Ik kan mij dat wel enorm herinneren van mijn eigen kindertijd hoe frustrerend ik dat soort dingen vond. Waarom zouden mijn ouders over mij mogen beslissen hoe laat ik naar bed ga?! Zo oneerlijk!
Ik werk met pubers, dus ik krijg ook nogal wat discussies voor mn voeten. En ja, soms is "omdat ik de docent ben en dit zijn mijn regels" de enige uitleg die ze krijgen. En dan wél direct daarbij wat de consequentie is als ze zich niet aan die regels houden, of verder de discussie aan gaan. (Maar ik vind het ook vaak wel leuk om de discussie wel aan te gaan, en ze mogen ook zeker weten waarom ik bepaalde regels heb)
Maar als ik het zo hoor is het denk ik belangrijker om te kijken wat er achter dit gedrag zit, als je al goed en consequent reageert en hij toch gefrustreerd blijft en ruzie blijft zoeken. En zo te horen zit je dan met meer uitdaging (thuis en op school) waarschijnlijk goed 🙂
