Brutaal gedrag
.- Bijgewerkt
Huggybird dat niks meer voor haar doen, ga ik ook eens inzetten. 
Dat is weer handig aan corona en niet meer in school mogen komen. Als jij te laat bent, mag jij het aan de juf vertellen hoe dat komt. Ik ga dan gewoon zitten en wacht tot zij zich eens aan gaat kleden. Maar ja, dat werkt niet als ik ze op de vso moet zijn en ik echt om 8 uur aan mn balie moet zitten.
Trees Toen werd het mij al wel duidelijk dat ze een eigen willetje had
Nou ja, dat heeft mijn oudste zeker ook wel. Die kan ook heel erg uit haar plaat gaan en weigert soms ook wel te luisteren. Maar jongste ziet alles meer als een grap, die doet gewoon haar eigen zin, oudste gaat vooral tekeer als ze zich benadeeld voelt. En ze kunnen elkaar echt opjutten in het niet-luisteren 
Trees Zo bemoedigend 
Trees
Zo pak ik dit ook aan met de kinderen, ik geef aan dat ik het niet fijn vind dat ze zo tegen mij praat en daarom ook niet meer met haar/hem praten wil en geeft aan wat de consequentie gaat zijn als er zo word door gegaan. Ik hou mij ook echt aan de consequentie anders gaan ze een loopje met je nemen.
Uiteindelijk bespreek ik het wel met ze, hierin laat ik de kinderen vooral nadenken door vragen te stellen als “ hoe zou jij het vinden” “ wat zou jij doen?” “ hoe denk je dat mama zich daarbij voelt” .
Liekje81 vervelende is dat elk kind weer een andere manier van aanpak nodig heeft. Wat voor de 1 werkt, werkt voor de ander wel.
Doet ze alleen zo tegen jouw? Zo ja weet je ook of ze toevallig ergens mee zit, misschien word gepest? Want kinderen zetten zich dan vaak ook af tegen de persoon die het dichtste bij hun staat.
- Bijgewerkt
Liekje81 bedenk dat als je dit soort straffen inzet wel wat haalbaar is voor jou. En daar bedoel ik mee als jij zegt dat ze de hele dag niet op de iPad mag, is dat handig voor jouw? Of is het verstandiger om te zeggen dat ze de hele ochtend niet op de iPad mag of de middag? Straf moet je ‘alleen’ geven als het iets is wat je ook goed kan uitvoeren. En in dit geval lijken onze kinderen qua gedrag best op elkaar en heeft het voor mij alleen maar nadelige gevolgen als hij de hele dag niet op de iPad mag. 
N zegt tegenwoordig: ‘ben jij gek geworden’?! En dan zeg ik ‘ja op jouw’.
Of hij zegt ‘ik vind je niet meer lief’ of ‘ik vind je stom en ik ben heel boos op jou’! en bij die laatste zeg ik altijd dat het oké is als hij boos op mij is, maar dat ik niet wil dat hij gaat schreeuwen en dat als hij dat nog 1 keer doet hij naar zijn kamer mag.
Toedeledokie. Vanochtend zat hij dus op zijn kamer.
Wat hier trouwens ook fantastisch werkt is alles benoemen wat je ziet : ik zie dat je roden ogen hebt en dat je wat tranen bij je ogen hebt, ik denk dat je erg verdrietig bent, klopt dat?
Of: ik zie dat je boos bent omdat kindje X je speelgoed afpakt, ik zie zelfs dat je een beetje verdrietig bent, zullen we het proberen op te lossen door samen te vragen of je het speelgoed weer terug mag? Want afpakken mag niet.
En vooral heel veel complimenteren wat wel goed gaat.
Liekje81 oh daar zou ik heel makkelijk in zijn, dan gaat ze maar in pyjama mee en stop je haar kleding in haar tas. Dan mag ze ook zelf uitleggen waarom ze zich daar nog moet omkleden. Ik denk dat ze dat 1 keer doet en dat het daarna klaar is. 
Soms wilt N zich ook niet omkleden, dan ben ik echt heel makkelijk hoor. Dan trekt hij zijn schoenen maar onder zijn pyjama aan. Dan kleed hij zich opeens heel heel heel snel om. 
- Bijgewerkt
Ysabella heb je zeker een punt! Ze kijkt niet heel veel tablet, want altijd drukdruk. En het hoort bij het bedtijdritueel. Maar paar keer per dag om even rustig wat te zitten doet ze wel. En dat is voor mij ook fijn, want ze vreet energie en vraagt veel aandacht. Hele dagen zal ik ook niet snel doen, maar bv tot aan na het eten niet meer, moet wel kunnen.
Liekje81 ik ga dan weer helemaal terug naar af, zelfs bij de oudste van 13. Ga maar in de gang zitten op een krukje nadenken over je gedrag. Verbaal word ik verder niet boos (van binnen wel) en zeg duidelijk dat ik het echt niet accepteer, ze mag wegwezen en lekker in de gang gaan zitten. Daarna als ik dr ophaal wil ik excuses en horen waarover ze heeft nagedacht.
Mn oudste van 13 is ook vreselijk brutaal op het moment 
- Bijgewerkt
Trees m’n jongste is ook zo pittig! Die heeft vanaf 6 maanden tot kort geleden meerdere keren per dag vreselijke driftbuien gehad (maar dan ook echt terror aanvallen) waarbij ze zichzelf beet ipv mij omdat ze niet meer doorhad wie ze beet. En dat allemaal omdat ze net dr zin niet kreeg.
Nu is zij juist degene die wel beste luistert als ik vraag iets te doen. Bv even opruimen. Nogsteeds is ze wel moeilijk stuurbaar als iets niet uitkomt maar gewoon luisteren kan ze wel.
De oudste houdt zich echt perfect aan regels (zolang t haar uitkomt) maar heeft enorm veel moeite met iets opvolgen als het gevraagd wordt en is nu dus een terror puber 
. T is echt vreselijk hoe ze tekeer kan gaan gewoon omdat je iets heel normaals vraagt. Ugh ik hoop snel door de pubertijd heen te zijn met haar!
Jongste heeft wel een taal ontwikkelingsstoornis (gehad) en ADHD.
- Bijgewerkt
Bij onze oudste kan ik veel hebben (want haar begrip is ook laag) maar ben wel enorm consequent. Enige is dat als ze slaat dat ze zonder waarschuwing naar de gang gaat. Daar wordt ze altijd heel erg verdrietig van maar slaan is echt een enorme grens voor me. De jongste luistert buitenshuis meestal vrij prima maar ik wordt bij hem wel veel meer uitgedaagd in creatief zijn met oplossingen. Ben ook wel wat hard soms wil je niet in de bakfiets prima dan ga ik zonder je dan kan hij opeens wel achter me aan rennen. Maar goed dan moet je kind daar dus wel gevoelig voor zijn. Hier gaat vaak de tv pas aan als er opgeruimd is. Dan kunnen ze opeens heel snel opruimen. Maar goed de jongste is hier pas 3 dus dat gaat nog wel een flinke uitdaging worden denk ik zo als hij iets ouder wordt. Brutaal is hij nu nog niet. Wel heel ruw, op je springen e.d. daarvan is het vaak wel of nu stoppen of even ergens anders uitrazen gang of je kamer ofzo. Vind hij niet leuk maar ja ik vind pijn ook niet leuk.
Liekje81 en als je zegt, ‘we gaan het vanaf nu anders doen! om (noem een tijd) moeten we weg, ik breng je weg zoals je er uitziet’ dus heb je alleen een trui aan, dan ga je zo naar de VSO, ben je nog in pyjama, hop zo in de auto. En dan ook doen natuurlijk. Geef je haar kleren gewoon mee. Misschien al vast een tas klaarleggen om aan te geven dat je het ook écht gaat doen.
Kleine meid wordt ook steeds brutaler, ben ik helemaal niet van haar gewend. Ze krijgt kort uitleg waarom ik iets niet wil, anders is ze het alweer vergeten voor ik uitgepraat ben, met de waarschuwing dat als ze het weer doet, ze even op de trap mag gaan zitten. Ik merk bij haar dat het het beste werkt als het meteen uitgevoerd wordt, dus nu op de trap, of nu geen schermpje meer. Als het schermpje pas na het avondeten niet meer mag, weet ze niet meer waarom niet.
Bij de oudste helpt het om haar de ruimte te geven (puber, 12 jaar). Vooral niet iets vragen wat je meteen wil Maar: ik wil dat je dit weekend je kamer op ruimt of vrijdag zit alles in de was, anders heb je pech gehad.
Als ze meteen moet op staan om iets te doen is het zuchten, grote mond en rollende ogen.
[verwijderd]
Deliana Als ze meteen moet op staan om iets te doen is het zuchten, grote mond en rollende ogen.
Dit klinkt als mijn zoon van 6. Ook zo'n brutaal kind.
En wat ik het lastigste vind, is de balans zoeken tussen autonomie en doodnormaal luisteren. Aan de ene kant heeft hij het nodig om dingen zelf te beslissen (bijv uit opties die ik geef), maar aan de andere kant moet er soms ook gewoon geluisterd worden. Als we doorschieten in die autonome kant, luistert hij niet meer/ slecht. Als we van hem alleen maar gehoorzaamheid verwachten, heb ik een doodongelukkig kind.
Maar tegelijkertijd pakt hij, als ik hem een vinger geef, mijn hele hand als hij de kans heeft.
Deliana helpt dat? Als ik dit doe dan ben ik een soort vastlopende lp en hoor ik mijzelf dit continue herhalen. Puberdochter loopt ook vast in de zin ‘oh ja oeps vergeten’.
Lovely83 Uiteindelijk bespreek ik het wel met ze, hierin laat ik de kinderen vooral nadenken door vragen te stellen als “ hoe zou jij het vinden” “ wat zou jij doen?” “ hoe denk je dat mama zich daarbij voelt” .
Hier is steevast het antwoord van de jongste ‘weet ik niet’ of ‘boeit mij niet’ en dan met een mega ongeïnteresseerde blik. Grrr…
Vinden jullie het heel erg, dat het voor mij fijn is om te lezen dat jullie ook af en toe terror kinderen hebben. Is echt heel geruststellend