Het is niet de eerste keer dat ik iets post over onze middelste van 6. In tegenstelling tot haar zus is E eerder afwachtend en wat verlegen. Ze kijkt de kat uit de boom en als ze eenmaal op haar gemak is is ze heel uitbundig en een spraakwaterval.
Ze heeft het moeilijk gehad met een juf in de 2e kleuterklas die 3 bepaalde meisjes als K3 had benoemd waardoor E zich buitengesloten voelde en, hoe jong ze ook was, piekerde waarom zij niet goed genoeg was om K3 te zijn. Ik ben nog steeds kwaad op die juf.
Nu zit ze in het eerste leerjaar, nieuwe klas en nieuwe juf en in de klas zelf gaat alles goed. De juf is tevreden over haar, ze voelt zich ook goed in de klas en vindt het leren lezen en schrijven ook super.
Maar in de pauzes staat ze vaak alleen. Ze zei vandaag dat niemand haar leuk vond en dat ze op een bankje zat te huilen nadat ze niet mee mocht doen met een spelletje 😢 echt waarom? Ze is zo lief, zo zacht, de juf zei ook: bijna te goed voor deze wereld.
De juf ziet niet wat er in de pauzes gebeurt dus kan niet op het moment zelf ingrijpen. E is uiteindelijk met een groepje jongens gaan spelen, ik heb haar gezegd dat ze dat maar vaker moet doen als die meisjes zo vervelend zijn.
Gelykkig ziet ze haar zus ook vaak in de pauzes en mag ze altijd mee doen met haar en haar vrienden, maar ik gun haar ook zo erg haar eigen vrienden... Dat ze lekker buitenspeelt ipv te piekeren over wie ze nu weer moet vragen en dan afgewezen worden... echt mijn hart 😢
Hoe kan ik haar het best ondersteunen?
