Brutaal gedrag

Deliana Als ze meteen moet op staan om iets te doen is het zuchten, grote mond en rollende ogen.

Dit klinkt als mijn zoon van 6. Ook zo'n brutaal kind.
En wat ik het lastigste vind, is de balans zoeken tussen autonomie en doodnormaal luisteren. Aan de ene kant heeft hij het nodig om dingen zelf te beslissen (bijv uit opties die ik geef), maar aan de andere kant moet er soms ook gewoon geluisterd worden. Als we doorschieten in die autonome kant, luistert hij niet meer/ slecht. Als we van hem alleen maar gehoorzaamheid verwachten, heb ik een doodongelukkig kind.
Maar tegelijkertijd pakt hij, als ik hem een vinger geef, mijn hele hand als hij de kans heeft.

Deliana helpt dat? Als ik dit doe dan ben ik een soort vastlopende lp en hoor ik mijzelf dit continue herhalen. Puberdochter loopt ook vast in de zin ‘oh ja oeps vergeten’.

Lovely83 Uiteindelijk bespreek ik het wel met ze, hierin laat ik de kinderen vooral nadenken door vragen te stellen als “ hoe zou jij het vinden” “ wat zou jij doen?” “ hoe denk je dat mama zich daarbij voelt” .

Hier is steevast het antwoord van de jongste ‘weet ik niet’ of ‘boeit mij niet’ en dan met een mega ongeïnteresseerde blik. Grrr…

Vinden jullie het heel erg, dat het voor mij fijn is om te lezen dat jullie ook af en toe terror kinderen hebben. Is echt heel geruststellend

Trees
O wat vind ik dat fijn om te lezen. Ik heb bijna 4 jaar pabo gedaan(en toen gestopt), dus ik vind het altijd zo frustrerend dat het opvoeden me soms niet lukt.
Maar je eigen kinderen zijn toch heel anders.

Mamabeertje volgens mij moet er weer meer aandacht zijn voor het feit dat opvoeden echt niet zo makkelijk is en niet altijd volgens het boekje gaat. Je voelt je soms (bijna) een slechte moeder, omdat je kind zich onuitstaanbaar gedraagt. Terwijl ik hier lees dat de meesten dit wel herkennen.

Liekje81 Dan vertel ik een consequentie, is het: maakt het uit. Op zo'n toontje dan ook he.

Dat doet mijn dochter ook. Dus ik verzin nu consequenties die haar wel raken. Misschien is dat wat?

Ysabella ik snap dat dit ook veel meer het gevoel geeft dat je er iets aan kan doen en dat dit heel fijn is. Hoe lang duurt deze observatie periode nog?

Ysabella dit iets wat ze altijd al een beetje had?

Ja dit vooral. Heel eerlijk gezegd, herken ik mijzelf, maar ook mijn vader best wel in haar. Ik kan ook behoorlijk driftig zijn en heb ook wat moeite met autoriteit . Daarbij zijn we allemaal ook vreselijk eigenwijs. Het is het afgelopen jaar af en toe net een kleuter met haar gegil en geknijp. Ik denk ook dat ze op school, op sport, bij anderen etc onwijs haar best doet en thuis zich lekker laat gaan. Daarvan zijn wij dus de pineut. Ze zal dit net zoals ik heb moeten doen vroeger toch moeten leren beheersen. Ik ben nu al bang voor de puberteit

Trees de observatie duurt nog 11 of 12 weken. Maar wij als ouders worden ook geobserveerd. Morgen toevallig.

Leuk joh dat je dan alles weer terug krijgt van je eigen dochter. Het is wel fijn dat je het herkend dan weet je ook beter waar het vandaan komt. Brutaal zijn is natuurlijk niet handig/niet oké, maar als je weet waar het gedrag vandaan komt (en dan bedoel ik niet de gene.) kan je er ook beter op anticiperen, al is dat bij pubers iets lastiger dan bij peuters/kleuters haha.
Ik merk bij mijn eigen kinderen ook duidelijk verschil, de oudste gaat heel goed op regels en houd zich daar aan en de jongste heeft gewoon grof gezegd schijt.
Je kan jezelf wel een schouderklopje geven dat ze zich veilig genoeg voelt bij jullie. (Daar houd ik mij altijd aan vast.) de juf van N zei nog ‘hij zou noooooit een ander pijn doen’ nee dat doet hij thuis wel.

Trees helpt dat? Als ik dit doe dan ben ik een soort vastlopende lp en hoor ik mijzelf dit continue herhalen. Puberdochter loopt ook vast in de zin ‘oh ja oeps vergeten’.

Daar zitten natuurlijk consequenties aan vast

We hadden bijvoorbeeld afgesproken dat ze dit weekend haar kast zou opruimen (te klein en nooit meer aan uit de kast). Vandaag zou nieuwe kleding bezorgd worden en die mocht ze pas bekijken als haar kast opgeruimd was. Uit school vandaag ging ze dus 'spontaan' haar kast opruimen (dit weekend 'vergeten').

Als er geen consequenties aan vast zitten... ben ik idd ook due LP die constant vast loopt #dodelijkvermoeiend

Ysabella succes met de observaties vandaag!

Doordat ik het herken bij mij zelf kan ik er ook beter mee omgaan. Mijn man vindt het veel moeilijker en wil altijd vrede in huis. Ik weet van mijzelf dat als ik boos ben, dat je mij gewoon in mijn app moet laten gaar koken. Idem bij dochter en dat geeft ze ook duidelijk aan.

Maar kunnen we hier vaker klagen over brutale kinderen? De mijne luistert sindsdien erg goed. Gisteren hadden we een stervende zwaan actie, omdat het haar beurt was om de tafel op te ruimen. Na 3 minuten gaf ik aan dat ze nu wel weer op twee benen kon gaan staan om mee te helpen en ze deed het zo waar. De ogen rolde nog wel een tijdje gevaarlijk rond, maar wisten daarna ook weer hun oorspronkelijke positie te vinden.

Deliana Als er geen consequenties aan vast zitten... ben ik idd ook due LP die constant vast loopt #dodelijkvermoeiend

Ik vond het al zo knap (en dacht al wat doe ik fout ), maar deze ga ik ook proberen.

Liekje81 hahaha top! Die dacht ‘nu is mijn moeder gek geworden

Liekje81 goed gedaan!

Mijn dochter heeft ook een heel brutale periode gehad. Ik zag met angst en beven uit naar de pubertijd dus. Ze is nu bijna 12, volop aan het puberen maar onze band is eigenlijk verbeterd. Ze is minder chagrijnig en stuurs dan 1-2 jaar geleden en kan zelf tegen mijn ouders tegenwoordig aardig beleefd zijn. (En dat is wel eens anders geweest!) Wel zet ze zich enorm af tegen haar vader. Ik kan haar alleen inhoudelijk wat ze over hem zegt geen ongelijk geven. Dus of dat nou echt afzetten is of gewoon de leeftijd dat je anders naar je ouders gaat kijken? Ik vind het wel lastig in elk geval.

Jongste zoon is bij tijd en wijle echt hondsbrutaal en moeilijk op te voeden wat dat betreft. Zus en hij kunnen totaal niet met elkaar overweg en dan scheldt hij zijn zus flink uit. Op zich is dat vooruitgang want het liep voorheen nog wel eens uit op elkaar in de haren vliegen. Maar die enorme boosheid bij hem vind ik wel erg vervelend.

Jongste heeft vanochtend een bladzijde uit een heel leuk bibliotheekboek verstuurd en expres een volle beker melk op de grond gesmeten. Voor het eerste moest ze op de gang, maar toen rende ze naar mij naar boven. Voor het tweede moest ze het zelf oppoetsen, dat vond ze een leuk klusje.

Pffff