Nescio Het gekke is dat het 1 op 1 wel goed gaat. Ze heeft best vaak een speelafspraakje, wordt uitgenodigd voor feestjes... Het meisje dat gisteren zei dat ze niet mee kon doen, is hier vorige week nog geweest...

Ook in andere contexten redt ze zich wel. Bijvoorbeeld tijdens de BSO (vroeger, nu halen we ze altijd op tijd op), met de scouts en tijdens de zomer op kamp maakt ze makkelijk contact en speelt ze fijn. Dat maakt het voor mij zo moeilijk om de vinger op te leggen, wat is er in die schoolcontext dat ze zich buitengesloten voelt/buitengesloten wordt?

Klinkt voor mij toch alsof de sfeer in de klas gewoon niet helemaal goed zit, dat er een cultuur is ontstaan waarin buitensluiten voorkomt, meidengedoe... Dat zijn best thema's waar een juf meer aandacht aan zou kunnen besteden dan, hopelijk helpt dat. Ergens ook wel geruststellend toch, dat je weet dat het niet aan E. ligt, dat ze op andere momenten wel prima met andere kinderen speelte?

    Nescio ik zou dat ook veel fijner vinden! Ze zoekt haar eigen weg en maakt haar eigen keuzes ❀️

    Bij L varieert het. Soms is het tranen met tuiten en soms zegt ze: okΓ© dan ga ik met iemand anders spelen (waarop soms vriendin juist in tranen uit barst πŸ˜‚πŸ˜‚). We proberen het allemaal niet te heftig op te nemen, maar dat is soms erg lastig. Ik zei last nog tegen een andere moeder: wat ben ik blij dat je als volwassene dat gepiep onderling niet meer zo hebt (of dat ik het in ieder geval gewoon kan negeren πŸ€ͺ)

      Vulpen precies dit. Dat het verder gewoon goed gaat wil dus zeggen dat het op school ligt. En daar moet school mee aan de slag. Ook in de pauzetijd! De juf kan dit gewoon gaan oppakken.

        Vulpen Bloem klopt helemaal. Nu hebben ze de klas dit jaar gesplitst (omgegooid met de andere klas) en zitten er wat andere kindjes met wie het op zich goed klikt. Maar buiten zoeken diezelfde kinderen elkaar toch vaak op, en E. voelt zich daar niet goed bij. Het is ook moeilijk om haar te zeggen dat ze niet met die kinderen hoeft te spelen, dat er genoeg andere vriendjes zijn... als ze steeds naar die kinderen op zoek gaat.

        Nescio nou dat is zo! Maar nu kan ik dat voor het grootste deel negeren of gewoon zeggen dat ze moeten wegwezen πŸ˜‚

        Ik sluit me aan bij de rest. En daarbij de tip misschien iets van een verdedigingssport? Ik was vroeger ook zo verlegen, dat heeft bij mij wel geholpen. Overigens mn hele leven meer vriendschappen met mannen dan met vrouwen gehad. Ik trok dat kliekjes gedoe ook niet. Dus met de jongens spelen lijkt me prima advies hoor.

        Inderdaad lekker met de jongens gaan spelen als dat wel leuk en fijn is.
        mijn dochter heeft tot groep 4-5 geprobeerd met meisjes te spelen en hoewel zij zelf nooit echt ruzie had met de meisjes was er zo veel gekat, gezeur en moeilijk gedoe waar ze steeds bij gehaald werd dat ze er bijna aan onderdoor ging. Op een gegeven moment wat de maat vol en is ze alleen nog maar met de jongens gaan spelen, ik had een heel ander kind. Met ieder meisje apart kon ze best overweg, maar sommige meiden bij elkaar waren niet te hebben. (Deze meisjes halen nu op de middelbare school hun neus op als ze een oud klasgenoot tegen komenπŸ™„)

        Ik weet niet of het voor haar ook zo zal zijn, maar ik weet aardig wat voorbeelden waarbij rotswatertraining een kind heel goed deed, misschien iets om naar te kijken.

        • [verwijderd]

        Heb je ondertussen contact gehad met de juf?

          [verwijderd] ja, heb een mailtje gestuurd. Ze gaat de juffen die toezicht doen hier ook over inlichten en ze gaan het de komende dagen extra in de gaten houden. E. kwam gisteren blij uit school, ze had weer fijn met de jongens gespeeld. Hopelijk zet dit zo door!

          Bedankt voor alle lieve en bemoedigende reacties.

          Ik ben voorzichtig positief. Dochter is sinds vrijdag blij uit school gekomen. Ik hoor haar niet meer over de meisjes en dat ze niet mag meespelen. Ze zei zelfs dat ze nu vriendjes is geworden met een meisje met wie het vanaf het begin niet klikte.

          Volgens mijn oudste (die houdt een oogje in het zeil, de schat) speelt ze leuk met haar vrienden en soms komt ze met haar en haar vrienden meespelen, vaak ook met andere kinderen uit haar klas. We duimen dat dit doorzet.

          een jaar later

          Even een upje van dit topic. Het blijkt dat het uitsluitgedrag en pesten helemaal terug is. E. mag met bepaalde meisjes niet meespelen, en als ze meespeelt moet ze precies doen wat ze zeggen. Doet ze dat niet, beginnen ze te dreigen: 'ik haat jou', je mag nooit meer meedoen', 'als je dit niet doet kom je niet op mijn feestje', etc.. Blijkbaar huilt ze vaak op de speelplaats 😒

          De juf die toezicht houdt kon het zelfs niet meer aanzien en is naar de klasleerkracht gestapt. Zij viel van haar stoel, omdat E. in de klas heel vrolijk is en met iedereen overweg lijkt te kunnen.

          Het erge is: ik wist er dus ook niks vanaf. Ik wist niet dat het zo erg was, omdat E. er heel luchtig over doet. Ze heeft ook genoeg vrienden in andere groepen/klassen met wie ze ook vaak speelt. Maar blijkbaar is er tussen die meisjes van alles gaande. Ze durft hiermee wel naar de juf van de speelplaats te gaan, maar niet naar haar eigen juf. De eigen juf heeft haar nu gezegd dat 'iedereen achter haar staat', en dat ze het gewoon moet komen zeggen. E. heeft beloofd dit te zullen doen. Ze zei gisteren ook een paar keer: 'iedereen staat achter mij, mama.' Haar zus komt ook vaak bemiddelen en de vrienden van haar zus ('grote jongens') nodigen haar ook vaak mee uit om mee te spelen. Dus ik denk wel dat er genoeg 'tegenwicht' is. De juf van de speelplaats is al naar 1 van de ouders gestapt en die heeft haar dochter er flink op aangesproken, zo streng blijkbaar dat ze in tranen uitbarstte. Goed dan, want dit gezeik moet stoppen. Ik haat pesten zo erg.

            Nescio
            😱
            Arme E. Wel fijn dat het goed opgepakt wordt en dat haar verzekerd wordt dat ze achter haar staan.

            Nescio hè getverdemme. Van dit soort dingen wordt ik toch zo boos hè. Wel heel goed dat die speelplaatsjuf zo handelde en ook die ouder haar kind zo aansprak.

            Ja ik ben ook blij met de kordate reactie van de juf. Je kon echt zien dat het haar heel veel deed en dat ze ernaar handelde. Ook de klasjuf is er meteen bovenop gaan zitten. Dus ik heb zeker wel vertrouwen in hoe de school ermee omgaat.

            De vraag is nu hoe we E. ook thuis zo goed mogelijk kunnen ondersteunen. We praten er veel over, en geven ook wel tips over wat je kan doen in zulke situaties. Bij onze andere dochters is dit nooit naar voren gekomen. S. is heel diplomatisch en weet precies wat ze moet zeggen en doen om iedereen over te halen zonder dat ze te erg de baas moet spelen. A. is nog te klein maar die bijt nu al flink van zich af. Dat zou E. ook meer moeten doen, maar ja, hoe leer je dat aan? Het zit niet zo in haar karakter; Ze is gewoon heel lief, sociaal, luchtig, easy going. Dat mag ze nooit verliezen en is ook de reden dat ze op andere plaatsen (scouts, vakantie, andere groepen) vrijwel meteen vrienden maakt. Ik denk ookd at die meiden jaloers zijn op haar.

            Wat sneu voor E. zeg πŸ™ Maar het klinkt ook wel hoopvol, met dat ze het de juf van de speelplaats gezegd heeft en dat andere kinderen haar helpen en dat ze in andere klassen wel aardige vrienden heeft. Volgens mij is het belangrijkste wat je kan doen, ervoor zorgen dat ze zich thuis veilig en geliefd voelt.

              Vulpen ja daar zorgen we voor. Ze is ook zo'n kind dat spontaan lieve briefjes schrijft en komt afgeven. Ik heb een hele la vol met liefdevolle tekeningen en briefjes πŸ™‚. Toen de juf ziek was, had ze voor haar een tekening/knutselwerk gemaakt, die was daar ook door ontroerd.

              Nescio Wat verschrikkelijk voor jullie zeg 😒 Zo verdrietig.. Maar wat fijn dat er in ieder geval al 1 meisje is aangesproken, ik hoop echt heel erg dat het pesten en buitensluiten heel snel stopt! 😘