Hier ook herkenbaar. Moet wel zeggen dat dit vooral op 7 en 8-jarige leeftijd speelde (ja, maar....) en nu zoon 9 is valt het echt enorm mee! 😅
Zoon wil het ook graag begrijpen, waarom iets dan wel of niet mag. Soms valt het gewoon niet te begrijpen en is het zoals het is: stom of oneerlijk (zoals met naar bed gaan). Ik zeg dan ook wel eens tegen hem dat hij het best stom mag vinden, maar dat we het toch zo gaan doen als door mij besloten is. Daar legt hij zich tegenwoordig bij neer. Hij weet ook dat het totaal geen zin heeft om er over te discussiëren, want ik verander niet van gedachten én ga die discussie niet aan.
Dat laatste zal je zoon moeten leren. Prima om met hem over iets te discussiëren, maar hij moet ook weten wanneer dat gewoon geen optie is.
Sterkte.... heel vermoeiend dit....
