte mij toen iets van 1750 gulden voor 34 lessen en examen (prijzen in euro en guldens zijn min of meer wel vergelijkbaar rekening houdend met inflatie). Het is nu wel duurder (en anwb is hier trouwens duurder dan andere rijscholen), maar ik vind het niet enorm veel duurder als je rekening houdt met het feit dat de lonen ook gestegen zijn. Onze kinderen krijgen waarschijnlijk ook nog een deel van een rijbewijs ipv alles zelf betalen.

Onze kinderen hebben wat dat betreft echt wel een gespreid bedje, maar ik ga niet elke kreukel voor ze strak strijken. De 3 nichtjes van mijn man hebben het helemaal zelf bij elkaar gespaard en betaald. Ze hadden alledrie op hun 18e hun rijbewijs. Het is echt niet onmogelijk. Ik had op mijn 18e 6000 gulden bij elkaar gespaard, eerst mijn rijbewijs, daarna 2 maanden naar Azië om te reizen en direct daarna studeren/ verhuizen. Mijn zus had op haar 17e zelfs al 10.000 gulden gespaard en een vriendin van mij ook. Die wilde een tussenjaar naar z-Amerika voor een talenschool. Haar ouders waren stinkend rijk, maar ze moest 10k zelf betalen van haar ouders.

Noordeling je zegt het zelf al wat betreft je broertje, een huis gekocht met partner. Toen mijn man en ik ons eerste appartement kochten in Amsterdam (10 jaar geleden) betaalden wij 150 duizend euro. Dat konden wij net betalen (wij waren 24, ik afgekeurd en hij net op de arbeidsmarkt.) Als je nu in Amsterdam een appartement wilt kopen betaal je ongeveer 350 duizend euro. Hoe wil je dat in je eentje gaan betalen op je 24e, dan moet je thuis flink gespaard hebben toch? Dat kan je niet betalen als je net de arbeidsmarkt bent opgegaan, behalve als je piloot bent of toevallig bij de elite van het leger zit. En je zult voor sparen de mogelijkheid ook moeten hebben om dat überhaupt te kunnen. Er spelen zoveel factoren mee.

Ik heb geen idee wat de omstandigheden van de vrienden van je broertje zijn geweest maar ik durf bijna te wedden dat die thuis de mogelijkheid hebben gehad tot sparen of samen kopen of misschien wel een schenking van familie. Je weet het niet.

Hier op de Veluwe betaal je ook 300 duizend euro voor een appartement. Een tussenwoning? Minimaal 430 duizend euro. Terwijl de tussenwoning die wij gekocht hebben bijvoorbeeld in 1995 nieuw opgeleverd voor 120 duizend gulden over de toonbank gingen.

Zonnebloem Ik zie dat iets anders, tegenwoordig is alles duurder.

Je trekt mijn antwoord nu uit zijn verband. Je had het over een rijbewijs en daar reageerde ik specifiek op. Jij haalt er nu allerlei andere zaken bij, waar ik helemaal niks over heb gezegd.

Noordeling Er zijn ook echt nog genoeg jongeren die dat wel voor elkaar krijgen. We moeten ook niet doen alsof iedereen tot 30+ thuis moet wonen nu.

Precies. Ik ken nu ook starters onder de 30, die het wel lukken en zonder hulp van ouders. Ik ken twee meiden, die beiden afgelopen jaar hun eerste appartementje alleen hebben gekocht. Van beiden weet ik 100% zeker dat ouders niet hebben meebetaald, maar die appartementjes staan natuurlijk ook niet in Amsterdam.

Ik zeg niet dat het nu niet moeilijker is, maar het is heus niet onmogelijk. Ik ken er meerderen die na hun afstuderen nog een poos op hun goedkope studentenkamer blijven wonen om te sparen. Was in mijn tijd trouwens ook gebruikelijk. Ik was onder mijn vrienden (degenen die gestudeerd hadden dan, want anders was het wel normaler) een uitzondering dat ik op mijn 25e al een eigen huis kocht.