Rietjesbeker ik heb soms gewoon het gevoel dat ik wil vluchten. Weg van alle verplichtingen en alles. Maar dat is misschien ook midlife crisis 
De biechtstoel 🔒
[verwijderd]
Hopsatee same here, haha.
Ik zou mijn leven 2x willen doen. 1x met kinderen en 1x zonder. Maar wel met dezelfde man want het leven is echt heel veel leuker met hem 
Hopsatee heel herkenbaar!
[verwijderd]
- Bijgewerkt
June hier ook herkenbaar. Hier nog wel in de tropenjaren, maar het zijn niet nummer 2 en 3 die ‘zwaar’ vallen.
Ik haat het om toe te geven, maar het is de oudste waar de ‘last’ erg zwaar van is. Mentaal, fysiek, emotioneel. Bijna 6 jaar lang nu, 24-7.
Je raakt er ergens aan gewend. Maar soms, als ik ouders van NT kinderen zie dan voel ik wel eens verdriet. Niet om mijn kind, maar om de zwaarte van alles. Ik kan de zorg nooit overdragen behalve school, en tijdens die uren heb ik mijn andere kinderen. Nooit alleen, of als ik alleen ben dan heeft het een doel (tandarts, boodschappen, administratie, een kind halen, snel-snel)
Vakanties, dagjes uit, bij mensen op bezoek, mensen bij ons op bezoek.. het kan niet zomaar. En als het kan dan is het zwaar werk. Nooit ontspannen, ik kan geen gesprek voeren.
Werken.. ik wil het, maar ik weet niet of het kan vanwege de oudste. Alleen al zijn afspraken en administratie is een part time baan.
Ik ken niet anders, en het kan ook niet anders, maar ik weet wel dat het eigenlijk niet te dragen is.
[verwijderd] dit herken ik wel voor een groot deel. Ik heb niet het gevoel dat ik misschien beter anders had gekozen, maar ik vind het wel heel beklemmend dat het hier nooit normaal gaat. En eigenlijk betwijfel ik of we het aankunnen.
[verwijderd]
Femkes o maar ik heb niet het gevoel dat ik anders had moeten kiezen hoor. Zelfs al zou ik het opnieuw mogen doen dan wil ik hem er weer bij.. hij hoort bij ons! Ik zou hem denk ik alleen wel een paar jaar later willen krijgen; eerst even flink reizen, feestjes, alle culturele shit doen die ik wil, en zo, want dat zit er gewoon niet in de komende 10 jaar.
Femkes En eigenlijk betwijfel ik of we het aankunnen.
Lastig he? Ik vind het zo'n vervelende gedachte want je kan er niets mee. Het verandert niets dus compleet doelloos.
[verwijderd] dit ja..
[verwijderd] Knuffel! Is ook niet niks!
Ik heb als lunch een halve reep Tony op maar ik eet vrijwel nooit “zulke” suiker en nu heb ik koppijn
Ik heb nu eindelijk het idee dat het wat makkelijker gaat. Maar heb er dan maar 1. Qua gedrag telt ze voor mijn gevoel als meer, met alle hulp die we hebben gehad en op school dat het niet altijd lekker loopt als ze zich verveelt. Maar o o o, wat heb ik de jaren soms vooruit willen kijken. Altijd moe, nergens puf meer voor 's avonds. En dan heb ik er maar 1. Nog meer, petje af voor jullie hoor.
- Bijgewerkt
[verwijderd] Is voor mij ook herkenbaar hoor. Ik kan ook nooit uit staan en continue dat ‘er is ook altijd wat’ gevoel. Iedere keer als school belt den ik dat nummer zie staan voor ik opneem, dat gevoel van, wat nou weer. Of als ik s nachts weer wakker word omdat er wat is.
Hopsatee Volgens mij heb ik ooit ergens gelezen dat weg rennen en alles achter laten en je been breken en verplicht 6 weken plat liggen. De meest voorkomende fantasieën van moeders met jonge kinderen zijn. Dus je bent niet alleen. 
Dus ja ik heb dat ook hoor @Rietjesbeker En ik weet ook eigenlijk niet of ik mezelf nou zo’n topmoeder vind. Ik troost mezelf maar net de gedachte dat waarschijnlijk niemand zichzelf dat vindt. Maar ja. Slopend is het soms wel ja. En ik heb mijn jongste ook echt groot gekeken. Die is nu 10. En af en toe denk ik echt, straks ben ik bejaard en ga ik er spijt van krijgen dat ik er niet genoeg van genoten heb. Sja.. tegen die tijd ben ik allang vergeten hoe ik geploeterd heb waarschijnlijk.
iMoeder Volgens mij heb ik ooit ergens gelezen dat weg rennen en alles achter laten en je been breken en verplicht 6 weken plat liggen. De meest voorkomende fantasieën van moeders met jonge kinderen zijn. Dus je bent niet alleen.
Haha ik kan het me voorstellen 
Soms denk ik gewoon hoe ben ik in dit leven terecht gekomen 
Altijd wil iemand wat van me. Of het lijkt niet mijn leven. Of ik vraag me af wie ik ben naast al die rollen dan (al komt dit misschien ook doordat ik overspannen was/ben)
Liekje81 ik heb er 'maar' twee hoor, zo veel meer is dat niet (tenzij ze door elkaar heen schreeuwen om aandacht, dat geeft een error). En ze kunnen ook echt heel leuk samen spelen, dan heb je er geen kind aan. Maar soms, soms...! Volgend jaar is de jongste 4, dan heb ik met mijn huidige werkschema elke week donderdag en vrijdag 1,5 uur voor mezelf. En daar kijk ik best naar uit 
[verwijderd]
Rietjesbeker
Idem. Even onafhankelijk van mijn gevoelens voor mijn kinderen (want ik houd gruwelijk veel van ze).. als ik had geweten wat ik nu weet, dan was ik er niet aan begonnen.